سقوط اخلاق در لیگ برتر

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، اتفاقات بازی چادرملو – تراکتور آنقدر برای فوتبال ما سنگین بود که نشود به این راحتی فراموشش کرد. 

هر هفته به خود می گوییم فحاشی های غیر قابل تحمل فصل جاری، این هفته به پایان می رسد و پایان هفته متوجه می شویم امید بیهوده بسته بودیم. 

متاسفانه هر هفته ناسزاهایی می شنویم که در نوع خود منحصر به فرد است. شعارهای رکیکی که هیچ انسان خانواده داری نمی تواند تحملش کند. شعارهای یزد آنقدر تند بود که علیرضا بیرانوند در پایان بازی، با حالتی ملتمسانه که نشان می داد دیگر توان ادامه ندارد از هواداران فوتبال خواست به خانواده اش فحاشی نکنند. 

اینکه تماشاگران گمان کنند بازیکنی به این نوع فحاشی حساس است و تمرکزش پایین می آید و آنقدر روی این نقطه حساس فشار بیاورند تا زانو بزند، همه چارچوب های اخلاقی فوتبال و کلا جامعه را زیر سوال می برد. 

فوتبال، میدان جنگ نیست که از هر وسیله ای برای پیروزی استفاده کنند که اگر واقعا این گونه فکر می کنیم بهتر است فوتبالمان را تعطیل کنیم. 

در پایان بازی چادرملو – تراکتور، بازیکنان میزبان رودرروی تماشاگران خود ایستادند و تماشاگران با شکل تشویق ایسلندی به بیرانوند فحاشی کردند. باشگاهی که پیشوند فرهنگی برای خود انتخاب کرده است، حداقل یک قدم برای پاکیزه کردن فضای زشت این روزها برمی دارد؛ اما هیچ بیانیه ای که نشان از محکوم کردن این اتفاقات داشته باشد ندیدیم. آیا باید اینها را به علاقه مدیر باشگاه و مدیر رسانه ای تیم میزبان به تیمی که با بیرانوند زاویه دارد، مرتبط بدانیم؟ 

آیا این حجم از توهین و شعارهای ناشایست، در شان کشوری با این پیشینه فرهنگی هست؟ اینکه بازیکنان تراکتور به عنوان تیمی که این روزها شانس اول قهرمانی است، سیبل حملات غیر اخلاقی و شعارهای شنیع شده اند، اتفاقی است؟ 

با توجه به حساسیت روزهای پایانی در صدر و قعر جدول، مدیران فدراسیون فوتبال و مدیران باشگاه ها جدی تر به مقوله فرهنگ فکر کنند. باور کنید گاری فرهنگ اگر از بالای کوه به پایین بیاید، دیگر غریبه و آشنا نمی شناسد؛ همه را زیر چرخ هایش له می کند.

انتهای پیام/