به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، امیرحسین پیروانی در نشست خبری پس از بازی استقلال خوزستان و سپاهان گفت: مربیان قدیمی یک تکه کلام قدیمی داشتند که امروز به آن رسیدم. بازی امروز ما 2 نیمه متفاوت داشت. نیمه اول خوب نبود و بازیکنان آن شرح وظایفی که داشتند را انجام ندادند و فراموش کردند. شاید به خاطر کم تجربگی آنها یا شاید به خاطر کیفیت تیم سپاهان این اتفاق رخ داد.
مربی تیم فوتبال استقلال خوزستان گفت: در بین 2 نیمه با بچه‌ها صحبت کردم که بخشی از آن نیز پرخاشگرایانه بود زیرا در تیم ما نظم حرف اول را می‌زند. تغییر سیستم دادیم و بر بازی در نیمه دوم حاکم شدیم. موقعیت‌های خوبی ایجاد کردیم و شاید اگر بازیکنان ما باتجربه بودند، می‌توانستیم به گل دست یابیم.
وی اظهار داشت: موقعی که ایجاد موقعیت کردیم ولی به گل نرسیدیم، متاسفانه در یک ضدحمله گل سوم را دریافت کردیم. واقعیت این است که کیفیتی که 2 تیم در این بازی ارائه دادند، بیانگر نتیجه 3 بر یک نبود. با این حال باید تلاش کنیم و نقاط ضعفمان را به قدرت بدل سازیم و هنوز امیدواریم که ان‌شاءالله در آینده بهتر شویم.
پیروانی گفت: در بخش بعدی می‌خواهم از یک چیز آزاردهنده حرف بزنم. میثاقی اگر دنبال این است که واقعیت‌ها را نشان دهد، می‌خواهم این مطلب من را نیز نمایش دهند. در وقت‌های اضافه شاید اولین بار است که می‌بینم تیم سپاهان با افتادن‌های متعدد سعی دارد وقت بازی را تلف کند.
وی داد: این البته برای من خیلی خوب است که تیم جوانی داریم که تیم حریف بارها و بارها وقت‌کُشی انجام می‌دهد و داور نیز وقت را لحاظ کرد. بحث من این است که مربی تیم حریف به کاوه رضایی می‌گوید کفشت را دربیار و او بدون اینکه صحنه‌ای اتفاق افتاده باشد و به کسی خورده باشد، روی زمین می‌نشیند! این صحنه‌ها را میثاقی در برنامه خودتان نشان دهید. اولین بار هم نیست که ما می‌بازیم و بخواهم چنین چیزی را مطرح کنم. باختیم و باز هم می‌بازیم و این فوتبال است ولی برای تیم سپاهان که مربی به بازیکن بگوید کفشت را دربیاور اتفاق خوبی نیست.
پیروانی گفت: من پس از بازی نیز خیلی محترمانه به مربی حریف گفتم که شما به بازیکنت گفتی که کفشت را دربیاور و مربی حریف پاسخ داد که این از هوش من است. به هر حال به سپاهان تبریک می‌گویم و ما امیدواریم در آینده بتوانیم بیشتر تلاش کنیم. بضاعت تیم ما همین است و ان‌شاءالله بتوانیم در نیم فصل دوم نمایش بهتری داشته باشیم.
پایان پیام/