با تلاش دانشمندان؛
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، دستاورد‌های اخیر محققان دانشگاه کوئینزلند نشان می‌دهد که احتمالا می‌توان از فناوری‌نانو برای موفقیت درازمدت ایمپلنت‌های دندانی استفاده کرد.
کاران گوالاتی از محققان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه کوئینزلند می‌گوید که اصلاح ایمپلنت‌های دندانی با نانوحفره می‌تواند به محافظت از این ایمپلنت‌ها و افزایش شانس موفقیت در کاشت ایمپلنت کمک کند.
گوالاتی افزود: پیوند ضعیف میان ایمپلنت و بافت اطراف آن، یکی از دلایل شکست در کاشت ایمپلنت‌های دندانی است. اگر فضای اطراف ایمپلنت بعد از کاشت در لثه به خوبی پر نشود، باکتری‌ها می‌توانند وارد این فضا شده و موجب عفونت لثه شوند. راهکار ساده ما، استفاده از نانوحفره است که دارای سوراخ‌هایی در مقیاس نانومتری بوده که در حدود ۴۰ تا ۸۰ نانومتر قطر دارند. این نانوحفره‌ها برای پوشاندن سطح ایمپلنت استفاده می‌شوند. یافته‌های ما نشان می‌دهد که بافت نرم به خوبی به سطح این نانوحفره متصل می‌شود؛ در نتیجه، بافت نرم موجب پرشدن بهتر فضای میان ایمپلنت و لثه می‌شود.
وی تصریح کرد: شکست در فرآیند ایمپلنت دندان در سال در استرالیا بار مالی سنگینی ایجاد می‌کند. میزان شکست کاشت ایمپلنت دندانی به‌طور کلی ۵ تا ۱۰ درصد است و برای افراد سیگاری این رقم تا ۲۰ درصد نیز می‌تواند باشد. نارسایی در بیماران مسن، افراد غیرسیگاری مبتلا به مشکلات بهداشت دهان و دندان و همچنین کسانی که دندان‌های ضعیف دارند بیشتر است. افراد مبتلا به دیابت و پوکی استخوان نیز بیشتر دچار مشکل می‌شوند.
از نظر اقتصادی، شکست در ایمپلنت دندان منجر به پرداخت هزاران دلار بیشتر از هزینه کاشت دندان می‌شود. بنابراین، این پیشرفت در کاهش شکست ایمپلنت‌های دندانی گامی موثر و اساسی در بهبود سلامت دندان و دهان برای جامعه است که در آن از فناوری‌نانو استفاده شده است.
گوالاتی امیدوار است که آزمون‌های بالینی روی این فناوری سال آینده آغاز شود. ما دستورالعمل‌ها و روش‌های درمانی را بهینه کردیم و اکنون آماده هستیم تا تحقیقات را به واقعیت تبدیل کنیم. ما در حال حاضر به دنبال بودجه‌ای هستیم که بتوانیم تجهیزات مورد نیاز را خریداری کنیم.
کاران گوالاتی از محققان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه کوئینزلند می‌گوید که اصلاح ایمپلنت‌های دندانی با نانوحفره می‌تواند به محافظت از این ایمپلنت‌ها و افزایش شانس موفقیت در کاشت ایمپلنت کمک کند.
گوالاتی افزود: پیوند ضعیف میان ایمپلنت و بافت اطراف آن، یکی از دلایل شکست در کاشت ایمپلنت‌های دندانی است. اگر فضای اطراف ایمپلنت بعد از کاشت در لثه به خوبی پر نشود، باکتری‌ها می‌توانند وارد این فضا شده و موجب عفونت لثه شوند. راهکار ساده ما، استفاده از نانوحفره است که دارای سوراخ‌هایی در مقیاس نانومتری بوده که در حدود ۴۰ تا ۸۰ نانومتر قطر دارند. این نانوحفره‌ها برای پوشاندن سطح ایمپلنت استفاده می‌شوند. یافته‌های ما نشان می‌دهد که بافت نرم به خوبی به سطح این نانوحفره متصل می‌شود؛ در نتیجه، بافت نرم موجب پرشدن بهتر فضای میان ایمپلنت و لثه می‌شود.
وی تصریح کرد: شکست در فرآیند ایمپلنت دندان در سال در استرالیا بار مالی سنگینی ایجاد می‌کند. میزان شکست کاشت ایمپلنت دندانی به‌طور کلی ۵ تا ۱۰ درصد است و برای افراد سیگاری این رقم تا ۲۰ درصد نیز می‌تواند باشد. نارسایی در بیماران مسن، افراد غیرسیگاری مبتلا به مشکلات بهداشت دهان و دندان و همچنین کسانی که دندان‌های ضعیف دارند بیشتر است. افراد مبتلا به دیابت و پوکی استخوان نیز بیشتر دچار مشکل می‌شوند.
از نظر اقتصادی، شکست در ایمپلنت دندان منجر به پرداخت هزاران دلار بیشتر از هزینه کاشت دندان می‌شود. بنابراین، این پیشرفت در کاهش شکست ایمپلنت‌های دندانی گامی موثر و اساسی در بهبود سلامت دندان و دهان برای جامعه است که در آن از فناوری‌نانو استفاده شده است.
گوالاتی امیدوار است که آزمون‌های بالینی روی این فناوری سال آینده آغاز شود. ما دستورالعمل‌ها و روش‌های درمانی را بهینه کردیم و اکنون آماده هستیم تا تحقیقات را به واقعیت تبدیل کنیم. ما در حال حاضر به دنبال بودجه‌ای هستیم که بتوانیم تجهیزات مورد نیاز را خریداری کنیم.
ارسال نظرات