ربات انسان‌نما؛ اوج فناوري رباتيك ايران

گروه علمي «خبرگزاري دانشجو»؛ از حدود 10 سال پيش راه رفتن، صحبت کردن و شیرین کاری‌های ربات‌ها در ژاپن آغاز شد و شنيدن اخبار ساخت ربات‌ها در ژاپن براي ما كه تصور مي‌كرديم شايد کشورمان تا قرون آينده نيز نمي‌تواند چنين فناوري پيچيده و پيشرفته اي را بومي کند و هرگز يک ربات ايراني که به زبان شيرين فارسي سخن خواهد گفت را نخواهيم ديد، تنها حسرت به دنبال داشت.

  

شايد 10 سال پيش كسي تصور نمي کرد روبات انسان نما، به عنوان عالي ترين نماد توسعه علمي در عرصه رباتيک، با پاي خود در محوطه يکي از دانشگاه هاي کشورمان راه برود و سلام بگويد، ولي سرانجام سورنا، اين آرزوي قديمي را برآورده کرد و تیم مرکز وسایل نقلیه پیشرفته پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران رباتي انسان نما ساخت که ظاهري کاملا شبيه به انسان دارد و نام يک پهلوان دلير ايراني در دوره اشکانيان را با خود يدک مي کشد تا نماد قدرت صنعتگران و محققان ايراني باشد.

 

نخستین ربات انسان نمای ایرانی 165 سانتی متر قد و 60 کیلوگرم وزن دارد و در برنامه های آن مسیریابی به کمک مادون قرمز، کنترل خودکار از راه دور در مرحله اول و حفظ تعادل، هماهنگی سر و دست و پا و قدم ها، نشستن بر صندلی و بالا رفتن از پله ها در مرحله دوم پیش بینی شده و حتي در مراحل بعد شنوایی و بینایی نیز به آن اضافه می شود.

 

در حال حاضر این ربات دارای قابلیت حرکت به کمک دو چرخ بر روی مسیر از قبل تعیین شده و سیستم مسیریاب و یا حرکت و فعالیت به صورت دستی از طریق اپراتور می باشد و همچنین قادر به تکلم متن های از پیش تعیین شده براي مديريت اجراي يك همايش است.

 

سورنا قادر است همانند یک انسان، ولی با سرعت آهسته‌تر و با ترکیبی از حرکات دست، سر و پا گام بردارد.

 

اين ربات محصول همت 20 نفر از زبده ترين كارشناسان و مهندسان رباتيك دانشگاه تهران با بیش از ۱۰ هزار نفر ساعت کار شبانه روزي فشرده ‌است.

 

طراحی مکانیکی بدنه سورنا به گونه‌ای صورت گرفته ‌است که بیشترین درجات آزادی قسمت‌های مختلف بدن تأمین شود و براي تامین حرکت روان اين ربات با دقت بالا و بدون لقی مفاصل، از هارمونیک درایو استفاده شده‌ است.

 

دانشجويان ايراني در اين فناوري نوين علاوه بر تامین پایداری به صورت دینامیکی، از سنسورهای فشار در کف پا نیز بدین منظور استفاده كرده اند.

 

ساخت «سورنا» مهمترين و بزرگترين اتفاقي بود که علم رباتيک ايران تا امروز به خود ديده است، با اين حال به نظر مي رسد پايه و زمينه اين تحول عظيم را رويدادهايي همچون موفقيت تيم هاي مستقل دانشجويي در مسابقات جهاني روبوکاپ سال هاي گذشته و اختراع ربات هاي کوچک مسيرياب، امدادي و فوتباليست به دست دانشجويان بي ادعا و شايسته ايراني گذاشته باشد که با مطالعات و تلاش هاي بي پايان خود، مسير را براي ورود کشورمان به يکي از حساس ترين و پيچيده ترين شاخه هاي الکترونيک و فناوري اطلاعات آسان و هموار ساختند./انتهاي پيام/