صحبت های مهسا جاور ملی پوش قایقرانی کشورمان آن هم پیش از رقابت در المپیک، فضای المپیکی کشورمان را کاملا زیر سایه خود برد.
به گزارش خبرگزاری دانشجو، ماجرا از اعتراض پردامنه به طراحی لباس کاروان ایران در المپیک آغاز شد. زمانی که همه به این طراحی تاخته و این لباس سفید یکدست را به لباس کادر درمان تشبیه کردند. وضعیت بدون کوچکترین تفاوتی به همان شکل سابق باقی بود که مهسا جاور ملی پوش سرشناس قایقرانی ما پیش از مسابقه اش در المیک ویدیویی از خود منتشر و ضمن دفاع تمام قد از طراحی لباس، منتقدان به طراحی لباس کاروان را بی فرهنگ خواند.
زمان کمی لازم بود تا دلیل این دفاع همه جانبه مشخص شود؛ جاور مدتی قبل، سفیر همان برندی بود که لباس برای کاروان ایران طراحی و تهیه کرد.
این خبر، شوکی جدی به بدنه ورزش وارد کرد. پرسش بزرگ خبرنگاران این بود: چگونه ما با هدف بالا بردن روحیه ورزشکاران حاضر در المپیک، امکان گفتگو با ورزشکاران را پیش از مسابقه نداریم؟ وقتی ذهن ورزشکار آنقدر آزاد است که به برند تحت قراردادش فکر می کند و برای حمایت از این قرارداد حاضر است خود را در برابر افکار عمومی قرار دهد، دیگر فکر کردن به تمرکز ورزشکار، چه معنایی می تواند داشته باشد؟
در چنین شرایطی باید پرسید: ما نباید تمرکز ورزشکار را به هم بزنیم و حق گفتگو با المپین را نداریم؛ اما ورزشکار برای دفاع از برند تحت قراردادش، حق دارد ذهنش را چند پاره کند؟
جاور دیروز برای آسیب به روان جامعه عذرخواهی کرد؛ اما متاسفانه در این عذرخواهی هم اطلاعات بدی در اختیار مردم قرار داد: شب قبل از مسابقه کامنت های بد را دیدم که انرژی منفی به من می داد.
باز باید پرسید: مگر در این روزهای کلیدی و تعیین کننده، ورزشکاران به شبکه های احتماعی دسترسی دارند؟ مگر ورزشکاران در رویداد معتبری همچون المپیک در شرایط قرنطینه رسانه های مجازی قرار نمی گیرند تا تمام تمرکز خود را روی مسابقات بگذارند؟!