پرونده ویژه| پژوهش از حرف تا عمل
محمد رحیمیان معاون پژوهش و فناوری دانشگاه تهران در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو با اشاره به انعقاد ۴۵۰ تفاهم‌نامه با مبلغ ۷۰ میلیارد تومان در سال ۱۳۹۶ در راستای ارتباط دانشگاه با صنعت اظهار داشت: برای انجام پروژه‌ها اغلب دانشجویان دکتری و کارشناسی ارشد دخیل هستند، اما بالطبع استادان مجری آن‌ها می‌شوند.
وی ادامه داد: اساتید برای آنکه وجهه خود را در جامعه دانشگاهی حفظ کنند باید مقاله داشته باشند بنابراین راضی کردن آن‌ها برای شرکت در پروژه‌های ارتباط با صنعت کار دشواری است.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه تهران بیان کرد: بدین منظور در آیین نامه ارتقای اساتید این مسئله قرار داده شده است که اگر آن‌ها مقاله‌ای نداشتند، اما در طرح کاربردی شرکت کرده بودند، می‌توانند از امتیاز خوبی بهره‌مند شوند.
به گفته وی، طبق آیین نامه ارتقا و بخش‌بندی امتیازات در سه دسته ترفیع عادی، ویژه (دو برابر حالت عادی) و ممتاز (سه برابر حالت عادی)، اساتیدی که مقاله ندارند، اما در طرح کاربردی مشارکت داشتند می‌توانند امتیاز حالت عادی را دریافت کنند.
رحیمیان با بیان اینکه وجود چنین بخشی در آیین نامه ارتقا باعث تشویق اساتید به سمت انجام پروژه‌های کاربردی و رفع نیاز‌های کشور می‌شود، گفت: علیرغم آنکه برقراری ارتباط هرچه بیشتر با صنعت کار دشواری است و سازمان‌های اجرایی معمولا برای سپردن کار‌های خود به دانشگاه‌ها سخت اعتماد می‌کنند، اما در سال‌های اخیر در زمینه ارتباط با جامعه رشد خوبی را شاهد بودیم که امیدواریم ادامه پیدا کند.
وی ادامه داد: بدانیم که ما بی‌نیاز از تولید و حمایت پایه از مقالات نیستیم و باید با تولیدات مستمر رتبه‌های علمی خود در دنیا را حفظ کرده و ارتقا دهیم چرا که در دنیا با مقالاتمان شناخته می‌شویم.
به گفته معاون پژوهش و فناوری دانشگاه تهران، باید بین تولیدات علمی و کاربردی کردن آن‌ها تعادل برقرار شود، چون همانطور که حفظ رتبه‌های علمی ایران در دنیا اهمیت دارد باید بتوانیم برای حل مسائل کشورمان هم کاری کرده باشیم.
وی ادامه داد: اساتید برای آنکه وجهه خود را در جامعه دانشگاهی حفظ کنند باید مقاله داشته باشند بنابراین راضی کردن آن‌ها برای شرکت در پروژه‌های ارتباط با صنعت کار دشواری است.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه تهران بیان کرد: بدین منظور در آیین نامه ارتقای اساتید این مسئله قرار داده شده است که اگر آن‌ها مقاله‌ای نداشتند، اما در طرح کاربردی شرکت کرده بودند، می‌توانند از امتیاز خوبی بهره‌مند شوند.
به گفته وی، طبق آیین نامه ارتقا و بخش‌بندی امتیازات در سه دسته ترفیع عادی، ویژه (دو برابر حالت عادی) و ممتاز (سه برابر حالت عادی)، اساتیدی که مقاله ندارند، اما در طرح کاربردی مشارکت داشتند می‌توانند امتیاز حالت عادی را دریافت کنند.
رحیمیان با بیان اینکه وجود چنین بخشی در آیین نامه ارتقا باعث تشویق اساتید به سمت انجام پروژه‌های کاربردی و رفع نیاز‌های کشور می‌شود، گفت: علیرغم آنکه برقراری ارتباط هرچه بیشتر با صنعت کار دشواری است و سازمان‌های اجرایی معمولا برای سپردن کار‌های خود به دانشگاه‌ها سخت اعتماد می‌کنند، اما در سال‌های اخیر در زمینه ارتباط با جامعه رشد خوبی را شاهد بودیم که امیدواریم ادامه پیدا کند.
وی ادامه داد: بدانیم که ما بی‌نیاز از تولید و حمایت پایه از مقالات نیستیم و باید با تولیدات مستمر رتبه‌های علمی خود در دنیا را حفظ کرده و ارتقا دهیم چرا که در دنیا با مقالاتمان شناخته می‌شویم.
به گفته معاون پژوهش و فناوری دانشگاه تهران، باید بین تولیدات علمی و کاربردی کردن آن‌ها تعادل برقرار شود، چون همانطور که حفظ رتبه‌های علمی ایران در دنیا اهمیت دارد باید بتوانیم برای حل مسائل کشورمان هم کاری کرده باشیم.
تعداد نظرات: ۱
ارسال نظرات
چرا راضی کردن اساتید برای انجام پروژه‌های کاربردی دشوار است؟
چواب:
چون همین اساتید را خیلی راحت می توان راضی کرد که در شرکت (های) خصوصی (دولتی) خودشان کار کنند و خیلی تفریحی هم در دانشگاه تدریس بفرمایند