به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجو، بازی قطر و ایران در مرحله نیمه‌نهایی جام ملت‌های آسیا 2023 از چند منظر قابل بررسی است. تیم‌ملی ایران که از نظر تعداد قهرمانی و حضور در مرحله پایانی این جام یکی از رکوردداران در آسیاست و می‌خواهد با شکست میزبان خود را بعد سال‌ها به فینال برساند و طلسم‌شکنی کند و از طرفی قطری‌ها هم به عنوان مدافع عنوان قهرمانی تمایل ندارند در مقابل تماشاگران خودی و در کشور خود به سادگی بازی را واگذار نمایند.
تغییر‌رکورد‌ها
قطری‌ها علاوه بر شکست ایران و رفتن به فینال این مسابقات به دنبال شکست دو رکورد جالب در این مسابقات هم هستند.
ایران و قطر در قالب جام‌ملت‌ها تاکنون دوبار در برابر هم صف آرایی کرده‌اند که سهم ایران در این دوبازی پیروزی بوده است و قطری‌ها بردی در مقابل تیم ملی ایران در این چارجوب کسب نکرده‌اند. از طرفی ایران رکورددار پیروزی با سیزده بُرد متوالی است که در صورت شکست در مقابل قطر، عنابی‌پوشان حوزه خلیج‌فارس در یک قدمی شکستن این رکورد قرار می‌گیرند و با پیروزی احتمالی در فینال می‌توانند این رکورد را از انحصار ایران خارج نمایند.
گل‌به‌خودی
شکست ژاپن با شیرینی خاص همراه بود اما تیم ملی نباید در باد این شکست بخوابد تا به آفت خودبزرگ‌بینی در جریان این مسابقات تبدیل خواهد شد.
امیرقلعه‌نویی در اردوی تیم‌ملی به درستی به این نکته اشاره کرده است و سعی در کنترل آن دارد، اما جریان‌های حاشیه‌ای کنار تیم همچنان بیشتر از پیش به این برد می‌پردازند که می‌تواند در ناخودآگاه تیم باعث غرور ناخواسته شود.
ترکیب اولیه
بازی با ژاپن وغیبت اجباری مهدی‌طارمی تبدیل به یک فرصت برای تیم‌ملی و کادرفنی شد و با پیروزی در آن بازی حالا از طرفی یک ترکیب برنده در مقابل کادرفنی است و از سوی دیگر یک ترکیب متفاوت برای پیاده‌سازی ایده‌های مربوط به تیم در این بازی حساس.
به نظری می‌رسد هر تغییری در این ترکیب به معنی تغییر نگرش و فلسفه در این بازی هم می‌تواند باشد. جایگزین طارمی در بازی قبل امیدابراهیمی بود که توانست انتظارات را برآورده کند. حضور او به معنی سفت‌تر شدن کمربند میانی زمین بود و حالا بیرون رفتن این بازیکن یعنی بازگشت قدوس به پست قبلی و خارج شدن از فلسفه واکنش‌گرای در بازی قبل.
به این نکته توجه کنیم که در مقابل تیم‌های بزرگ آسیای شرقی ما تیم سازنده و یا کنش‌گرای درون زمین نیستیم، اما در مقابل اکثر تیم‌های حوزه خلیج‌فارس ما دست بالا را در زمین داریم. تفاوت‌ها دقیقا در این مرحله رقم می‌خورد.
از خط حمله تا دفاع
تقابل خط آتش و خط دفاع دو تیم جذابتر از همیشه است. برای قطری‌ها مثلث حسن‌الهیدوس، معزعلی و اکرم‌عفیف که این آخری در این دوره چهارگل تا اینجای کار به ثمر رسانده است در خط حمله در تقابل با خط دفاع ایران تماشایی خوااد بود. از طرف دیگر خط دفاع میزبان که بدون گل خورده از مرحله گروهی صعود کرده است و شرایط مناسبی را به رهبری مندز اسپانیایی سپری می‌کند قطعا رو سختی را در مقابل خط حمله پرآوازه ایران خواهند داشت و مَحَک سختی را تجربه خواهند کرد.
سوریه تا قطر
در بازی‌های حذفی نیاز به داشتن یک استراتژی مناسب بسیار حیاتی است. برتری یک گُله در مقابل سوریه زمانی برای ایران گران تمام شد که تیم‌ملی‌ایران مابین زدن گُل‌های بیشتر و یا حفظ گُل زده شده دچار تردید و یا سردرگمی شد و نقشه‌راه درستی ترسیم نشد ودر نهایت شرایط به وقت اضافه و نهایتا پنالتی کشیده شد.
قطری‌ها برای تکرار روز سوریه از طرف ایران لحظه شماری می‌کنند برای این منظور وظیفه کادرفنی است که شرایط قبل و بعد از گل‌های بازی را برای تیم تعریف نماید.
شرایط بازی
خوب یا بد بخواهیم یا نخواهیم تیم میزبان مزایای خاص خود را خواهد داشت. از بُعد ذهنی باید تمام تیم چه در داخل زمین چه در کنار زمین آگاه‌تر از قبل به این موضوع توجه کنند و اسیر حواشی یا احیانا تصمیم‌های داوری نشوند. اتمسفر حاکم بر ورزشگاه هم شرایط خاصی می‌تواند داشته باشد که نیاز به تطبیق‌پذیری تمام اعضا قبل بازی است.
تفاوت مهم میان ژاپن و قطر برای ایران
ژاپنی‌ها سالهاست با شکل بازی و ایجاد ساختار فوتبال خود را از آسیا جدا کرده‌اند به همین دلیل بازی کردن در مقابل تیمی که فوتبال را با ایده‌های روز در زمین پیاده می‌کند ساده‌تر از تیمی‌است که صرفا با هر ترفندی به برد یک بازی نهایتا فکر می‌کند. قطری‌ها پیر و سنگین هستند، اما کاملاً رِند و حیله. گرانه بازی می‌کنند.
گل خوردن احتمالی از قطر اگرچه احتمال برگشتن دارد، اما شاید شرایط به شکل تیم بازی با ژاپن رقم نخورد.
انتهای پیام/