به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، همه می دانستند بازی پرسپولیس – تراکتور، آبستن حاشیه های بسیاری است اما هیچ کس فکر نمی کرد دامنه حاشیه ها این قدر وسیع باشد.
همه می دانستند هواداران پرسپولیس در میان همه بازیکنان فعلی تراکتور که سابقه بازی در تیم قرمز تهران را دارند، فقط با یک نفر کار دارند: علیرضا بیرانوند؛ اما استقبال پرسپولیسی ها از این بازیکن یاغی حتی از استقبال بارسایی ها از لوییز فیگو هم تلخ تر بود.
یک روز تلخ
اجازه بدهید اتفاقات بازی دیروز را مرور کنیم. در پایان، خود قضاوت کنید که این فوتبال، قابل احترام است یا خیر.
هرج و مرج در فروش بلیت
باشگاه پرسپولیس از سازمان لیگ خواست قانون 90 درصد مهمان را رعایت کند. این درخواست در همه نقاط دنیا رعایت می شود. حتی در ورزشگاه سن سیرو که متعلق به هر دو تیم شهر میلان است؛ اما اینتر و میلان می دانند وقتی در دربی شهر میلان، مهمان هستند، ورزشگاه متعلق به آنها نیست.
این قانون دیروز رعایت نشد تا اولین گام به سمت حاشیه برداشته شود.
حرف های تلخ گولسیانی
گئورگی گولسیانی بازیکن گرجستانی پرسپولیس در پایان بازی دیروز گفت، مردمی که فرهنگی 3 هزار ساله دارند، نباید در ورزشگاه سنگ پرانی کنند. سنگ هایی به طبقات پرتاب شد که اگر به سر و صورت کسی می خورد، این بازی بی تردید کشته می داد.
اورژانس تهران اعلام این بازی 32 مصدوم داشت که خوشبختانه مصدومیت ها، سطحی و قابل مداوا بود، از همه اینها گذشته، باید به سوالی بسیار مهم پرداخت. واقعا باید یک بازیکن خارجی به ما بگوید چه چیز درست است؟ واقعا باید یک بازیکن خارجی، ریشه و تاریخ و سابقه فرهنگی مان را به ما گوشزد کند؟ این ورزشگاه جای بانوان است؟
اما اصلی ترین ماجرا مربوط به شعارها و ناسزاهایی است که به علیرضا بیرانوند گفته شد.
این فحش های رکیک و غیر قابل تحمل از سوی یک نفر یا چند نفر داده نشد. فیلم ها همه حقیقت را به طور کامل روایت می کنند.
رکیک ترین فحش های مادر و خواهر به بیرانوند داده شد.
بیرانوند به هر دلیلی جدا شده باشد، خانواده او سزاوار این فحش ها نیستند.
سوال کلیدی تر: او گناهکارترین انسان روی کره زمین. آیا باید در ورزشگاهی که خانمها در آن نشسته اند چنین الفاظی شنیده شود؟
افرادی که این چنین دستجمعی، گل و ریحان به زبان می آورند، آیا خانواده دارند؟ و آیا حاضرند در حضور خانواده شان چنین حرفهایی زده شود؟
و پرسش آخر: ورزشگاهی که تا این حد نامقدس، آب نکشیده و نامطهر است، جای خانواده ماست؟ آیا زن و بچه ما می توانند وارد چنین فضایی شوند؟
ارسال نظرات