یادداشت دانشجویی |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، امیر محمد امجدیان؛ تاریخ نشان می‌دهد که بزرگترین دشمن هر کشوری همواره عناصر خائن و منفعت طلبی از دل همان کشور بوده اند که همیشه منافع کشور را قربانی خواسته‌های خودشان کرده اند. خیانت گاهی با حراج شهر‌ها و آبادی‌ها و گاهی با نابودی علم و فناوری، گاهی در مسند ریاست جمهوری و خیانت به جبهه‌های دفاع مقدس و گاهی در وزارت خارجه و با تخریب قهرمانان ملی خودش را نشان می‌دهد. وقتی که وزیر امور خارجه مزیت نسبی ایران را از حوزه سلاح و امنیت خارج می‌داند باید به چه چیزی شک کرد؟
به مرور تاریخ که به ما می گوید کشور ایران در ۲۵۰۰ سال گذشته بیش از ۴۰۰ بار وارد جنگ شده و پشتوانه سلاح و دست بالای امنیتی در تحقق منافع این کشور الزامی است. یا به علم دیپلماسی وزیر؟ یا حتی به پای بندی او به منافع نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران! به کدام یک باید مشکوک بود؟
گفتید که میدان باید هزینه دیپلماسی شود و این را از دانشگاه های محل تحصیل دوستانتان حتما آموخته اید!حالا اگر میدان باید هزینه دیپلماسی شود، چرا دوستان شما پروژه ترور ژنرال سلیمانی را هزینه پیشبرد مناسبات بین المللی نکردند؟ چرا درست در متن تبادلات زندانیان اسراییل، دانشمند تراز اول ما را در پایتخت ترور کردند؟
دیپلماسی فدای میدان می شود وقتی که در هنگام زمزمه های احیا برجام، حادثه نطنز پیش می آید. میدان چرا فدای دیپلماسی نمی شود وقتی به قول خودتان آتش بس قطعیِ جنگ یمن با خواست و مصاحبه اوباما چندین سال دیگر ادامه پیدا کرده است؟
آیا غیر ازاینست که در دنیای امروز لااقل در این منطقه ، محور اصلی محاسبات در میدان است و نه بر روی کاغذ؟ اینکه مشورت ها و پیشنهاد های دیپلماتیک مرد شماره یک مبارزه با داعش را در راستای تحقق ثبات و امنیت منطقه به باد انتقاد می گیرید و از آن شهید وارسته به عنوان مانع مذا‌کرات یاد می کنید، آیا سیاست ها و اقدامات آن سردار حکیم، غیر از این بود که پرونده مخوف ترین دولت تروریستی در عرصه بین المللی، با رشادت ها و درایت های او برای همیشه بسته شد؟
آیا علت طرح این صحبت ها غیر از اینست که برای نجات خودتان یا مشی و جناح سیاسی تان، ارزشمندترین دستاورد نظامی سیاسی قرن یعنی حذف تروریست های داعش را در نظر مخاطب کوچک جلوه دهید؟ آقای وزیر امور خارجه!آیا بهتر نیست بعد از گذشت چندسال از پرونده سوریه، لااقل اگر به دنبال بهره برداری های اقتصادی، تجاری و دیپلماتیک با این کشور نیستید، نتایج حاصله و ثبات ایجاد شده را زیر سوال نبرید؟
آیا این نمی تواند پالس امنیتی باشد برای جنتلمن های پشت میز مذاکره؟ باید توجه داشت کسانی که به خاطر کسب قدرت و پیروزی در انتخابات حاضرند تمام سِریّات و ناگفتنی های امنیتی اطلاعاتی کشور را رسانه ای کنند، نشان می دهند که منافع ملی در قبال منافع شخصی شان هیچ ارزشی نداشته و در بزنگاه ها حتما منافع ملی قربانی خواسته های شخصی شان می شود.
عجیب است که خط بطلان ترامپ و خیانت دوستان فرنگی تان به کاغذپاره های برجام را نادیده گرفته و روسیه و سوریه و یمن و منطقه و چین و زمین و آسمان را متهم می کنید به اخلال در برجام! کاش اندکی از خوی صداقت و تواضع همان مردانِ میدان می آموختید و هشت سال خسارت محض را به گردن جناح ها و اشخاص و کشور ها و... نمی انداختید و صادقانه به اشتباه خود اعتراف کرده و از مردم نجیب ایران اسلامی به خاطر این همه خسارت محض عذرخواهی می کردید.کاش به جای اینکه از تریبون ریاست جمهوری، توبه ی ناکرده امریکا گزارش بشود، خودتان توبه می کردید؛ از اشتباهات گذشته درس گرفته و تامین منافع ملی را بر ملاحظات جناحی و سیاسی خود ترجیح میدادید.
امیر محمد امجدیان - دبیر واحد سیاسی تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه گیلان
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات