مسائل زنان را نباید از باب مسائل زن یعنی جنس مخالف مرد دید، مسائل زنان مسائل یکی از اصلی‌ترین ارکان جامعه است، رکنی که آیندۀ یک جامعه به دستان او رقم می‌خورد.

در روزهایی که صحنه دیپلماسی جهانی در تب‌وتاب امنیتی است، باز هم یک جمله تکراری از کاخ سفید به تیتر اول رسانه‌ها تبدیل شده: «ایران حق غنی‌سازی اورانیوم را ندارد». اما این بار، پاسخ ملت ایران نه در قالب کلمات، که با چرخش پرصلابت سانتریفیوژها و گام‌های استوار دانشمندانش شنیده می‌شود؛ چرا که حق غنی‌سازی برای ما، فقط یک انتخاب علمی نیست، بلکه نماد استقلال، خون شهدا و شکستن زنجیرهای سلطه است.

چرا قوه قضاییه به جای تعقیب قانونی سازندگان فیلم‌های مستهجن، فقط به مسدودسازی چندروزه‌ی پلتفرم‌ها بسنده می‌کند؟ آیا برخورد با یک پلتفرم ملی آسان‌تر از پیگیری حقوقی عوامل اصلی این آشوب فرهنگی است؟ یا شاید برخی در پشت پرده منافعی در تداوم این چرخه دارند؟

در جامعه‌ای که ارزش‌های اخلاقی و دینی به‌عنوان ستون‌های اصلی آن شناخته می‌شوند، حفظ این ارزش‌ها نیازمند ابزار‌های قانونی و اجتماعی است. به نظر می‌رسد هدف لایحه عفاف و حجاب ایجاد تعادل بین آزادی‌های فردی و حفظ هنجار‌های اجتماعی است. امااینکه تا چه میزان می‌تواند موثر باشد نیازمند بررسی و فهم قانون است.

پیش‌نویس ترمیمی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که قرار بود نقطه‌عطفی در توسعه نظام آموزشی کشور باشد، حالا به عرصه‌ای برای جدال بر سر حاکمیت‌زدایی، نفوذ سیاست‌های جهانی و تضعیف نقش دولت تبدیل شده است. آیا این سند، راه پیشرفت است یا آغاز یک بحران عمیق؟

بانک آینده، تنها یک بانک نیست؛ برآمد یک جریان است. جریانی که فلسفه بانکداری را از «تجهیز و تخصیص بهینه منابع» به «امپراتوری ساخت‌وساز» بدل کرده است. وقتی ساخت مجموعه‌هایی، چون ایران‌مال، حاصل خلق پول از جیب مردم باشد، نتیجه آن چیزی جز شکاف طبقاتی، بی‌ثباتی پولی و نابودی سرمایه اجتماعی نخواهد بود.

تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران، برخاسته از ساختاری فراتر از اراده‌ی دولت‌ها هستند؛ نه سیاست روز می‌تواند آنها را لغو کند، نه رؤیای دیپلمات‌ها. آن‌چه تعیین می‌کند، قانون است؛ و قانون در کنگره می‌نشیند، نه کاخ سفید.

شفافیت هم سیره ثقلین است هم سیره و تفکر امامین انقلاب و هم یک تجربه موفق حکمرانی در بسیاری از کشور‌های دنیا. آیا می‌شود نظر و خواست ولی جامعه که مشارکت مردم در امور کشور است، بدون شفافیت و آگاه کردن آنها از امور کشور محقق گردد؟ ماموریتیِ خانم وزیرِ راه همراه خانواده درجه یک و درجه دو و ...، یک مصداق و مثال از اهمیت و ضرورت وجود شفافیت در حکمرانی است.

اقتصاد ایران با مذاکره متحول نمی‌شود. اگر مذاکره به هر دلیلی ضرورت داشته باشد نباید آن را راه حل مشکلات داخل بدانیم!

متصور شوید، فردی با هویت چند صد ساله از راه برسد و بخواهد برای خلیجی که قرن‌هاست شاهد تمدن‌ها، جنگ ها، عشق‌ها و امید‌های مردمانی بوده که پیشینه تاریخی آنها انکار نشدنیست، نام تعیین کند!