همت شهرداری کرج در احداث پروژه‌ای بدون اولویت!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمدرضا فلاحی؛ * انقلاب اسلامی باعث دگرگونی و بازتعریف و نوسازی بسیاری از ساختار‌های موجود شد و نوع نگاه به بسیاری از مسائل را به صورت مبنایی تغییر داد، اما در آن زمان، انقلاب به حوزه‌های متعدد دیگری وارد نشد که یکی از مهم‌ترین این حوزه‌ها، شهرسازی و معماری بود.

در دوره انقلاب به‌دلیل عدم برنامه‌ریزی جدید معماری و شهرسازی، روال غلط دوره پهلوی ادامه یافت و چهره شهر‌ها دچار هرج و مرج بیشتری شد. وخامت این موضوع تا آنجا بود که در بیانات مقام معظم رهبری تاکید بر خشونت و تصلب شهر تهران شد و ایشان معماری تهران را معماری وحشی و مضطربی به قدمت ۵۰ سال خواندند.

به این معنی، اگرچه انقلاب اسلامی در شأن سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و بسیاری از هنر‌ها به توفیق زیادی رسید، اما در معماری و شهرسازی هرگز چنین توفیقی حاصل نشد.

از همین روست که شهرسازی و معماری یکی از مهم‌ترین مولفه‌های تمدن‌سازی‌اند که برای تحقق تمدن نوین اسلامی باید درخور توجه ویژه قرار گیرند.

در این مسیر مهم، اولین سوال ما از مسئولین امر این است که برای چه کسانی معماری و شهرسازی می‌کنند؟ احتمالا پاسخ همه به این سوال مشخص و واحد است. آنان می‌گویند؛ انسان ها.

اما وقتی پرسیده شود کدام انسان ها، پاسخ‌ها متفاوت خواهد بود و در نتیجه، خروجی معماری و شهرسازی نیز یکسان نخواهد بود.

انسانی که فقط جسم است و غایت حیاتش نهایت لذت از مواهب مادی است یا انسانی که علاوه بر بعد جسمانی، دارای روح است و غایت حیاتش رسیدن به مقام عبودیت و عبد خدا شدن؟!

در نگاه تمدنیِ اسلام، شهر باید مدام به مخاطب انسانیت، اخلاق، حق‌پذیری، مبارزه با ظالم، عدالت و همه‌ی فضائل را متذکر شود.این چنین شهری است که می‌تواند در رشد انسان‌های طرازِ اسلام تاثیر گذار باشد.

حالا پس از بیان این نکات می‌روم به سراغ اصل مطلب.

مدتی است میدان جمهوری کرج که میدانگاه فرهنگی شهر نیز محسوب می‌شود دچار تغییراتی شده و مدیریت شهری در حال احداث کارگاهی برای تاسیس یک زیر گذر شمال به جنوب در محل این میدان است. پروژه‌ای به ارزش حداقل چند ده میلیارد تومان که در اولویت دسته چندم سیستم مدیریت شهری است!

طرحی که پیوست فرهنگی و جامعه شناختی ندارد و با شعار آرامش شهروندانِ مدیران شهری زمین تا آسمان فاصله دارد.

پروژه‌ای که به دلیل شیب زیاد و فاصله بسیار کم خود تا پل شهدای روحانی مورد تایید معاون عمرانی شهرداری هم نیست، اما در کمال تعجب و با سرعتی بالا در حال پیشروی است. از همین روست که انجام این طرح در شهری با میزان بالای تصادفات داخل شهری و احتمالا ایجاد یک اتوبان داخل شهری و فراهم شدن بسترِ قارچ گونه برج‌هایی مدرن در اطراف آن اصلا به صلاح شهر نیست.

زیر گذری که مشخص نیست چرا بدون شفاف کردن دلیل احداث آن از حالت شرق به غرب، به پروژه شمال به جنوب تبدیل می‌شود. (البته امیدوارم این مسئله ربطی به تفاوت در ارزش قیمت گذاریِ زمین‌های شهرداری در اطراف میدان و آن ساختمان‌های بلند بالا در ضلع شمال شرقی میدان نداشته باشد.)

حالا که مهم‌ترین دلیل این اتفاق از زبان مدیران شهری، ترافیک عنوان شده است، بهتر نیست فکری به حال ترافیک در مناطق کمتر برخوردار و با اولویت بالاتر مثل منطقه مصباح و حصارک هم شود؟

اصلا آن ۳۶۰ اصله درخت مظلوم چه گناهی کرده اند که باید اسیر عدم شفافیت و احتمالا زدوبند‌های مالی و سیاسی شوند؟

بهتر نبود این مقدار از بودجه، صرف پروژه‌هایی مثل متروی شهری و... می‌شد تا با توجه به عمر کوتاه باقی مانده از این دوره شورای شهر، طرح‌های نیمه تمام این دوره تکمیل شود؟

البته واجب است صریح و شفاف بگویم که موضع ما نسبت به آن دسته از تکنوکرات‌های غرب زدهِ لیست امید و اعتدالِ اصلاح طلب که هدفشان از لغو پروژه‌های عمرانی و سازندگی، واریز بودجه آن‌ها به جیب مدعیان روشنفکری و پروژه‌های تجددخواهانه مثل ایرانشهری است، در تضاد و تقابل جدی بوده و خواهد بود.

اما با همه این تفاسیر، باز هم از مسئولین شهری، درخواست می‌کنیم ضمن شفافیت در تصمیم گیری‌ها از ظرفیت نخبگانی شهر نیز استفاده کنند تا دیگر شاهد اتفاقاتی از این قبیل نباشیم.

محمد رضا فلاحی، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد واحد کرج