به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، شاهرخ بیانی در کنفرانس خبری پس از بازی با آلومینیوم در ابتدا گفت: ما پشبینی بازی سخت را داشتیم و می‌دانستیم بازی سختی است. شروع بازی برای ما با آسیب‌دیدگی کتف سپهر روزی‌طلب همراه بود و در وسط زمین به مشکل خوردیم، ولی به مرور زمان بهتر شد. آلومینیوم بیشتر بازی مستقیم انجام می‌داد. نیمه اول مساوی بودیم، اما در نیمه دوم ما تیم برتر میدان بودیم و تیممان خیلی بهتر بازی کرد و آن‌ها موقعیت‌های آن‌چنانی نداشتند.
بیانی در مورد اعتراضات نیمکت حریف گفت: من باید یک گله‌ای از فوتبالمان کنم. اگر فیلم بازی را نگاه کنیم، خیلی اعتراض زیاد است. آقای رحمتی، نوازی و حنیف دوستان من هستند، ولی مربی‌شان باید یک بلندگو دست بگیرد و در کل بازی مشغول داد و بیداد است! ما از فوتبال لذت نمی‌بریم. چقدر اعتراض می‌کنید، کجای دنیا این‌طور است؟ پنالتی درست بود، اما می‌گوییم اصلا پنالتی را اشتباه گرفته، مگر برای ما این اتفاقات نبوده؟ موبایل نشان دادن و تحت تاثیر گذاشتن داور برای چیست؟
او ادامه داد: ما که تماشاگر نداریم و این‌طوری هم که اعتراض می‌کنیم. من سردرد گرفتم. من گفتم یک بلندگو هم دستشان دهید که حداقل صدایشان در تلویزیون بیاید. مگر می‌شود نود دقیقه داد و بیداد؟ کدام مربی این‌طور است؟ همیشه می‌گفتند آقای ساکت مدام اعتراض می‌کند؛ خداراشکر از روزی که به هوادار آمده‌ایم یک اعتراض نکرده‌ایم. من از فوتبال بدم آمد! این فوتبال تمام می‌شود و بهتر است به هم احترام بگذاریم و لذت ببریم.
او در پایان گفت: در هر صورت دو تیم خوب بازی کردند. در نیمه دوم روی اشتباه گل خوردیم و مساوی شد. ولی می‌توانستیم سه امتیاز را بگیریم. VAR باید به فوتبال ما بیاید، ولی امروز داوری خوب بود. ولی باید قاطع‌تر برخورد می‌کرد و می‌توانست با یک کارت دیگر صدا‌ها را بخواباند. از تدارکات تا مربی‌شان اعتراض می‌کردند. تنها کسانی که ساکت بودند آقای نوازی و حنیف بودند و بقیه اعتراض می‌کردند.
انتهای پیام/