گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، ساحل منصوری؛ با اینکه ۴ سالی است از سر و صدای این تیتر در رسانه های مختلف می‌گذرد اما گویی سیب زمینی‌هایش هنوز داغِ داغ است و حسابی خوردنی! بگذارید ماهم حرف‌هایمان را زیر چتر داغ این بساط بگوییم، به کجای دنیا برمی‌خورد مگر!
خب مثل اینکه داستان ما آن چنان ربطی هم به خورد و خوراک و سیب زمینی های آماده‌ی ناخک قیمه‌ی ظهر جمعه هم ندارد! پس این سیب زمینی از کجا درآمده که دارد با روح و روانِ دل و قلوه مان بازی می کند و قلقکش می‌دهد! عرض بشود خدمت شما که جریان این است که دانشجو نباید سیب زمینی باشد! اکثرتان لابد می‌دانستید و الباقی هم زین پس بدانید و آگاه باشید که نباشید!
راستی وقتی می‌گویند دانشجو اولین چیزی که به ذهن‌تان خطور می‌کند چیست؟ علم، درس و آموختن یا که تقلب های خفن! و جمع کردن جزوه‌های روی زمین ریخته‌شده‌ی همکلاسی و یک دل نه صد دل عاشق شدن! یا شور و نشاط و یا چه میدانم خدایی نکرده جنبش! حالا چرا خدایی نکرده! مگر جنبش چیزی است که نباید باشد؟! نه جان من اتفاقا این جنبش است که جان دانشجو است!
این جنبش است که می‌گوید دانشجو جان سیب زمینی نباش لطفاً! آستینت را بالا بزن! نه برای آن کار و گل و شیرینی و این مسائل! البته آن ها هم باید باشد، به موقع خودش؛ خب حالا که زحمت کشیدی آستینت را بالا زدی و کمر همتت را بستی پس بی درنگ دست به کار شو!
چه کاری؟! خب معلوم است دیگر هر کاری که نیاز است انجام شود برای بهبود شرایط موجود! همگی عقل‌تان را روی هم بریزید، مطالبه‌گری کنید، کاوش کنید، ببینید، بررسی کنید، در مقابل سیاست‌های غلط بایستید! ناسلامتی نمی‌خواهید سیب زمینی باشید دیگر!
به گذشته که نگاه کنیم ورق‌های درخشانِ جنبش‌های دانشجویی در میان روزگاران تاریک دهه‌های ۳۰ تا ۶۰ نور افشانی می‌کند؛ جریانات انقلاب و حضور و نقش فعال دانشجویان، تسخیر لانه‌ی جاسوسی آمریکا، وقایع ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ و شهادت سه تن از دانشجویان هنگام اعتراض به دیدار رسمی ریچارد نیکسون معاون رئیس‌جمهور وقت ایالت متحده‌ی آمریکا و همچنین از سرگیری روابط ایران با بریتانیا که از شاخص ترین آن‌‌ها هستند.
می‌دانیم و ان شاءالله که بدانند! جنبش به معنای شلوغ کاری و اغتشاش نیست؛ جنبش یعنی حرکت در مسیر صحیح آن، با هدفی مطلوب برای رسیدن به نتایجی مطلوب‌تر، نه دامن زدن به تنور داغِ اختلافات و یا پراکنده کردن و تحریک افکار و افراد در مسیرهای غلط و نابخردانه! شبیه آن اتفاقاتی که متاسفانه در سال ۸۸ و آبان‌ماه ۹۸ دیدیم.
دانشجو اگر آگاه باشد، اگر او را به آن بینشی که باید برسانند، رسانده باشند و اگر همت خود را در مسیرهای صحیح به کار بندد، حقیقتا جنبش‌های عظیم و حرکت‌های نابی رقم خواهد زد که می‌تواند ناجی کشور باشد؛ مثل همه‌ی زمان هایی که اینگونه بوده است و این جنبش‌های صحیح در بسترهای درست‌شان پیش رفته اند؛ چون حق بوده اند و در جهت حق و اعتلای آن.
خلاصه اینکه سیب زمینی جان نه ببخشید! دانشجو جان لطفاً حق باش! سیب زمینی نباش! چون در آن صورت نهایتا راهی دیگِ خورشت و آبگوشتی خواهی شد که بود و نبودت هم فرقی برای خورندگان ایجاد نمی‌کند!
ساحل منصوری - دانشجوی رشته‌ی آموزش زبان انگلیسی دانشگاه فرهنگیان زنجان
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.