به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، ماریو زاگالو، اسطوره فوتبال برزیل که به عنوان مربی و بازیکن توانست ۴ بار فاتح جام جهانی شود، روز گذشته در سن ۹۲ سالگی درگذشت.
او در زمان بازیگری خود یک وینگر چپ پای با استعداد و جنگجو بود که برای اولین بار در جام جهانی ۱۹۵۸ توانایی‌های خود را به نمایش گذاشت و توانست جای خود را در جمع سلسائو محکم کند و در جام جهانی ۱۹۶۲ برای بار دوم فاتح جهان نام گیرد.
۵ ستاره تیم ملی برزیل در جام جهانی ۱۹۶۲. از سمت چپ: گارینشا، دیدی، پله، واوا و زاگالو
در سال ۱۹۷۰ زاگالو هدایت برزیل را برعهده گرفت و با این تیم قهرمان دنیا شد تا به اولین فردی در تاریخ فوتبال بدل شود که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی فاتح جهان شده است. او مربی بازیکنانی بزرگ مثل پله، جرزینیو و ریولینو بود و تیمی ساخت که برخی آن را بهترین تیم ملی تاریخ فوتبال می‌دانند.
همچنین او در جام جهانی ۱۹۹۴ نیز دستیار کارلوس آلبرتو بود و توانست با برزیل پس از شکست ایتالیا در ضربات پنالتی، برای چهارمین بار جام را در دستانش بالا ببرد.
زاگالو همچنین هدایت تیم ملی کویت را نیز در سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۸ برعهده داشت با کویت نیز در تهران مقابل ایران بازی کرد. در آن بازی زاگالو مقابل ایران با مربیگری حشمت مهاجرانی باخت.
سرمربی برزیلی را که «پروفسور» می‌نامیدند در سال ۲۰۱۳ از سوی مجله ورلدساکر به عنوان نهمین مربی برتر تاریخ فوتبال شناخته شد.
او بیشتر در کشورش برزیل مربیگری کرد، ولی چند باری نیز به آسیا آمد که نتیجه آن مربیگری ۲ ساله در کویت، مربیگری ۳ ساله در تیم ملی فوتبال عربستان، حضور چندماهه در الهلال عربستان و تیم ملی امارات بود.
پایان پایام/
ارسال نظرات