به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو به نقل از رویترز، علیرغم فشار آمریکا برای ممانعت از ارسال محموله‌های بنزین از طرف ایران به ونزوئلا، مردم ونزوئلا در پایتخت این کشور منتظر پر شدن باک خودروهایشان هستند و برایشان مهم نیست این سوخت چگونه به دستشان برسد.
ایران و ونزوئلا هر دو عضو اوپک و هر دو از مخالفان آمریکا هستند. یکی از مقامات دولت ترامپ هفته گذشته گفت پنج نفتکش ایران با محموله بنزین هنوز در راه ونزوئلا هستند.
برخی از سیاست مداران مخالف در ونزوئلا از ارسال این محموله‌ها به خاطر نگرانی در مورد روابط دولت نیکلاس مادورو با ایران انتقاد کرده اند.
ولی بسیاری از مردم از جمله فرانکلین لوزاردو، مدیر یک رستوران در ونزوئلا که طی قرنطینه‌های اعمال شده به خاطر مهار گسترش ویروس کرونا به سختی مخارج خود را تامین می‌کرد، میگویند آنچه برایشان اهمیت دارد به دست آوردن بنزین است.
لوزاردوی ۵۰ ساله در یک پمپ بنزین در شرق کاراکاس به خبرنگار رویترز گفت: «مهم نیست این بنزین از کجا می‌آید. بدون بنزین خودرو‌ها متوقف می‌شوند و هیچ نانی در بر سر سفره‌ها نخواهد بود».
کمبود بنزین طی ماه‌های اخیر به خاطر فشار آمریکا بر تامین کنندگان آن بسیار شدید شده است. این بخشی از کمپین حداکثر فشار واشنگتن بر دولت مادورو است. دولت مادرو با یک فروپاشی اقتصادی شدید مواجه شده است.
نابودی شبکه پالایشی ونزوئلا با ظرفیت ۱.۳ میلیون بشکه در روز سالهاست باعث کمبود بنزین در این کشور شده است. تحریم‌ها و کمبود سرمایه گذاری و سوء مدیریت شرکت نفت دولتی این کشور مقصر این شرایط است.
کمبود بنزین توزیع مواد غذایی را متوقف کرده و اجازه نمی‌دهد پزشکان به بیمارستان‌ها برسند.
کارمن ریورو، یک اقتصاددان ۳۵ ساله در صف پمپ بنزین در لابادرا می‌گوید: «مهم نیست این بنزین از طرف ایران بیاید. ما فقط بنزین را می‌خواهیم. بدون بنزین توزیع مواد غذایی ممکن نیست و مردم نمی‌توانند کار کنند».
ایران و ونزوئلا هر دو عضو اوپک و هر دو از مخالفان آمریکا هستند. یکی از مقامات دولت ترامپ هفته گذشته گفت پنج نفتکش ایران با محموله بنزین هنوز در راه ونزوئلا هستند.
برخی از سیاست مداران مخالف در ونزوئلا از ارسال این محموله‌ها به خاطر نگرانی در مورد روابط دولت نیکلاس مادورو با ایران انتقاد کرده اند.
ولی بسیاری از مردم از جمله فرانکلین لوزاردو، مدیر یک رستوران در ونزوئلا که طی قرنطینه‌های اعمال شده به خاطر مهار گسترش ویروس کرونا به سختی مخارج خود را تامین می‌کرد، میگویند آنچه برایشان اهمیت دارد به دست آوردن بنزین است.
لوزاردوی ۵۰ ساله در یک پمپ بنزین در شرق کاراکاس به خبرنگار رویترز گفت: «مهم نیست این بنزین از کجا می‌آید. بدون بنزین خودرو‌ها متوقف می‌شوند و هیچ نانی در بر سر سفره‌ها نخواهد بود».
کمبود بنزین طی ماه‌های اخیر به خاطر فشار آمریکا بر تامین کنندگان آن بسیار شدید شده است. این بخشی از کمپین حداکثر فشار واشنگتن بر دولت مادورو است. دولت مادرو با یک فروپاشی اقتصادی شدید مواجه شده است.
نابودی شبکه پالایشی ونزوئلا با ظرفیت ۱.۳ میلیون بشکه در روز سالهاست باعث کمبود بنزین در این کشور شده است. تحریم‌ها و کمبود سرمایه گذاری و سوء مدیریت شرکت نفت دولتی این کشور مقصر این شرایط است.
کمبود بنزین توزیع مواد غذایی را متوقف کرده و اجازه نمی‌دهد پزشکان به بیمارستان‌ها برسند.
کارمن ریورو، یک اقتصاددان ۳۵ ساله در صف پمپ بنزین در لابادرا می‌گوید: «مهم نیست این بنزین از طرف ایران بیاید. ما فقط بنزین را می‌خواهیم. بدون بنزین توزیع مواد غذایی ممکن نیست و مردم نمی‌توانند کار کنند».
ارسال نظرات