به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، در بخش اول «بدون توقف» موضوع مدیریت فضای مجازی مطرح و عنوان شد: اصلی‌ترین راه حل این است که در فضای مجازی تنظیم‌گری مناسبی داشته باشیم، ما به اینترنت ملی نیاز داریم چون مدیریت دیتاهای ما در حوزه‌های مختلف، مسائل فرهنگی، داده‌های اقتصادی و مسائل سیاسی و حتی سبک زندگی در دست ما نیست و یک عده‌ای از بیرون از کشور آنها را رصد کرده و حتی جهت می‌دهند، تمام اطلاعات سیاسی و غیرسیاسی ما در دست آنهاست و همین موضوع می‌تواند برای ما یک بحران امنیتی ایجاد کند.
همچنین در ادامه برنامه بیان شد: مسئله بعدی بحث رهایی در فضای مجازی است و اینکه اصلا مقوله‌ای با عنوان آزادی بیان مطلق داریم؟ اینکه هر کسی هر حرفی بزند و هر فیلم و عکسی را منتشر کند درست است؟ آزادی بیان مطلق و بدون نظارت خطاست و نتیجه آن همین جامعه رسانه زده‌ای می‌شود که طرفدار اعمال مبتذل سلبریتی‌های رسانه‌ای است.
در بخش دیگری از برنامه به بار منفی کلمه اینترنت ملی اشاره و مطرح شد: همه فکر می‌کنند که قرار است این اینترنت همراه خود محدودیت بیاورد، پس باید در خصوص چارچوب اینترنت ملی صحبت کنیم و بار منفی را از آن بگیریم، وقتی اسم اینترنت ملی می‌آید یک سری کلیشه‌ها در ذهن ما شکل می‌گیرد، یعنی جایی که قرار است دسترسی آزاد به اطلاعات محدود شود، آزادی بیان از بین برود، اگر حرفی بزنیم ما را می‌برند، اگر خوشبینانه نگاه کنیم می‌گوئیم خوب در مورد آن به ما اطلاعات درستی نداده‌اند و یا رسانه‌های آن طرف آبی این اطلاعات غلط را به ما داده‌اند و این تفکر مانع از این شده که یک سرمایه ملی تولید شود.
در ادامه نیز تأکید شد: ما باید اول این کلیشه‌های ذهنی را حل کنیم، چون در حال حاضر اطلاعات بین اداره‌ای ما در بستر جهانی جابجا می‌شود، تمام بستر تعامل بانکی در جای دیگری تغذیه می‌شود، تمام دیتاهای ما و زیست جهانی ما در دست صاحبان اینترنت است، اینترنت ملی امروز از نان شب برای ما واجب‌تر است ولی به ما القاء می‌کنند این نان سوخته است، لذا ما ابتدا باید یک روانشناسی معکوس کنیم تا متوجه شویم که دارند ما را از پدیده اینترنت ملی می‌ترسانند، وزیر محترم ارتباطات هم گاهی با طعنه و کنایه از این اینترنت ملی یاد می‌کند و دل مخاطبان را می‌لرزاند.
در بخش دیگری از برنامه با اشاره به اینکه وقتی سیاستمداران ایرانی 24 ساعته خودشان در توئیتر هستند چه توقعی از مردم داریم که اینترنت ملی را بپذیرند، عنوان شد: مثلا شروع و پررنگ شدن فعالیت «کلاب هاوس» توسط مسؤلان کشورمان و در بدنه دولت بود، دقیقا مسؤلان رده اول، خودشان از نخستین افرادی بودند که در کشور در این پلتفرم جدید فعالیت کردند، ما در ازای اینکه از مواهب و نعمات و جذابیت‌های تلگرام، اینستاگرام و توئیتر استفاده می‌کنیم در واقع اطلاعات، زندگی و افکار خودمان را می‌فروشیم همانطور که واتس آپ خیلی علنی اطلاعات را در قبال پول به کشورهای متقاضی می‌فروشد.
در ادامه نیز بحث دست‌اندرکاران راه‌اندازی اینترنت ملی مطرح و اشاره شد: قرار است شورای عالی فضای مجازی، مرکز ملی فضای مجازی و پژوهشگاه فضای مجازی دست‌اندرکاران راه‌اندازی این اینترنت ملی شوند، در حالیکه خودشان یک سایت فعال ندارند که مردم دلشان خوش باشد که قادر به حرکتی هستند، متأسفانه شورای عالی فضای مجازی نسبت به محقق نشدن اینترنت ملی مسؤل است، مطالبه‌ای هم که از آنها می‌شود این است که چرا در این خصوص پاسخگو نیستند، ما همیشه در حوزه فضای مجازی در موضع انفعال هستیم.
موضوع دیگر مطرح شده در «بدون توقف» مسئله رهاشدگی کودکان و نوجوانان در فضای مجازی و عدم وجود دسترسی محدود و تعیین گروه سنی در این خصوص بود، در حالیکه در غرب هم چنین وضعیتی وجود ندارد.
در پایان نیز به بحث عدم پذیرش اینترنت ملی از جانب برخی افراد و گروه‌ها اشاره و مطرح شد: متأسفانه ما تا به حال نتوانستیم جایگزین مناسبی برای پلتفرها و برنامه‌های پیام‌رسان خارجی تعریف کنیم و دیگر اینکه مقبولیت رسانه‌های خبری داخلی طی سال‌های اخیر پائین آمده و به دلیل ضعف این سانه‌ها مردم بیشتر به رسانه‌های خارج از کشور گرایش پیدا کرده‌اند که البته همه آنها هم منافع خودشان را دنبال می‌کنند.
ارسال نظرات