به گزارش حسینیه دانشجو، حجت الاسلام سید محمدباقر علوی تهرانی در یکی از سخنرانی‌های خود به معرفی شهدای کربلا پرداخت. وی در معرفی نافع بن هلال گفت: او اهل کوفه و از قاریان قرآن و حدیث به شمار می‌رفت. نافع بن هلال از اصحاب امام حسین(ع) و از شهدای کربلا بود. وی در نبردهای دوران امام علی(ع) (جمل، صفین، نهروان) نیز حضور داشت. نافع از قبیله جمل بود و تبار یمنی داشت. منابع از او با نسبت‌هایی چون بَجَلی و جَمَلی نیز یاد کرده‌اند.
وی افزود: نافع پیش از شهادت مسلم بن عقیل کوفه را ترک کرد و در محلی به نام عُذَیب الهِجانات (منزل‌گاهی در نزدیکی کوفه) به کاروان امام حسین(ع) پیوست. هنگامی‌که حضرت وارد کربلا شدند، نافع نیز مانند سایرین با امام(ع) تجدید بیعت کرد.
این استاد حوزه خاطرنشان کرد: نافع از جمله افرادی بود که وقتی آب بر اردوگاه امام(ع) بسته شد به همراه حضرت ابوالفضل(ع) به‌سوی فرات رفتند و آب آوردند.
حجت الاسلام علوی تهرانی شب اشاره کرد: عاشورا هنگامی‌که امام(ع) برای بررسی موقعیت منطقه از خیمه خارج شدند، نافع نیز همراه امام(ع) رفت. در راه بازگشت حضرت از نافع پرسیدند: «این راه را نمی‌گیری و بروی؟ مابین این دو کوه را بگیر و جان خود را نجات ده» نافع پاسخ داد: «در این صورت باید مادر برای نافع، شیون کند. آقای من! این شمشیر و این اسب که با من است از این کار سرپیچ است، من به حقّ آن خدایی که به وجودت بر سرم منّت گذاشته از تو جدا نخواهم شد تا شمشیر و اسب من از سرد و گرم من، هر دو خسته و وامانده شوند»
وی گفت: نافع در روز عاشورا بر روی تیرهایی که به سمت دشمن پرتاب می‌کرد نام خودش را می‌نوشت و آن را مسموم می‌کرد و در حین پرتاب رجز می‌خواند: «تیرهایی پرتاب می‌کنم که نامم بر بالای آن نوشته شده است، در حالیکه مسموم و مستانه جلو می‌رود، تا اینکه زمین رزمگاه را پر از تیرهای لطیف کند و جان را ترس از آن سودی نبخشد»
این استاد حوزه افزود: نافع با همین روش، دوازده نفر از سپاه دشمن را کشت و زمانی‌که دیگر تیری نداشت با شمشیر به سمت دشمن حمله کرد. در نهایت توسط سپاه دشمن اسیر و به شهادت رسید. در زیارت ناحیه و زیارت امام حسین(ع) نام نافع آمده و بر او درود فرستاده شده است.
حجت الاسلام علوی تهرانی بیان داشت: برخی منابع به هنگام نقل واقعه کربلا، نافع بن هلال و هلال بن نافع که دو شخصیت متفاوت هستند را به جای یکدیگر به‌کار می‌برند. در حالیکه نافع بن هلال، همان شهیدی است که ذکر آن گذشت، ولی هلال بن نافع از اصحاب ابن سعد (فرمانده سپاه کوفه) بوده که برخی وقایعِ کربلا را نقل کرده است. نظیر آنکه گفت: «من ایستاده بودم که بانگ برآمد که شمر بن ذی الجوشن، حسین(ع) را کشت، من نزدیک آمدم دیدم که هنوز در او رمقی باقی نمانده و در حال جان دادن است و او در چنان حالت طلب آب می‌کرد و آن سنگدلان مضایقت داشتند».