به گزارش خبرنگار «شبكه خبر دانشجو» از مشهد، حجت الاسلام رمضان عباس پور مقدم، مسئول امور روحانيون بسيج خراسان رضوي كه 29 فرودرين ماه در بسيج دانشجويي استان خراسان رضوي و در جمع مسئولان بررسي و تحليل بسيج دانشجويي استان سخن مي‌گفت، اظهار داشت: فردي كه نماز، زكات، روزه و حج را به طور كامل بجا مي‌آورد ولي نسبت به ولايت بي تفاوت است در خوش بينانه ترين حالت از دينداري كامل محروم است.
وي با اشاره به اشتراك دو نگرش سني و شيعه در مورد تعلق اصل ولايت به خداوند و تفويض آن به رسول اكرم (ص) افزود: پس از درگذشت پيامبر اكرم (ص) دو گرايش متفاوت در باور ولايت به وجود آمد و شيعه پس از اين اتفاق با تمسك به حديث «من كنت مولا فهذا علي مولا» و چندين حديث و روايت ديگر ائمه را جانشين‌هاي بحق ولايت دانست و پس از غيبت امام زمان (عج) نيز الگوي جديد طراحي شد.
مقدم در ادامه تصريح كرد: با توجه به اينكه شيعه در زمان غيبت نمي‌تواند بدون رهبر زندگي كند، امام زمان (عج) فقهايي را برای رهبري شعيان منصوب كرد كه بر اساس آن در زمان غیبت صغری چهار تن به رهبري شيعيان برگزيده شدند.
اين استاد حوزه و دانشگاه بيان كرد: در نامه امام زمان (عج) به رهبر چهارم علاوه بر اشاره به آغاز غيبت كبري، مردم مكلف شدند در طول دوره غيبت براي رفع شبهات و هدايتشان به كساني مراجعه كنند كه كلمات امام زمان (ع) را نقل مي‌كنند و آهنگ، شدت، تندي و كندي اين گونه كلام را مي‌دانند.
عباس پور در ادامه با اشاره به اينكه در ماجراي پيروزي انقلاب اسلامی، فقيه زمان علاوه بر هدايت عقيدتي مردم، زمينه حضور را در راس قدرت حكومتي و سياسي يافته است، يادآور شد: بروز اين تحول در كشور ما نعمتي بزرگ و بي بديل است.
اين دانشجوي دوره دكتري رشته فقه و حقوق با اشاره به شبهه تبديل شدن ولايت فقها به ولايت فقيهي كه در راس قدرت سياسي نيز قرار دارد، اظهار داشت: فقه در اين باره تدبيري متناسب با الگوهاي جهاني و هماهنگ با متن دين ارائه كرد كه بر اساس آن هشتاد فقيه منتخب مردم طي تبادل افكار و نظرات، مهمترين گزينه موجود براي عهده دار شدن ولايت را تعيين مي‌كنند.
وي با ذكر شبهه اي ديگر مبني بر علت مسبوق به سابقه نبودن بحث ولايت فقيه به شكل كنوني در بيانات فقهي و كلامي پيشينيان، گفت: اين مبحث در كلمات فقهاي گذشته كاملاً بي سابقه نيست و علاوه بر آن علت كم پرداخته شدن به مطلب مذكور اين بوده است كه با توجه به فراهم نبودن زمينه چنين ولايتي ضرورت طرح آن نيز وجود نداشته است.
عباس پور در پايان شبهه موجود ديگر در اين زمينه را مطلق بودن ولايت فقيه و تعميم اين اطلاق به تصرف در قانون و عملكرد فراي قانون معرفي كرد و افزود: گاهي براي حل بحران‌ها و خروج از بن بست‌ها نياز است رهبر فراتر از قانون حركت كند ولي بايد توجه داشت كه اين حركت فرا قانوني به نفع مردم است نه شخص رهبر و این نوع ولایت در موارد بسيار محدودي اعمال شده است./انتهاي پيام/