جزئیاتی از عملکرد گروه جهادی روح الله / از اردو‌های یک روزه تا راه‌اندازی پویش‌های همدلی

محمدحسین حبیبی، مسئول گروه جهادی روح الله دانشگاه امیرکبیر که امروز قرار است به عنوان نماینده دانشجویان جهادگر در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب سخنرانی کند در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در خصوص ورود به فعالیت جهادی گفت:بنده قبل از دانشگاه هم در گروه جهادی بسیج محلات مشغول فعالیت های جهادی بودم اردوهایی در مناطق محمدشهر، نظرآباد و... استان البرز می رفتیم که مناطق محروم حاشیه ای دور از شهر وجود داشت، که شروع فعالیت و آشنایی من با گروه های جهادی از آنجا رقم خورد. بعد که وارد دانشگاه شدم، بیشتر زمان‌ها را بر روی درس متمرکز بودم؛ اما فعالیت های فرهنگی و... را هم انجام می‌دادم، نزدیک به دو سال و نیم گذشته، با فضای گروه جهادی روح الله آشنا شدم، با آنها یک اردو رفتم و در گروه بیشتر نقش کسی که کمک دهنده باشد را ایفا می‌کردم.

 

وی ادامه داد: یک سال مسئول بسیج دانشکده بودم و یکی از بسترهای فعالیت گروه جهادی در همان دانشکده می‌باشد، دانشجویانی که می‌آیند در آن قرار می‌گیرند خیلی دوست دارند که کارهایی مانند محرومیت زدایی و... انجام دهند و به نیازمندان محلات محروم کمک کنند که ما سعی کردیم با همکاری که با گروه جهادی روح الله داشتیم، این فضاها را ایجاد کنیم. در سال بعد، جانشین مسئول بسیج دانشجویی در دانشکده ها شدم که دانشگاه صنعتی امیرکبیر ۱۵ تا دانشکده دارد بنده باید در این ۱۵ دانشکده فضای جهادی را تبلیغ و به دانشجویان دانشکده ها ارائه می‌دادم سعی می‌کردم این فضا برای آنها جا بیفتد. اوج این کار در اردوهای ما بود، اردوهای جهادی که گروه جهادی روح الله برنامه‌ریزی می کرد و با توجه به اینکه در آن سال بنده نقش مهمی در شورای مرکزی بسیج داشتم، در فضای اردوها و برنامه‌های جهادی کمک می کردم. این تامل ها باعث شد آشنایی و شناخت بنده با گروه جهادی بیشتر شود از سال دوم دانشگاه در داخل اردوها مسئولیت های مختلف از جمله تدارکات و پشتیبانی و... داشتم که در برنامه های حاشیه که چندین سال محله‌ مورد هدف گروه ما، محله‌ هرندی است، بستر سازی فعالیت ورودی‌های جدید دانشگاه و رفتن به آن محله را فراهم می‌کردم و این بستر کم کم رو به این سمت رفت که بنده یک سالی خدمتگزار بچه های جهادی در گروه جهادی روح الله هستم.

 

وی در خصوص آغاز فعالیت گروه جهادی روح الله دانشگاه امیرکبیر افزود: از سال ۸۷_۸۶ فعالیت ها و اردوهای جهادی اعضای گروه آغاز شد و از سال ۸۸ به صورت رسمی به نام گروه جهادی روح الله اقدام به فعالیت کرده است و از همان سال در مناطق محروم خراسان جنوبی مانند سربیشه و... به محرومیت‌زدایی پرداخته شده بود، از سال ۹۴ تصمیم گرفته شد به فعالیت گروه خود در استان خراسان جنوبی پایان‌ دهیم و با جا به جایی به مناطق محروم خراسان شمالی رسیدگی کنیم. در کنار این استان هدف،  ۳الی ۴ سال می‌باشد که در مناطق حاشیه شهر با پویش های مختلف فعالیت داریم، نسبت به نیازمندی‌هایی که حس می‌شود برای رفع آنها گروه های جهادی باید پای کار باشند.

حبیبی اضافه کرد: گروه جهادی روح الله چند هسته اصلی دارد که یکی از هسته‌ها، مناطق حاشیه شهر و معضلات اجتماعی که در حال حاضر داریم، می‌باشد. بعدی محرومیت زدایی مناطق دور دست است و گروه جهادی بر روی آن مناطق متمرکز می‌شود و ۴الی ۵سال زمان می‌گذارد و برنامه‌ریزی می‌کند. مطلب دیگری که با توجه به فرمایشات حضرت آقا فکر کردیم که نیاز است، در بستر دانشگاه، گسترش گفتمان جهادی به صورت عمومی بود که یک سالی است پیگیر این دغدغه هستیم در چند محور مختلف، این گسترش گفتمان را محقق کنیم.

وی اضافه کرد: طرحی که در سومین جشنواره ملی جهادگران ارائه داده‌ایم، گسترش گفتمان جهادی با استفاده از فعالیت های خرد بود، بستر آن موضوع این بود که جامعه هدفی که حداقل در دانشگاه داریم، ۱۴۰۰۰ نفر دانشجو هستند، جمعیتی که هرساله درگیر اردوهای جهادی گروه می‌شوند، ۱۰۰ الی ۲۰۰ نفر می‌باشد و این نسبت، نسبت خیلی کمی به جمعیت کل دانشجویان دانشگاه است. لذا سعی را بر این موضوع گذاشتیم که این ایراد و مشکل را از همان افرادی که در اردوها شرکت نمی‌کنند پرس و جو کنیم با آن دانشجویان مصاحبه کردیم، دلیل نبودن آنها در فعالیت حرکت جهادی پرسیدیم، دو دلیل کلی پیدا کردیم یک شناخته نشدن حرکت های جهادی بود، آنها از وجود گروه جهادی روح الله در دانشگاه خود هم باخبر نبودند. یک دلیل دیگر هم این بود که بعضی از فعالیت های گروه ۱۴ روز حضور در مناطق محروم است که یک اقدامات خاصی است که آنها برای حضور در مناطق محروم به این مدت معذوریت دارند. لذا بر اساس این دو محور، چند فعالیت تعریف کردیم کارها را خرد کردیم از پویش ها گرفته تا برنامه‌های آخر هفته در فضای حاشیه شهر و محلات محروم، دو الی سه محور فرهنگی، آموزشی و عمرانی در حاشیه شهر شروع کردیم، اردوهای یک روزه که دانشجویان خوابگاهی و ... می‌توانستند حضور داشته باشند.

 

پویش های مختلفی راه اندازی کردیم، پویش‌هایی که دغدغه حال حاضر جامعه بود
حبیبی اظهار داشت: از حدود یک سال گذشته، پویش هایی که بررسی و مشاهده کردیم، در آغاز یک پویش باید مفهوم و معنایی داشته باشد، نمی‌شود بر اساس آن یک کاری را رقم بزنیم باید هدفمندی داشته باشد، به عنوان مثال پویش نذر کتاب که حدود دوسال است انجام می دهیم، این پویش در اصل مخاطبین ورودی‌های جدید دانشگاه می‌باشد، مخاطبینی که از یک مقطع به یک مقطع دیگر ارتقاع پیدا کردند، می‌توانند کتاب‌های خود را به نوجوانان مناطق محروم، حاشیه شهر و... هدیه بدهند؛ لذا گروه جهادی برای رساندن این کتاب‌ها به دست محرومین کمک کرده است.

البته توسط خود همین دانشجویان انجام می‌شود نه اینکه کتاب هارا تحویل بگیرند و ارسال کنند، پویش دیگر، پویش سفره مهربانی بود که غذاهای روز پنجشنبه دانشجویان خوابگاهی که اصولاً کنسرو و یا سالاد الویه است را، بین محرومین حاشیه شهر توزیع می‌شود که یک روزه به دست آنها برسد، یک شب به یاد خاطره ای که یک نفر ممکن است غذا نداشته باشد، گرسنه سر بر روی بالشت خود بگذارند. این پویش برای این راه اندازی شده بود که خود آن دانشجویان هم در این امر سهیم باشند، این غذاها توسط خود دانشجویان خوابگاهی جمع آوری و توزیع می شد، یک روندی را به صورت هفتگی انجام می‌دادند. تامل و درگیری این دانشجویان با فضای حاشیه و معضلات اجتماعی، خیلی تاثیر بسزایی داشت، پویش دیگر، پویش ترنم وصال در ارتباط با آزادی زندانیان که با یک برنامه‌ریزی برای دانشجویانی که در بعضی از برنامه های گروه نمی‌توانند شرکت کنند اما، ممکن است یک هزینه ای به مبلغ ۱۰هزار تومان و بالاتر بتوانند کمک کنند و در بخش اول این پویش، مبلغ ۵ میلیون تومان برای آزادی یک زندانی که ممکن است مشکل کوچکی داشته باشد جمع آوری شد تا بتوان مشکل او را رفع و آزاد کنند‌. این پویش حداقل برای اعضای گروه ما حرکت مفیدی بود که بتوانیم ذهن یک قشری را نسبت به این موضوع درگیر کنیم.

وی ادامه داد: پویش های متعدد دیگری هم مانند طرح آخر هفته‌های جهادی این طرح، روزهای پنجشنبه و جمعه برگزار می‌شد، در دو حپزه ورود کرده بودیم، یک حوزه آموزش که یکی از معضلاتی که در مناطق حاشیه شهر نبود آموزش باکیفیت و کاربردی برای دانش آموزان محروم است سعی کردیم بچه هایی که اکثر نخبه هستند را، برای تدریس به دانش آموزان حاشیه فعالیت کنند، در فضای آموزشی آنها را حمایت کنند. یک حوزه دیگر فعالیت های فرهنگی، گرفتن برنامه‌هایی برای عوض کردن حال و هوای آن محلات بود، برنامه اعیاد و... که محوریت ما مسجدی در داخل محله بود. حوزه دیگری که ورود کردیم در آخر هفته ها، حوزه عمرانی بود که باتوجه به اینکه بافت منازل محرومین حاشیه بافت فرسوده‌ای بود، مشکلاتی داشتند، و خانواده هایی را که گروه تحت پوشش داشته را، در جا به جایی آن خانواده از منازلی که ایجاد معضل اجتماعی برای آنها داشت کمک کردیم.

 

مسئول گروه جهادی روح الله خاطرنشان کرد: در فضای رسانه‌ای، برای اینکه گروه جهادی ما در دانشگاه شناخته شود، یک طرحی را به نام غرفه یکشنبه های جهادی راه‌اندازی کردیم، این یکشنبه های جهادی غرفه ثابتی بود که هم محصولات روستایی داخل سطح دانشگاه فروخته می‌شد، هم ثبت نام توسط اعضای گروه انجام می‌شد که هر کسی می‌توانست برای شرکت در یک پویش خاصی ثبت نام کند. مصاحبه های مختلفی در سطح دانشگاه گرفته می شد. تصاویر مرتبط با گروه جهادی نصب می‌شد که استادان و دانشجویان یا حال و هوای جهادی آشنا می‌شدند، این موضوع برکت خیلی زیادی داشت. برنامه‌های هجرت که داشتیم از بحرانها تا آن هجرتی که برای برنامه‌ریزی منطقه هدف داشتیم، جمعیت گروه از ۲۰۰ نفر به ۹۰۰ نفر رشد داشت، باتوجه به شرایطی که ما همچنان آن حالت مطلوب را رقم نزده بودیم، طرح، طرح اولیه بوده و جای کار خیلی بیشتری داشت.

وی در خصوص اعضای گروه جهادی روح الله گفت: گروه جهادی ما یک شورای مرکزی داشت که دارای ۸ عضو است و اعضای گروه هم متغیر است ممکن است بعضی از اوقات حضور داشته باشند، به همراه گروه خواهران ۲۸۰ نفر هم اعضای ثابت گروه می‌باشد.

وی با اشاره به فعالیت این گروه همزمان با شیوع کرونا افزود: یا شیوع ویروس کرونا، باتوجه به اینکه گروه در یکی دو سال اخیر توانسته بود آن جامع انسانی خود را شکل دهد، از سمت دانشجویان خوابگاهی که با ابلاغیه که از ستاد مبارزه با کرونا آمده بود، باید به شهر های خود می‌رفتند، اما آنها رغبت به ماندن و نقش آفرینی در مبارزه با این ویروس داشتند، از همان ابتدا به فکر این بوده ایم که چه کاری را می‌توان رقم زد، اولا اتفاق جدیدی باشد و دوما اینکه در فضای دانشجویی گنجانده شود، تا دانشجویان بتواند در آن دخیل باشند. یک الی دو فعالیت از روحیه دادن و تقدیر کردن ‌از کادر درمانی و بیماران بود، در گام بعدی در بخش تولیدات اقلام بهداشتی از جمله ماسک، گان، شیلد و... بود که با پیگیری ها و با همکاری اعضای گروه جهادی شهید کاظمی، توانستیم یک کارگاه تولید ماسک را دایر کردیم تا ماسک با کیفیتی را به دست کادر درمانی، مناطق محروم و... برسانیم، در این ۲ماهی که فعالیت کردیم، بیش از ۵۰۰هزار ماسک تولید که به استان های کشور مانند کرمان، گیلان، اصفهان، خراسان شمالی و... ارسال شد، ما در این زمینه یک نقش ستادی هم ایفا کرده ایم، که سعی کردیم پارچه و اقلام مورد نیاز آن ماسک را ممکن است در دسترس استان ها نباشد را، تهیه و برای آنها ارسال کردیم. به بیش از ۳۰ بیمارستان استان تهران ماسک تحویل دادیم.

حبیبی ادامه داد: در مجموع قشر دانشجوی جهادی باید افق بلند تری را در زمینه های گوناگون داشته باشد، گروه ما به دلیل فنی بودن نتوانسته در خیلی از حوزه ها ورود کنند اما کاش می‌شد، گروه های جهادی در حوزه های خیلی کلان تر این بحران ورود می‌کردند که این بحران هرچه زودتر ریشه کن می‌شد.

مسئول گروه جهادی روح الله با اشاره به رزمایش مومنانه یادآور شد: در رابطه با این رزمایش همکاری بین گروه ما و جمعیت دانشجویی امام حسن (ع) رقم خورد، این جمعیت یک برنامه‌ای را در راستای اینکه بتواند کمکی را که می‌خواهد انجام دهد، کاملا آبرومندانه باشد. یک پویشی را به نام همسفره با همسایه راه اندازی کردند، گروه ما هم سعی کرد در کنار این موضوع، با کمک معتمدین محلات هرندی و اسلام آباد، دو الی سه سوپرمارکت را که قبل از این پویش هم ارتباط داشتیم را صحبت کنیم و در این پویش نیز به این نیازمندان آسیب دیده از ویروس کرونا کمک کنند. گروه ما با همکاری این جمعیت به تحقق آرمانی دست گذاشته است که بتواند در کل کشور حرکت کند و پویش ملی را رقم بزند فعالیت کند.