با تلاش پژوهشگران؛
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، محققان حسگر فشار فوق‌العاده نازکی ساختند که می‌تواند مستقیم به پوست متصل شود و چگونگی تعامل انگشتان با اشیا را اندازه‌گیری کند. چنین حسگری قادر است تا داده‌های مفیدی برای کاربرد‌های پزشکی و فناورانه تولید کند. این حسگر کمترین تأثیر روی حساسیت و توانایی کاربران در گرفتن اشیا را دارد. همچنین این تیم امیدوار است که از این حسگر بتواند برای تقویت مهارت کاری افراد استفاده کند.
دلایل زیادی وجود دارد که محققان می‌خواهند حرکت و سایر جزئیات فیزیکی مرتبط با دست و انگشتان را ضبط کنند. این فناوری می‌تواند به محققان در زمینه‌هایی مانند ورزش و علوم پزشکی و همچنین مهندسی اعصاب و موارد دیگر کمک کند.
سانگون لی از محققان این پروژه در دانشگاه توکیو می‌گوید: «نوک انگشتان ما بسیار حساس است، بنابراین یک حسگر پوشیدنی برای انگشتان شما باید بسیار نازک باشد. اما نازک کردن حسگر موجب می‌شود که ساختار آن بسیار شکننده و مستعد آسیب در برابر مالش یا استفاده فیزیکی باشد. برای غلبه بر این مشکل ما یک ماده کاربردی خاص ایجاد کردیم که نازک و متخلخل بوده و می‌توان آن را یک حسگر نانومش نامید.»
لی و همکارانش برای حسگر‌های خود دو نوع لایه ارائه کردند. هر دو لایه توسط فرایندی به نام الکتروریسندگی ساخته می‌شود. یکی مش عایق پلی‌اورتان با الیافی با ضخامت حدود ۲۰۰ نانومتر تا ۴۰۰ نانومتر و لایه دوم متشکل از خطوط که بخش الکترونیکی حسگر را تشکیل می‌دهد. این بخش از طلا ساخته شده و از یک قاب پشتیبان از جنس پلی‌وینیل الکل بهره‌مند است.
این حسگر می‌تواند در برابر نیرو‌های برشی و مالش مقاومت کند. لی می‌گوید: «ما با استفاده از ۱۸ جسم، آزمایش‌های دقیق را روی حسگر‌های خود انجام دادیم. این آزمون‌ها تأیید کردند که حسگر‌ها نامحسوس بوده و روی توانایی گرفتن اشیا از طریق اصطکاک و حساسیت گرفتن اجسام تاثیر منفی ندارد. این دقیقاً همان نتیجه‌ای است که ما امیدوار بودیم به آن برسیم.»
این حسگر به‌عنوان یک حسگر فشاری حتی پس از ۳۰۰ بار اعمال نیروی ۱۰۰ کیلوپاسکال، بدون آسیب ساختار خود را حفظ کرد.
دلایل زیادی وجود دارد که محققان می‌خواهند حرکت و سایر جزئیات فیزیکی مرتبط با دست و انگشتان را ضبط کنند. این فناوری می‌تواند به محققان در زمینه‌هایی مانند ورزش و علوم پزشکی و همچنین مهندسی اعصاب و موارد دیگر کمک کند.
سانگون لی از محققان این پروژه در دانشگاه توکیو می‌گوید: «نوک انگشتان ما بسیار حساس است، بنابراین یک حسگر پوشیدنی برای انگشتان شما باید بسیار نازک باشد. اما نازک کردن حسگر موجب می‌شود که ساختار آن بسیار شکننده و مستعد آسیب در برابر مالش یا استفاده فیزیکی باشد. برای غلبه بر این مشکل ما یک ماده کاربردی خاص ایجاد کردیم که نازک و متخلخل بوده و می‌توان آن را یک حسگر نانومش نامید.»
لی و همکارانش برای حسگر‌های خود دو نوع لایه ارائه کردند. هر دو لایه توسط فرایندی به نام الکتروریسندگی ساخته می‌شود. یکی مش عایق پلی‌اورتان با الیافی با ضخامت حدود ۲۰۰ نانومتر تا ۴۰۰ نانومتر و لایه دوم متشکل از خطوط که بخش الکترونیکی حسگر را تشکیل می‌دهد. این بخش از طلا ساخته شده و از یک قاب پشتیبان از جنس پلی‌وینیل الکل بهره‌مند است.
این حسگر می‌تواند در برابر نیرو‌های برشی و مالش مقاومت کند. لی می‌گوید: «ما با استفاده از ۱۸ جسم، آزمایش‌های دقیق را روی حسگر‌های خود انجام دادیم. این آزمون‌ها تأیید کردند که حسگر‌ها نامحسوس بوده و روی توانایی گرفتن اشیا از طریق اصطکاک و حساسیت گرفتن اجسام تاثیر منفی ندارد. این دقیقاً همان نتیجه‌ای است که ما امیدوار بودیم به آن برسیم.»
این حسگر به‌عنوان یک حسگر فشاری حتی پس از ۳۰۰ بار اعمال نیروی ۱۰۰ کیلوپاسکال، بدون آسیب ساختار خود را حفظ کرد.
ارسال نظرات