مجید مجیدی در جشنواره ونیز:
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، مجید مجیدی در نشست خبری فیلم خورشید در جشنواره فیلم ونیز حاضر شد و به سوالات خبرنگاران پاسخ داد.
مجیدی در ابتدا درباره بازی با بچه‌ها که امری دشوار است بیان کرد: کار کردن با بچه‌ها برای من سابقه طولانی دارد از کارهایی ماند بچه‌های آسمان گرفته تا باران با بچه‌ها کار کردم و تجربه خوبی دارم و همیشه سخت‌ترین بخش این است که بتوانی درست انتخاب بکنی و بازی بگیری و برای من این مهم بود که بچه هایی را انتخاب بکنیم که از میان کوچه ها باشد و در نهایت از میان تعداد زیادی به این تعداد بچه ها رسیدیم که در فیلم بازی کردند. از سخت ترین نقش های بازی نقش علی بود و متأسفانه به دلیل ابتلای کرونا نتوانست در اینجا حاضر شود.
این بچه ها به دلیل چلنجی که با کار و زندگی دارند خارق‌العاده‌اند و استعدادهای زیادی دارند.
کار فیلم کار دشواری است اما این بچه ها به دلیل شرایطی که دارند خصوصا به خاطر کارهای سختی که دارند سختی در زندگی آنها به کار ما آمد مانند خود شمیلا که از 7 سالگی کار کرده است. اینها بچه هایی هستند که کار کردند و درس خواندند و سخت کوش بودند و برای من قابل تقدیرند امیدوارم این فیلم کمک بکند تا مسیر آنان نه تنها در ایران بلکه در کل دنیا تغییر بکند.
وی در ادامه درباره چرایی تعداد بسیار زیاد کودکان کار در جهان در پاسخ به یک خبرنگار گفت: این واقعیتی تلخ است که وجود دارد که به نظر من تعداد آنها بسیار بیشتر از آمار اعلامی است. متأسفانه شرایط اقتصادی در جهان باعث شده که کشورهای ضعیف ضعیف‌تر بشوند و سفره‌های آنان کوچک‌تر بشود و باعث بشود که بچه‌ها وارد عرصه کار بشوند چیزی که امر بسیار تلخی است. بچه‌های سرمایه‌های هر ملتیند که متأسفانه محروم می‌شوند. شمیلا از مهاجران افغانستان است که در کشورما زیادند. خود جنگ‌ها نیز در این امر دخیلند مانند افغانستان که سال‌ها جنگ افروزی را در آنجا تجربه کرد.
الان در سوریه چه فجایعی است یا در یمن و کشورهایی که با جنگ روبرواند که بیشترین آسیب آنان را به خود گرفتار کرده است.
شمیلا بازیگر نوجوان فیلم درباره بازی خود در فیلم و تجربه‌ای که می‌تواند برای او باز کند بیان کرد: از این فیلم و همینطور از استاد مجیدی چیزهای زیادی یاد گرفتم که از او تشکر می‌کنم. من در ایران به دنیا آمد و در مدرسه صبح رویش درس می‌خواندم و ایشان آنجا من را برای بازی انتخاب کردند. من از 5 سالگی کار می‌کنم و الان 11 سال دارم.
جواد عزتی بازیگر فیلم نیز در ادامه درباره تجربه حضور خود در این فیلم بیان کرد که از اینکه در این فیلم بازی می‌کنم افتخار می‌کنم. آثار استاد مجیدی رمان‌گونه و برای من جذاب است. مقوله کودکان کار چیزی نیست که آن را ندیده باشیم و آشنا نباشیم. در مورد خودم و ارتباط با کودکان سال‌ها قبل برای بچه‌ها تئاتر کار می‌کردم و ارتباطم با آنها خوب بود. بچه‌ها نیز بسیار در این فیلم نازنین و باهوش بودند چیزی که فیلم به آن اشاره می کند این است که از نظر اقتصادی شاید ما نتوانیم این معضل را ریشه کن بکنیم اما چیزی که می توان به آن پرداخت فقر فرهنگی است و اینکه کودکان خودشان را بشناسند و بدانند چگونه در مقاطع مختلف سنی زندگی بکنند.
در ادامه مجیدی درباره برخورد سیاسی با فیلم به علت پرداخت به مشکلات جامعه بیان کرد: این مسأله جهانی است و مختص کشور خاص نیست و بستر جهانی است. آسیب‌های کشورهای خاورمیانه به خاطر این جنگ افروزی‌ها بسیار تأثیر بدی بر این موضوع گذاشه است. ما 40 سال است که تحت تحریم آمریکاییم. همین الان در این شرایط کرونا که همه درگیرند و درد مشترک جهانی است از معضلات ما دارو است؛ زیرا توسط آمریکا تحریم شده‌ایم. مردم ما سال‌ها است که با این تحریم‌ها دارند زندگی می‌کنند. کشورهای همسایه نیز با جنگ و داعش روبرو بودند و در نهایت با منطقه‌ای روبرو هستیم که پر از بحران است. در نتیجه آسیب‌ها به بچه‌ها و خانواده‌های فقیر بیشتر وارد می‌شود.
وی ادامه داد در افغانستان می‌دانیم که جمعیتی از مردم آن به دلیل مرز بزرگ مشترک به صورت غیرقانونی وارد می‌شوند آمار 3 میلیون می‌گوید اما به نظر من بسیار بیشتر از این است. مهاجرین عراقی و پاکستانی نیز در ایرانند که در مجموع این کشور را بسیار آسیب پذیر کرده است.
نکته دیگر این است که مسئولیت‌هایی در جوامع وجود دارد که فراتر از دولت‌ها است من در این فیلم تنها مسأله‌ام حکومت و دولت نیست بلکه مردم باید آن را به عنوان مسئولیت اجتماعی قبول کنند. جامعه مانند خانواده است و زمانی که خانواده آسیب ببیند جامعه آسیب دیده است. مسئولیت پذیری چیزی است که مردم باید آن را بپذیرند و به کمک همدیگر بیایند و آن را به عنوان بحران خانوادگی ببینند.
طرحی که در این قصه است نشان می‌دهد که بچه‌ها باید کار بکنند اما در کنار کار باید درس بخوانند و در مدرسه حاضر باشند. این ایده که در این فیلم هست توسط یک خیریه خوشبختانه ایجاد شد و بچه‌هایی که امکان درس خواندن نداشتند درس می‌خوانند. شمیلا نیز هویت نداشت و برای آمدنش به ایران دچار مشکلاتی بود که با کمک تهیه‌کننده فیلم آقای بنان این امر میسر شد.
بنابراین مشاکرت مردمی می‌تواند کمک‌های بزرگی به این خانواده بکند که به کمک این بچه‌ها بیایند.
ارسال نظرات