روشنی خبر داد
حمیده روشنی، دانشجوی رشته مهندسی آب دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجان در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در خصوص اختراع دستگاه سرریز آبیاری کرتی گفت: یکی از روش‌های آبیاری سطحی، آبیاری کرتی می‌باشد که این روش مشکلاتی از قبیل هدر رفت آب و مخصوصاً سختی کار برای کشاورزان را به همراه دارد و کشاورز مجبور است برای هدایت آب در مزرعه از کرتی به کرت دیگر تمام وقت چه روز و چه شب در زمستان و یا تابستان در مزرعه بماند تا مزرعه آبیاری شود.
روشنی افزود: در جایی که خود زندگی می‌کنم، بیشتر برای آبیاری مزارع از روش غرقابی استفاده می‌کنند. یکی از روش‌های آبیاری غرقابی، آبیاری به روش سنتی کرتی است. در این روش برای هدایت آب از یک کرت به کرت دیگر، بند‌هایی خاکی بین کرت‌ها وجود دارد که کشاورز برای بردن آب از یک کرت کوچک به کرت بعدی باید از مرکز بند خاکی، به کمک بیل خاک را به اندازه ۴۰ سانتی متر بردارد و یک سر ریز پلاستیکی یا گونی نصب کند، به طوری که بین همه کرت‌ها ارتباط برقرار باشد و آب به کمک آن وارد کرت بعدی شود.
دانشجویی دانشگاه ولیعصر خاطرنشان کرد: این سرریز‌های پلاستیکی بعد از برداشت محصول در زمین باقی می‌ماند و باعث ضرر رساندن به محیط زیست می‌شود و در شخم، گیر می‌کند. همچنین ارتفاع آب بر روی این سرریز در همه کرت‌ها استاندارد تنظیم نمی‌شود و بیشتر مواقع بر اثر فشار آب کنده می‌شود و کشاورز مجبور است سر ریز جدیدی را جایگزین کند. نکته دیگر این است که کشاورز مجبور است برای کشت بعدی از پلاستیک‌های جدید استفاده کند. بدین ترتیب برای هر کشت کلی هزینه صرف خرید این پلاستیک‌ها و پرداخت هزینه‌های کارگری برای نصب آن‌ها در زمین می‌شود و مهمتر اینکه باید کشاورز موقع آبیاری در زمین باشد و طول زمین را برای آبیاری چند بار بپیماید.
وی ادامه داد: به همین دلیل تصمیم گرفتم تا دستگاهی را طراحی کنم که مرزعه را به طور خودکار آبیاری کند، بدون اینکه به نیروی کارگر نیاز باشد و مشکلات بعدی را نیز به همراه نداشته باشد. این دستگاه با قابلیت خودکار آبیاری با اعلام به موقع زمان باز و بسته شدن دریچه‌ها و هدایت آب روان شده به داخل کرت ها، هم از هدر رفت آب جلوگیری می‌کند و هم اینکه دیگر نیازی نیست کشاورز تمام وقت سر زمین بماند تا مزرعه آبیاری شود. همچنین قادر به پخش یکنواخت کود و سم‌های محلول به طور خودکار در مزرعه می‌باشد و به محیط زیست آسیب نمی‌رساند.
روشنی در مورد ثبت این اختراع نیز گفت: این دستگاه در انجمن علمی مهندسی آب دانشگاه، ولی عصر (عج) رفسنجان ساخته شده و با حمایت مسئول انجمن‌های علمی معاونت فرهنگی دانشگاه، کار ثبت اختراع این دستگاه بعد از دو سال در اوایل شهریور ۹۹ به اتمام رسید و گواهینامه ثبت اختراع آن دریافت شد.
روشنی افزود: در جایی که خود زندگی می‌کنم، بیشتر برای آبیاری مزارع از روش غرقابی استفاده می‌کنند. یکی از روش‌های آبیاری غرقابی، آبیاری به روش سنتی کرتی است. در این روش برای هدایت آب از یک کرت به کرت دیگر، بند‌هایی خاکی بین کرت‌ها وجود دارد که کشاورز برای بردن آب از یک کرت کوچک به کرت بعدی باید از مرکز بند خاکی، به کمک بیل خاک را به اندازه ۴۰ سانتی متر بردارد و یک سر ریز پلاستیکی یا گونی نصب کند، به طوری که بین همه کرت‌ها ارتباط برقرار باشد و آب به کمک آن وارد کرت بعدی شود.
دانشجویی دانشگاه ولیعصر خاطرنشان کرد: این سرریز‌های پلاستیکی بعد از برداشت محصول در زمین باقی می‌ماند و باعث ضرر رساندن به محیط زیست می‌شود و در شخم، گیر می‌کند. همچنین ارتفاع آب بر روی این سرریز در همه کرت‌ها استاندارد تنظیم نمی‌شود و بیشتر مواقع بر اثر فشار آب کنده می‌شود و کشاورز مجبور است سر ریز جدیدی را جایگزین کند. نکته دیگر این است که کشاورز مجبور است برای کشت بعدی از پلاستیک‌های جدید استفاده کند. بدین ترتیب برای هر کشت کلی هزینه صرف خرید این پلاستیک‌ها و پرداخت هزینه‌های کارگری برای نصب آن‌ها در زمین می‌شود و مهمتر اینکه باید کشاورز موقع آبیاری در زمین باشد و طول زمین را برای آبیاری چند بار بپیماید.
وی ادامه داد: به همین دلیل تصمیم گرفتم تا دستگاهی را طراحی کنم که مرزعه را به طور خودکار آبیاری کند، بدون اینکه به نیروی کارگر نیاز باشد و مشکلات بعدی را نیز به همراه نداشته باشد. این دستگاه با قابلیت خودکار آبیاری با اعلام به موقع زمان باز و بسته شدن دریچه‌ها و هدایت آب روان شده به داخل کرت ها، هم از هدر رفت آب جلوگیری می‌کند و هم اینکه دیگر نیازی نیست کشاورز تمام وقت سر زمین بماند تا مزرعه آبیاری شود. همچنین قادر به پخش یکنواخت کود و سم‌های محلول به طور خودکار در مزرعه می‌باشد و به محیط زیست آسیب نمی‌رساند.
روشنی در مورد ثبت این اختراع نیز گفت: این دستگاه در انجمن علمی مهندسی آب دانشگاه، ولی عصر (عج) رفسنجان ساخته شده و با حمایت مسئول انجمن‌های علمی معاونت فرهنگی دانشگاه، کار ثبت اختراع این دستگاه بعد از دو سال در اوایل شهریور ۹۹ به اتمام رسید و گواهینامه ثبت اختراع آن دریافت شد.
ارسال نظرات