به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، اینکه بالاخره تماشاگران بعد از دو سال، مسابقه تیم محبوب خود را از نزدیک تماشا خواهند کرد اتفاقی خوب است و امید آن می رود تا همین شهرآورد، فتح البابی باشد برای ورود تماشاگران همه تیم ها به ورزشگاهها در مسابقات سال آینده، اما از آنجایی که مسئولان ورزش ما خوب بلدند از فرصت ها استفاده نکنند و اگر هم استفاده کنند به نفع خودشان باشد و نه مردم، اینبار نیزبا کج سلیقگی و نادیده گرفتن جایگاه تماشاگر و شرایط اقتصادی آنهایی که معمولا پای ثابت ورزشگاهها هستند و اغلب از طبقه ضعیف و متوسط جامعه، ارقامی را برای بلیت های شهرآورد تعیین کرده اند که به تعبیر ساده، پیامی با مضمون «به ورزشگاه نیایید!» است.
شاید -و قطعا- این مبالغ برای بسیاری ناچیز باشد و برای تماشای این مسابقه حساس واهمه ای از صرف چنین هزینه ای نداشته باشند، اما یادمان باشد که فوتبال در این کشور، همواره دلخوشی آن قشری بوده که توانسته اند با کمترین هزینه و از روی عشق و علاقه خالص، خود را به سکوهای استادیوم ها برسانند و تیم محبوب شان را تشویق کنند.
این مهم را نیز در نظر داشته باشیم که امکانات ورزشگاههای ما برای پذیرایی از تماشاگران، سالهاست که محل بحث بوده و به رغم انتقادات فراوان، کمترین اتفاق مثبتی به جهت بهبود اوضاع ورزشگاهها صورت نگرفته است لذا مشخص نیست که این قیمت گذاری با کدام متر و معیار صورت گرفته است و ورزشگاه آزادی و باشگاههای استقلال و پرسپولیس، قرار است در ازای این مبالغ چه خدماتی به تماشاگران بدهند؛ البته تجربه ثابت کرده که آنها در ایجاد حداقل هایی چون آبخوری های مناسب و سرویس های بهداشتی نیز عاجز بوده اند و ...!
هنوز دقیقا نمی دانیم چنین قیمت گذاری ای محصول کدام اتاق فکر(!) و کدام نشست بوده است. اگر سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال نقش آفرین بوده اند که باید به آنها بابت چنین خوشامدگویی ای به تماشاگران آنهم در آستانه عید نوروز که هزینه های زندگی مردم شکل فزاینده ای به خود می گیرد، خسته نباشید گفت(!) و اگر هم باشگاهها تعیین کننده اصلی بوده اند که؛ بدا به حال باشگاهی که شرایط اقتصادی هواداران خود را در نظر نگیرد و به خاطر خوشحالی آنان پس از دو سال دوری هم که شده، قید سودآوری از تنها یک مسابقه ۲۰ هزار نفری را نزند!
کیهان ورزشی