در برنامه سوت پایان مطرح شد؛
متاسفانه به علت وجود نداشتن تیم‌های بزرگ خیلی اوضاع بدی داریم.
مبلغ قراردادها خیلی پایین است و همان مبلغ کم هم پرداخت نمی‌شود و در خوشبینانه ترین حالت ۶۰ درصدمبلغ قراردادهای بسته شده را به دست میاوریم.
بعد از اتفاقات کرونا تیم‌های ووشو از نظر مالی افت شدیدی داشتند، یکی از این اتفاقات هم می‌تواند به دلیل نداشتن حق پخش باشد ودیده نشدن رشته ووشو باعث می‌شود که اسپانسرها هم به این ورزش اهمیتی ندهند.
مبلغ قرارداد یکسال من ۳۰ میلیون تومان هست که درخوش‌بینانه ترین حالت ۱۸ میلیون می‌دهند و با تمام شرایط مصدومیت، مکمل‌هاوغیره باید با این قیمت در ۱۲ ماه زندگی‌کنیم.
نیاز به حاشیه امن مالی تا شرایط مان بهتر شود. نسبت به باقی رشته‌های ورزش حتی به غیر از فوتبال قراردادهایمان چندین ده برابر کم تر است.
نایب رییس فدراسیون ووشو گفت: ۳ کارت زرد از طرف مجلس برای حمید سجادی دهنده عملکرد او است. اگر عملکرد ایشان خوب بود سه کارت زرد نمی‌گرفت.
آقای سجادی قبلا قهرمان دوومیدانی بودند و از تمام امکانات ، شرایط و اردو یک ورزشکار خبر دارد و آن‌هارا لمس کرده است. او باید ورزشکاران را راحت‌تر درک کند. اما این اتفاق رخ نداد.
از افراد تخصصی در وزارت خانه‌ها اصلا استفاده نشده است وافراد دانا کنار نشسته و یک سری افراد سفارشی که کاملا بی اطلاع از ورزش هستند در امور قرار دارند.
اگر شایسته سالاری وجود داشت وضعیت این چنین نبود واشخاصی که کوهی از تجربه هستند از کار کنار نمی‌نشستند.
کسانی که بعد قهرمانی با ما عکس می‌گرفتند حتی جواب تلفن هم نمی‌دهند.
ما یک زمانی را فقط می‌توانیم برای ورزش قهرمانی اختصاص دهیم زیرا که شرایط سنی اجازه نمی‌دهد بیشتر فعالیت کنیم و در بحث استخدامی قهرمانان کارشکنی می‌شود و متاسفانه کسی جواب نامه ها و درخواست‌هایمان رانمی‌دهد. اگر بحث استخدامی که مصوب مجلس است،انجام شود ، بچه‌های قهرمان انگیزه و دل‌گرمی بیشتری برای تلاش بیشتر دارند.
شکرخدا در ووشو ورزشکارانمان برای پرچم دیگری مسابقه ندادند، یکی از این دلایل می‌تواند وجود شرایطی باشد که فدراسیون برای قهرمانان انجام می‌دهد، با این دید که اگر ورزشکاری قهرمان شد او را فراموش نکند و با برنامه‌ریزی ازتجربه او استفاده می‌کند و دربخش بانوان همچین اتفاقی رخ داد به‌این صورت که اگه ورزشکاری در حال تمام کردند دوران قهرمانی است قبل از اتمام بیاید وتجربه مربی‌گری تیم ملی را داشته باشد. این اطمینان خاطر که بعدقهرمانی هنوز فدراسیون خانه آن‌ها است و فعالیتشان هنوزبه اتمام نرسیده است ، این اتفاق باعث می‌شود ورزشکار دلگرم باشد و بماند.
سال پیش این این رویداد در بخش مربی‌گری تیم‌های ملی جوانان رخ داد و این فرصت را به خواهران منصوریان داده‌ایم.
وقتی رشته ورزشی‌ای نتواند انعکاس خبری و پخش زنده داشته باشد اسپانسرهای کم‌تری هم به سمت ووشو میایند.
اکثرا روزنامه‌ها و رادیو تلویزیون از فوتبال فقط حرف میزنند و کم‌تر به رشته‌های دیگر می‌پردازند و اسپانسرها هم از تیم‌هایی که دیده می‌شوند حمایت می‌کنند تا برند بشوند و قطعا از ووشویی که پخش زنده ندارد و فقط نهایتا فینال مسابقات پخش می‌شود با این شرایط نباید انتظار داشته باشیم اسپانسری روی این ورزش تمرکز کند
ما حتی بحث پوشش نامناسب در رشته‌های ووشو ، تکواندو و کاراته نداریم و یکی از درخواست‌هایی که از معاونت ورزش بانوان داشته‌ایم و باهم صحبت کرده‌ایم این بود که به ما کمک‌کنند که ورزش بانوان که مشکل پوششی ندارند به تصویر کشیده بشود که به تصویر کشیده شدن موجب پیدا شدن اسپانسرها و شناخت مردم با این ورزشگاه می‌باشد.
اگر بحث اسپانسرها و مشکلات مالی حل بشود به‌جای ۴ تیم در لیگ ۱۲ تا تیم خواهیم داشت.
انتهای پیام/
ارسال نظرات