به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، روزهای پایانی شهریور پارسال پرسپولیس باید در لیگ قهرمانان آسیا از النصر پذیرایی می کرد. مسابقه ای که به دلیل حضور کریستیانو رنالدو در ترکیب النصر، حساسیتی فوق العاده پیدا کرده بود و تیم امنیتی از بروز اتفاق ناخواسته هراس داشت.
جمعیت مشتاق و هوادار رونالدو به شکلی عجیب اتوبوس های النصر را تا هتل محل اقامت تیم عربستانی همراهی کرد و ازدحام آنقدر بالا بود که به برخی از تاسیسات هتل آسیب خورد و دروازه بان دوم تیم النصر هم در میان جمعیت مشتاق گم شد!
تمام این اتفاقات، بهترین سوژه برای بازیکنان و همراهان تیم النصر بود تا فضای مجازی و شبکه های اجتماعی پر شود از تصاویر مربوط به حضور تیم النصر در تهران.
چمن ترسناک
اما اصل ماجرا در ورزشگاه آزادی اتفاق افتاد. زمانی که دو تیم برای گرم کردن وارد زمین چمن آزادی شدند. زمین ناهموار، چمن خراب که در بخش هایی کچلی داشت و وضعیتی که مناسب برگزاری یک مسابقه فنی فوتبال نبود.
زمین آنقدر خراب بود که مهدی ترابی در دقیقه 4 بازی دچار مصدومیت شد. پای او پیچید و دیگر نتوانست به بازی ادامه دهد. با وجود آنکه رونالدو ترجیح داد روی زمین بازی نکند و النصر به توپ های بلند رو آورد، این بازی با برد 2 بر صفر تیم مهمان تمام شد تا یکی از پرحاشیه ترین بازی های بین المللی فوتبال ایران با شکست نماینده ما تمام شود.
آب دریاچه!
اما چرا چمن ورزشگاه آزادی که هموار مرتب و یکدست بود، در آن بازی به این شکل درآمد؟
ماجرا به خشک شدن چاه های مجموعه ورزشی آزادی تهران مربوط بود. 8 حلقه چاه که 4 حلقه به طور کامل خشک شد و 4 حلقه دیگر هم آب مناسب نداشت.
باید دستور برای عمیق شدن چاه ها تا مرز 200 متر گرفته می شود که این کار صورت نگرفت و در نهایت آبیاری چمن ورزشگاه آزادی به غیر اصولی ترین شکل ممکن صورت گرفت. آبی که باکتری های فراوان داشت و چمن را بیمار کرد. بعد از بازی پرسپولیس – النصر حتی گفته شد آب برای چمن ورزشگاه آزادی از دریاچه تامین شد و همین موجب شد پارو و قایق قایقرانان به کف دریاچه بخورد.
با تغییر در مدیریت مجموعه آزادی و همین طور شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، 4 حلقه چاه تا عمق 180 متر و 4 حلقه تا عمق 220 متر پیش رفت تا به آب مناسب برسند و به این ترتیب مشکل آب مجموعه ورزشی آزادی حل شد تا این مجموعه از خطر خشک شدن فضای سبز و تخریب منابع در امان بماند.
انتهای پیام/