در سلسله جلسات میز انتخابات «جمهور»؛
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمد عباسی وزیر اسبق تعاون و از کاندیدا‌های احتمالی انتخابات ریاست جمهوری، در نشستی از سلسله جلسات میز انتخابات «جمهور» اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل، به تشریح مواضع و عملکرد خود پرداخت.
وی در ابتدا گفت: آمار‌ها نشان می‌دهد که در بیست سال گذشته، از هر ۸ ازدواج، یک طلاق داشتیم، ولی الان از هر ۳ ازدواج، یک طلاق داریم. معرفت‌هایی که بنا بود تبلیغ کنیم تا جامعه را به سمت عزت‌ها، نیکی‌ها و شعور اجتماعی و خانوادگی پیش ببرد، اکنون کجا هستند؟ نهاد‌های فرهنگی و رسانهای ما چه می‌کنند؟ این‌ها چالش‌های اکنون ما است که ما نسبت به آن وظیفه داریم؛ لذا من در صحنه آمدم تا اعلام کنم که می‌توانم این بار را بردارم؛ و خوشبختانه در نظام مردم سالار جمهوری اسلامی ایران، انتخاب مردم مهم و ملاک است.
عباسی درباره برنامه‌های خود پیرامون مسکن بیان کرد: یکی از مهم‌ترین کاستی‌های دولت آقای روحانی در حوزه مسکن است و برای ازدواج و مسکن جوانان کاری نکرده است. یکی از مواردی که باید فوری در آن عمل شود، مسکن است.
وزیر اسبق تعاون افزود: اصل مسکن مهر در وزارت تعاون، در زمان وزارت بنده اتفاق افتاد. یکی از دلایلی که مسکن الان گران است این است که جریان عرضه و تقاضا مشکل دارد. ما می‌توانیم کاری کنیم که هزینه مسکن بسیاری از جوانان را تا ۵۰_۶۰ درصد کاهش دهیم. ما باید از بافت‌های فرسوده به صرفه استفاده کنیم. در آن سالی که وزیر بودم توانستیم سالی ۵۰۰ هزار جوان را صاحب خانه کنیم. پس با شتاب می‌توانیم این عدد را افزایش دهیم.
وی ادامه داد: هیچ وقت نمی‌توان شعار‌ها و حرف‌های نشدنی زد. در دنیا فقط ژاپن در یک دوره‌ای ۵۰۰ هزار مسکن را هدف قرار داد درصورتی که تا انتهای دولت دهم ۲ میلیون و نیم نفر صاحب مسکن شدند. پس این شدنی است.
عباسی افزود: اگر رای بیاورم، در دوره اول دولت بعدی این وضع درست شدنی است. بعضی‌ها می‌گویند مردم به کسی رای می‌دهد که یارانه را بیشتر افزایش دهد. آقای روحانی گفت که ۱۰۰ روزه مشکل اقتصاد را برطرف خواهیم کرد. این حرف ایشان غلط است و اگر کسی واقعا کار کارشناسی شده انجام داده باشد، متوجه می‌شود که نمی‌شود ۱۰۰ روزه اینکار را کرد.
وی در خصوص وضع یارانه‌ها تصریح کرد: همانطور که می‌دانید جریان یارانه‌ها در زمان دولت نهم که بنده وزیر تعاون بودم؛ در جلسات مسئولان اقتصادی دولت شرکت می‌کردم و مطلع هستم که لایحه یارانه‌ها خیلی در این جلسات پخته شدند. در زمان نمایندگی خود در مجلس و در کمیسیون بودجه هم این طرح مطرح شده بود و ما متوجه شدیم که در برنامه‌های سوم و چهارم هم میخواستند یارانه‌ها را اجرا کنند، اما جرات نکردند.
وی ادامه داد: در کمیسیون بودجه که بودم، مراکز رسمی آمار‌هایی می‌دادند که خیلی مجلس را می‌ترساندند. مثلا می‌گفتند اگر طرح یارانه‌ها اجرا شود، تورم به ۵۱ درصد می‌رسد. یک عده سیاستمدار این‌ها را بشنوند پشیمان می‌شوند.
عباسی ادامه داد: درحالی که در زمان اجرا شدن طرح هدفمندی یارانه‌ها، نه تنها تورم به این میزان بالا نرفت؛ بلکه وضع معیشتی مردم بهبود یافت. در آن زمان نظرمان این نبود که طرح یارانه‌ها به طور یکنواخت بین مردم اجرا شود. یعنی می‌خواستیم هدفمند اجرا کنیم نه یکنواخت. اما هدفمندی یعنی چه؟ در نظام برنامه ریزی منابع را به اقتضا توزیع می‌کنند. یک گروه از مردم ناتوان هستند. هر دولتی که بیاید چه یارانه بدهد چه ندهد باید به افراد ناتوان کشورش رسیدگی کند.
وی ادامه داد: یک گروه دیگر قشر متوسط و گروه دیگر قشر ثروتمند است که این دو گروه اخیر می‌توانند کار کنند. قبلا هم این تقسیم بندی انجام شده، اما مورد عمل قرار نگرفته بود. مثلا یکی از این تقسیم بندی‌ها این بود که بخشی از این یارانه‌ها را به تولید بدهیم که مشکلاتی پیش آمد و عملی نشد. مثلا در بحث بیمه‌های اجتماعی، هیچکس نباید به خاطر نداشتن امکانات درمانی مشکل داشته باشد.
عباسی پیرامون مسئله تولید توضیح داد: نگاه عالمانه رهبری به چالش‌های اساسی کشور به تصمیمات ما جهت می‌دهد اگر توجه داشته باشیم. در بین مسائل اقتصادی، تولید در وضعیت اورژانسی قرار دارد که بار‌ها نیز مورد تاکید مقام معظم رهبری قرار گرفته است.
وی افزود: امسال نیز حضرت آقا نه بر تولید به صورت عادی، که بر جهش تولید تاکید کردند. حتی اندیشمندان خارجی نیز مواضع رهبری را هوشمندانه قلمداد می‌کنند. تولید اهمیت بسیاری دارد و می‌تواند بیکاری را نیز کاهش دهد. تولید و مسکن و صنعت، اگر مورد توجه قرار گیرند، تاثیر بسیار مثبتی بر اشتغال خواهند داشت. تولید است که می‌تواند ارزش پول ملی را حفظ کند و ما را در برابر فشارتحریم‌ها مقاوم کند. اساسا تولید رمز ایجاد اقتصاد مقاومتی است.
وی ادامه داد: تولید بیشتر، عرضه را افزایش می‌دهد و با افزایش عرضه، قیمت‌ها کاهش می‌یابد و کشور را در برابر بیگانگان مقاوم می‌کند. در دولت دهم آمریکایی‌ها فهمیدند که مصرف بنزین ما در حال افزایش است. تصمیم گرفتند که تحریم بنزینی ایجاد کنند تا با شکل گیری صف‌های طولانی در پمپ بنزین‌ها، کشور به آشوب و هرج و مرج کشانده شود. اتفاقا یکی از سال‌ها در آن دوره به عنوان صرفه‌جویی نیز نام‌گذاری شد. اما وقتی کشور در عرصه تولید بنزین و ساخت پالایشگاه‌ها وارد شد بیگانگان از این نقشه نیز ناامید شدند.
وزیر اسبق تعاون عنوان کرد: وقتی حرف مردم را می‌شنویم، در راس مشکلات آن‌ها در عرصه تولید، قواعد تسهیلات بانکی و مسائل اداری وجود دارد. به این صورت که تولید کنندگان باید از مراجع متعددی اجازه بگیرند که اساسا بتوانند شروع کنند.
وی افزود: برای بعضی از آن‌ها چندین سال طول می‌کشید و ناامید می‌شدند. ناامیدی یک تولید کننده، روستایی‌های دیگر، همشهریان و اطرافیان وی را نیز از تولید ناامید می‌کند. چیز‌هایی که سرمایه‌گذار لازم دارد دو چیز است، اول امنیت برای سرمایه‌گذاری و دوم قواعد و قوانین باثبات است. سرمایه‌گذار باید بداند که براساس چه قوانینی دارد سرمایه‌گذاری می‌کند.
وی ادامه داد: حجم اقتصاد کشور ما برای تولید بسیار است و نیاز در بازار داخلی وجود دارد. به علاوه حجم تجاری کشور‌های همسایه ایران ۶۰۰ میلیارد دلار است. فقط کافی است که دیپلماسی خود را از مرز‌های کشور‌های غربی و آمریکا به داخل منعطف کنیم. کافی است که روی افزایش تولید داخلی تمرکز کنیم. این کار ممکن و شدنی است. دلالی یکی از موانع تولید است که باید با آن مقابله شود. وقتی جامعه می‌بیند که با دلالی و بدون تولید می‌تواند به سود بسیار برسد، سراغ تولید نمی‌رود.
عباسی در خصوص مشکلات نظام بانکی عنوان کرد: یکی از مراجع مخل اقتصاد کشور، نظام بانکی است. در نظام بانکداری اسلامی شرایطی تعیین شده بود که سرمایه‌های مردم در تولید به کار گرفته شود و در قالب عقود اسلامی داده شود و هم کارکنان و هم سپرده‌گذاران از آن به صورت حلال استفاده کنند.
وی افزود: الان این موضوع تا حدی شبهه دارد، چون افرادی که در بانک سپرده می‌گذارند خیلی در جریان مضاربه‌ای که انجام می‌شود نیستند و نظام بانکی به همه سود یکسانی پرداخت می‌کند. به علاوه نظام بانکداری ما بسیار پرهزینه است. در ایران بهترین ساختمان‌ها و حقوق‌های بالا برای بانک‌ها است و هزینه همه این‌ها بر دوش مردم است. یکی از روش‌های افزایش سود، کاهش هزینه‌ها است.
عباسی گفت: در دنیا و نظام سرمایه‌داری هر کس کار و وظیفه خود را انجام می‌دهد، اما بانک‌های ما هم صندوق سرمایه‌گذاری دارند، هم کار لیزینگ انجام می‌دهند و هم وام می‌دهند و….
وی ادامه داد: برای حل این مشکلات بخشی از کار را دولت باید انجام دهد و برای این کار باید دولت مقتدر و متحد داشته باشیم. بسیاری از این مشکلات به مجلس و قوه قضائیه مربوط است. یکی از کار‌هایی که باید انجام شود اصلاح قوانین بانکی کشور با رویکرد‌های اسلامی است که باید در مجلس انجام شود. به علاوه هزینه بانک‌ها نیز باید از طریق اصلاح نظام بانکداری کاهش پیدا کند.
عباسی افزود: نکته دیگری که باید ایجاد شود رویه مستقل بانک مرکزی است. تا زمانی که بانک مرکزی تحت تاثیر تصمیمات مدیران میانی دولت نیز هست، مشکلات نیز باقی است.
وی در خصوص نظام مالیاتی عنوان کرد: منطقی‌ترین راه اداره کشور در همه جهان، اداره از طریق منبع مالیات است. مالیات باید دقیق و شفاف و به موقع گرفته شود. یکی از مهم‌ترین نیاز‌ها دراین زمینه راه‌اندازی سیستم شفاف و جامع مالیاتی است که مانع فرار‌های مالیاتی کلان اکنون است. در کشور‌های پیشرفته به چنین سیستم‌های جامع اطلاعاتی، سرک کشیدن در حساب مردم گفته نمی‌شود، چون درک کرده‌اند که این روش اداره کشور است. مالیات باید در زمینه‌های مختلف چرخش داشته باشد و از تولید به مصرف منتقل شود. ما اکنون از تولید هم مالیات می‌گیریم که خود یکی از علل وقفه در تولید است.
وی ادامه داد: پیش از این در مقاله‌ای نیز توضیح دادم که به نظر من مشکل اصلی ما عدالت است. باید با مالیات بازتوزیع درآمد صورت بگیرید. بسیار برای تببین این مطلب برای مسئولین تلاش کردیم که مالیات بر خانه‌های خالی یکی از ابزار‌های این باز توزیع ثروت است که بتوان جامعه را به عدالت رساند.
عباسی در تشریح برنامه‌های خود در حوزه سیاست خارجه، گفت: گره زدن اداره کشور به مسائل بین‌المللی کار اشتباهی است. البته این به معنای بی‌اعتنایی به این حوزه نیست. به تعبیر شهید مظلوم بهشتی، انقلاب اسلامی مدت‌های طولانی با استکبار جهانی دشمنی خواهد داشت.
وی افزود: اید در عرصه بین‌الملل حضور فعال داشته باشیم، اما اداره کشور را به مسائل بین‌المللی گره نزنیم. همه دنیا می‌دانند که نقش ایران در معادلات بین‌المللی تعیین کننده است و اخبار ایران برای جهان مهم است. این یعنی ما فرصت‌های بین‌المللی خوبی نیز داریم که باید مورد استفاده قرار گیرد.
عباسی ادامه داد: اشکال از مذاکره نیست، اشکال از سبک مذاکره است. ما مخالف مذاکرات ذلیلانه‌ای هستیم که دشمن را پررو می‌کند. الان مانند گذشته نیست که همه کشور‌های شورای امنیت مخالف ایران باشند. می‌توانیم از فرصت هم‌سانی کشور‌هایی مانند چین و روسیه که موضع نزدیک به ما در مواجهه با استکبار دارند استفاده کنیم.
وی افزود: ایران می‌تواند یک قدرت قوی‌تر در عرصه بین‌الملل ایجاد کند. از مقامات آمریکای جنوبی به من می‌گفتند که ما توجه‌مان به مواضع جمهوری اسلامی است تا براساس آن موضع خود را تنظیم کنیم. ما بیخ گوش آمریکا قدرت داشتیم و در سال‌های اخیر همه را رها کردیم و صرفا بر آمریکا تمرکز کرده‌ایم. باید هم‌گرایی منطقه‌ای و هم‌بستگی سیاسی و اقتصادی در جهان داشته باشیم.
وزیر اسبق تعاون درباره تفاهم‌نامه ایران و چین بیان کرد: هر کشوری از جمله چین به طور طبیعی به دنبال منافع خود است. اما ما می‌توانیم ظرفیت مشترک و منافع مشترک ایجاد کنیم و این همان تعامل بین‌المللی است. ما در مخالفت با آمریکا مواضع مشترک داریم. ما با کشور‌های غربی نیز در برخی موارد مواضع مشترک داریم. به علاوه شرایط چین و ایران به گونه‌ای است که می‌توانند یکدیگر را تکمیل کنند. جمعیت زیاد چین نیاز به انرژی بسیار دارد و ایران اولین کشور جهان در زمینه انرژی است.
وی ادامه داد: در هر مذاکره‌ای، مولفه قدرت تعیین کننده است. وقتی می‌خواهید مذاکره کنید باید قدرت منطقه‌ای خود را تجمیع کرده و به کار بگیرید. ما اگر اجلاس غیرمتعهد‌ها و سازمان همکاری‌های اسلامی را جدی می‌گرفتیم، در این امر موثر واقع می‌شد.
عباسی گفت: در مورد برجام نیز باید بگویم که مشکلات در این حوزه مزاحمت‌های سیاسی استکبار است و ما برای رفع مزاحمت آن‌ها مذاکره می‌کنیم. ما نیاز به آمریکا در جریان اقتصاد نداریم و با کشور‌های منطقه بهتر می‌توانیم اقتصاد را اداره کنیم. باید مراوده جهانی داشت، اما نباید محتاج آن‌ها بود. اما برای رفع تحریمها مذاکرات را ادامه می‌دهیم.
وی تاکید کرد: البته ما حاضر نیستیم مانند آقای روحانی تعهداتی از روی انفعال بدهیم. ما محصولات مطالعات هسته‌ای خود را پیش از آنکه از طرف مقابل چیزی بگیریم تقدیم کردیم که اشتباه بود. ما خطایی نکردیم که بر اساس آن به غرب تعهد دهیم.
عباسی گفت: ما باید به صورت زمان‌بندی شده مذاکره کنیم و مذاکره برای مذاکره معنایی ندارد. آمریکا در مذاکره با ایران نشان داده که بدعهد است. اگر یک دوره‌ای آمریکائی‌ها و ۵+۱ اعتمادسازی کردند، ما نیز مذاکره خواهیم کرد، اما تاکنون جز بدعهدی چیزی ندیدیم. اینکه ما پژوهش‌های هسته‌ای خود را متوقف به بدعهدی آمریکائی‌ها کنیم، پس‌رفت است.
ارسال نظرات