بی‌مهری به دانشگاه‌ها با لایحه بودجه سال ۱۴۰۰ / فعالیت‌های پژوهشی با اعتبار تخصیص یافته دو سوم کاهش می‌یابد

امیر حسین دوایی، معاون پژوهشی دانشگاه علم و صنعت در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، گفت: وظیفه اصلی دانشگاه‌ها در حقیقت حل موضوعات کشور با استفاده از توانمندی‌های است که فقط در دانشگاه پیدا می‌شود. زیرا دانشگاه به عنوان نهادی است که باید به کار‌های عمیق بپردازد و از کار‌های سطحی عبور کند. متاسفانه در کشور این موضوع با عنوان تولید علم جلو می‌رود که تنها به چاپ مقالات ختم می‌شود! در همین موضوع نیز لازم است به کار‌های بنیانی علمی بپردازیم و از دانش‌های سطحی گذر کنیم.

وی با بیان اینکه باید در نقطه میانی حرکت کنیم، اظهار کرد: لازم است پژوهشگران هدف‌مند عمل کنند و پژوهش‌های اصیل داشته باشند و در کنار آن به ارائه مقاله بپردازند و بتواند با هم افزایی با شرکت‌های دیگر همچون دانش‎‌بنیان‌ها که جوانه زنی آن‌ها از دانشگاه آغاز می‌شود و نهاد‌های مکمل مانند دستگاه‌های اجرایی، صنایع و بخش دولتی و خصوصی بتواند در مجموع به فعالیت‌هایی بپردازد که اثربخشی آن برای مردم محسوس باشد، زیرا در حقیقت ذی نفعان اصلی دانشگاه‌ها مردم هستند.

دوایی با اشاره به اینکه دانشگاه نباید یک نهادی باشد که در داخل کشور به صورت محیطی بسته به تشویق فعالیت‌های خود بپردازد و در اجتماع برای مردم ملموس نباشد، تصریح کرد: این موضوع بزرگ‌ترین خطری است که دانشگاه‌ها را تهدید می‌کند. خوشبختانه در دانشگاه علم و صنعت اکثر اعضای هیئت علمی به توانمندی دست یافته‌اند که با ده‌ها سال تجربه می‌توانند پژوهش‌ها را به محصولاتی عینی تبدیل کنند که در سطح دنیا مورد استفاده واقع می‌شود. البته یک نقطه ضعف هم وجود دارد که تنها مربوط به دانشگاه نمی‌شود و در واقع نقطه ضعف کل کشور است و آن مربوط به هدف گذاری پژوهش‌ها می‌شود، از آنجایی که این هدف گذاری از بیرون حمایت نمی‌شوند به ناچار اعضای هیئت علمی خودشان برای خود به هدف گذاری می‌پردازند، زیرا لازم است دانشجویان پایان‌نامه‌های خود را بگذرانند و از دانشگاه فارغ التحصیل شوند؛ بنابراین آن‌ها به هدف گذاری و فعالیت پژوهشی می‌پردازند تا دانشجویان معطل نمانند. این موضوع که اعضای هیئت علمی خودشان برای خود تولید تعریف کنند آسیب بزرگی برای جامعه به بار می‌آورد.

معاون پژوهشی دانشگاه علم و صنعت ادامه داد: الگو‌های دانشگاه‌های نیاز به یک زنجیره دارند تا تبدیل به یک محصول شوند و به جامعه خدمت کنند، اما متاسفانه، چون دانشگاه‌ها در آن زنجیره با مشکلاتی روبه رو هستند به تولید محصول نمی‌رسند؛ بنابراین یک آسیب به چهره دانشگاه‌ها وارد می‌شود. ما در مجامع دنیا و دایره کشور‌های هم ردیف خود شناخته شده به عنوان کشوری که در حوزه علم پیشرفت کرده است؛ هستیم. اما در حوزه جامعه و فناوری نیز هنوز جای کاری زیادی داریم.

دوایی با اشاره به اینکه امسال متاسفانه لایحه بودجه دولت بی‌مهری به دانشگاه‌ها داشته است؛ اظهار کرد: به طور متوسط ۴۰ در صد به اعتبار دانشگاه‌ها افزوده شده است؛ این در حالی است که دانشگاه‌ها با افزایش هزینه‌ها و نرخ دلار را روبه رو بوده‌اند، بنابراین تخصیص بودجه به این میزان سبب می‌شود تا فعالیت‌های پژوهشی دانشگاه‌ها به میزان دو سوم کاهش یابد و این موضوع مسلما به نفع کشور نخواهد بود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: در حوزه وزارت بهداشت تقریبا اعتبار دو نیم برابری لحاظ شده است، اما برای دانشگاه‎های وزارت علوم که فعالیت گسترده‌ای نیز دارند این رشد کمتر از ۴۵ درصد بوده است. امیدوار هستیم توجه بیشتری به این موضوع شود. به طوری که از آسیبی که به چرخه فناوری و پژوهش در دانشگاه‌ها وارد می‌شود، جلوگیری کنند.