غلامرضا حاجتی، دبیر اجرایی سی و نهمین همایش سالانه انجمن علمی روانپزشکان ایران در گفتگو با خبرگزاری دانشجو: در جامعه تصوری وجود دارد که مانع مراجعه مراجعهکننده به روان پزشک و روان درمانگر میشود. خیلی از رویکردهای اولیه برای درمان، مشاوره و روان درمانی هستند. روان درمانگری که زبده باشد میتواند در موارد خفیف و متوسط بدون درمان دارویی به مریض کمک کند. گاهی که اختلال در فرد زیاد و کارکرد مختل و زندگی تعطیل میشود، در اینجا فرد نیاز دارد که از دارو کمک بگیرد. صد سال پیش برخی از داروها خواب آور بودند و یا موجب سستی و اضافه وزن میشدند، اما در ۴۰ سال اخیر موضع دارویی به شدت پیشرفت کرده است و خاصیتهایی را دارند که پیشتر نداشتند.