به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، محمود نظری، کارشناس تنیس روی میز، پس از حذف کامل نمایندگان ایران در کاپ آسیا، از عملکرد فدراسیون انتقاد کرد و خواستار تغییرات اساسی در رأس مدیریت این رشته شد.
وی با اشاره به نتایج ضعیف ایران در این رقابت‌ها که شامل یک پیروزی و هشت شکست بود، گفت:
“مگر برای این سه ورزشکار چه کرده‌ایم (نیما و نوشاد عالیمان، ندا شهسواری) که انتظار معجزه داریم؟ ما بهترین بازیکنان جوان و باتجربه را داریم، اما جایگاه واقعی تنیس روی میز ایران در سطح جهانی، همین نتایجی است که شاهد آن هستیم.”
نظری با انتقاد از سیاست‌های مدیریتی حاکم بر فدراسیون، تأکید کرد که این نهاد سال‌هاست با اشتباهات فنی و اجرایی مواجه بوده و هیچ ارگان ناظری، آن را به‌طور دقیق بررسی نکرده است. وی در ادامه افزود:
“واقعیت‌های این ورزش را با نمایش تک‌مدال‌های غیرمستمر که حاصل نبوغ شخصی ورزشکاران است، پنهان کرده‌ایم و افکار عمومی را فریب داده‌ایم. مدیریت فعلی، آینده را نمی‌بیند و حتی از بازیکنان کنونی همچون نوشاد و نیما عالمیان، هدایی، پریناز حاجیلو، شیما صفایی و حتی ندا شهسواری ۳۸ ساله نیز به‌درستی حمایت نمی‌کند.”
این کارشناس تنیس روی میز با اشاره به ناکامی ایران در کسب سهمیه تیمی در دو دوره اخیر المپیک، خواستار بررسی جدی عملکرد فدراسیون شد:
“چرا از سال ۲۰۱۸ موفق به کسب مدال تیمی جوانان در آسیا و قرار گرفتن در بین هفت تیم برتر جهان نشده‌ایم؟ این‌ها سؤالاتی است که باید به آن‌ها پاسخ داده شود.”
نظری در بخش دیگری از صحبت‌های خود، نگاه فدراسیون به این رشته را سطحی و محدود دانست و گفت:
“در سال‌های ۹۴ تا ۹۸ تلاش شد با یک برنامه‌ریزی سیستماتیک، تیمی قدرتمند در کنار بازیکنانی مثل نوشاد و نیما عالمیان و ندا شهسواری ساخته شود. اما در ۶ سال اخیر، این نگاه به دلخوشی‌های مقطعی و ستاره‌سازی گلخانه‌ای تغییر کرده است که نتیجه آن، افت محسوس تنیس روی میز ایران بوده است.”
وی در ادامه تصریح کرد: مدیریت فعلی، به‌جای تدوین برنامه‌های توسعه‌ای، تنها به حفظ موقعیت خود در فدراسیون و انتخابات استانی متمرکز شده است. چنین رویکردی نمی‌تواند این رشته را به سطح جهانی برساند.”
محمود نظری در پایان، وزارت ورزش و جامعه تنیس روی میز را به اقدام فوری برای اصلاح این وضعیت دعوت کرد و تأکید کرد:
“تا زمانی که تغییرات بنیادی در رأس مدیریت، امور فنی و اجرایی تنیس روی میز صورت نگیرد، نباید انتظار پیشرفت و دستیابی به جایگاه‌های جهانی را داشته باشیم.”
انتهای پیام/