به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، علیرضا حسین زاده کارشناس سیاست‌های اجتماعی در برنامه تهران بیست با موضوع بررسی نقاط قوت و ضعف لایحه عفاف و حجاب برای حمایت از صنعت پوشاک و مد و لباس گفت: ما با حجاب از ابتدا به عنوان یک آزمون سیاست گذاری برخورد کرده ایم. دخالت سیاست گذار در حوزه عمومی باید با هدف خیر باشد، ولی متاسفانه این برخورد با باید و نباید صرف همراه بوده است.
وی در ادامه بیان کرد: حجاب همواره یک بعد ملی، هنر، صنعت، تکنیکی و زیبایی شناختی داشته است، ولی برخورد سیاست گذار با حجاب این مولفه‌ها را نداشته و مواجه با بی حجابی همواره مواجه با یک نوع ناهنجاری بوده مثل نحوه مواجه با اینترنت.
حسین زاده گفت: ما باید با حجاب مواجه‌ای کنیم که سیستم عرضه و تقاضا و فضای رقابتی اقتصاد تولیدات حجاب را فرصت بداند، مصرف کننده خواهان این محصولات باشد و همچنین مصرف کننده نیاز زیبایی شناختی و راحتی و امنیتش را در این لباس‌ها تامین کند.
کارشناس سیاست‌های اجتماعی ادامه داد: اساسا پیام این لایحه باید و نباید‌ها است. ما باید حجاب را به پسند جامعه تبدیل کنیم وگرنه تولید کننده هر چه البسته با حجاب تولید کند خریداری نخواهد شد. ما در کشور در زمینه حجاب، اعتبار شرعی را به اعتبار قانونی تبدیل کرده ایم، ولی مردم به این محصولات مد نظر ما گرایش پیدا نخواهند کرد و مصرف کننده بیشتر به سمت تولیدات بی حجاب رفته، ما باید فرهنگ سازی کنیم که اینکه با باید و نباید با مردم حرف بزنیم.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: نظارت نباید اقدام اول باشد، دستگاه‌های امنیتی و نظامی ما همیشه در برخورد و نظارت موفق عمل کرده اند، نباید در حال حاضر در این خصوص برنامه ریزی کنیم. ما همیشه اقدامات سلبی داشته ایم که اثر بخش نبوده است. مردم به صورت محسوس این اقدامات سلبی را حس می‌کنند.
وی در ادامه در پاسخ به این سوال که مبارزه با قاچاق لباس چقدر می‌تواند به حفظ هنجار‌ها کمک کند؟ ادامه داد: در بازار ۸۰ میلیونی که داریم اگر مولفه قاچاق را حذف کنیم بازار را دچار بحران می‌کند و قادر به تامین نیاز بازار نخواهیم بود. لایحه‌ای که ما با ان مواجه هستیم اقدامی لازم و خوب و تکامل یافته است، اما نکته اساسی این است که پیام خوبی از این لایحه دریافت نشده است.
ارسال نظرات