تغییرات تاکتیکی رئال مادرید با ژابی آلونسو

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، رئال مادرید در فصل آینده دیگر آن تیم سابق نخواهد بود؛ تیمی که فصل گذشته تنها با کسب سوپرجام اروپا به کار خود پایان داد و کارلو آنچلوتی را راهی تیم ملی برزیل کرد تا ژابی آلونسو با آنها همکاری کند و تیم را به پیشرفت برساند. اما دقیقاً چه تغییراتی در راه است؟

آیا آلونسو رئال مادرید را به سیستم دفاع سه نفره خواهد برد؟
اگرچه آلونسو همواره عادت داشته بازی را به خواست خود پیش ببرد اما در عین حال انعطاف‌پذیری بالایی دارد. عجیب نیست که خیابانی در بایر لورکوزن به نام او نامگذاری شده است. زبان باسکی چون ساختاری منعطف دارد، به یک نظم ثابت پایبند نیست. بله، سیستم پایه او 3-4-3 یا 1-2-4-3 است اما این به معنای کنار گذاشتن سنت دیرین رئال مادرید نیست. ژابی در این فصل با لورکوزن بارها با دفاع چهار نفره بازی کرده است؛ حتی برابر تیم‌های بزرگی چون بایرن، دورتموند، اینتر و اتلتیکومادرید.

در تیم جوانان رئال سوسیداد هم جایی که آلونسو درخشید و به بایرلورکوزن رفت، او با دفاع چهار نفره نیز موفق بود. تفاوت اصلی، تغییر رویکرد از بازی خلاقانه به نظم و عملکرد سیستماتیک است؛ بنابرین برگ برنده مادرید در آینده فشار شدید، پاس‌های سریع و انتقال سریع توپ به یک سوم پایانی زمین همراه با گگن‌پرسینگ (پرس متقابل) خواهد بود؛ همانند سبک هانسی فلیک در بارسلونا؛ با این حساب تصور کنید «ال‌کلاسیکو» چقدر پرهیجان خواهد بود!

چه کاتالان‌ها زیر نظر مربی آلمانی بازی کنند و چه آلونسو در لورکوزن کار کند؛ تیم بلافاصله پس از از دست دادن توپ با همه بازیکنان برای پس گرفتن توپ هجوم می‌برند. حتی ستاره‌های تهاجمی‌ای مثل وینیسیوس و امباپه نیز استثنا نیستند. آلونسو در پاییز 2023 گفت: هر چه پاس‌های بیشتری به نیمه زمین حریف بدهیم، موقعیت‌های بهتری برای گگن‌پرسینگ فراهم می‌شود. اگر از فاصله دور پرس کنیم، بازیکنان از هم فاصله می‌گیرند و این روش کارآمد نخواهد بود. او که در بوندس‌لیگا به موفقیت رسید، ثابت کرد که صبر و انتخاب لحظه مناسب کلید موفقیت است.

51 بازی بدون شکست، کسب جام حذفی و سوپرجام آلمان و رسیدن به فینال لیگ اروپا؛ میراثی است که آلونسو برای نسل‌های بعدی در لورکوزن گذاشت. هر چند تیم در فصل جاری افت کرد اما با وجود رقابت سخت با بایرن، جایگاه دوم و صعود به مراحل حذفی لیگ قهرمانان اروپا افتخار بزرگی است. آلونسو کارش را از منطقه سقوط شروع کرد و موفق شد تیم را متحول کند.

جاناتان تاه مدافع آلمانی لورکوزن که در آستانه انتقال به بایرن مونیخ قرار دارد، می‌گوید که این مرد باسکی حتی تکنیک‌های پایه‌ای را به بازیکنان آموزش می‌داد، آن هم در تیمی که به لحاظ کیفیت هیچ ربطی به باشگاه‌های بزرگ نداشت. حالا رئال مادرید با تجهیزات فنی پیشرفته‌تر، می‌تواند تطبیق‌پذیری را سریع‌تر تجربه کند اما پرسش اصلی این است که وینیسیوس و هم‌تیمی‌هایش چگونه به این تغییر رویکرد واکنش نشان خواهند داد؟

مدافعان کناری؛ نقطه ضعف یا سلاح مخفی؟
کناره‌های دفاعی رئال مادرید به نقطه‌ای آسیب‌پذیر تبدیل شده‌اند. واضح است که غیبت کارواخال نقش بزرگی در این موضوع دارد. دنی فصل گذشته فوق‌العاده بود اما مصدومیت او تقریباً تمام فصل او را از دور رقابت‌ها خارج کرد. مندی نیز همواره با مشکلات مصدومیت دست به گریبان است و فران گارسیا هنوز نتوانسته به سطح اول برسد.

قدرت اصلی بایر لورکوزن در جناحین بود. گریمالدو در دو فصل گذشته 49 گل و فریمپونگ 43 گل به ثبت رساندند که آمار درخشان و قابل توجهی است. مدافعان کناری همیشه در این سیستم نقش کلیدی دارند. الکساندر آرنولد با وجود انتقادهای فراوان در لیورپول، کاملاً مناسب این سبک است. آلوارو کارراس از بنفیکا نیز نمونه دیگری است که نشان می‌دهد چگونه باید از جناحین بهره برد.

دین هیوزن، مدافع جوان بورنموثی قرار است به تیم آلونسو اضافه شود. بازیکنی که تجربه بازی در لیگ برتر، سری‌ A و تیم ملی اسپانیا را دارد. او در ترکیب دو یا سه مدافع میانی به خوبی عمل می‌کند، تحت فشار نمی‌لرزد و پاس‌های دوپایی خوبی دارد. قد بلندش نیز در ضربات ایستگاهی یک نقطه قوت است.

برای حفظ استحکام دفاع، رئال به بازیکنان بیشتری نیاز دارد. رودیگر و میلیتائو که اغلب مصدوم هستند، همچنان نیازمند بازیابی‌اند. این مسائل باعث شد که حتی کادنا سر هم قصد فسخ قرارداد آلابا را داشت، اما او مقاومت کرد.

آیا فلورنتینو پرس حریص‌تر می‌شود یا به آلونسو فرصت می‌دهد؟
فلورنتینو پرس در سال‌های اخیر با سیاست‌های خاص خود، آنچلوتی را تحت فشار گذاشته و او مجبور به مدیریت تیم با وجود مصدومیت‌های فراوان بازیکنانش شده است. حالا پرسش این است که آلونسو چه تضمینی برای تقویت تیم گرفته است؟ آیا رابطه هم‌افزایی او با مدیریت باشگاه همانند دوران بایر ادامه خواهد یافت؟

توانایی آلونسو در پرورش جوانان امتیازی بزرگ است. این را لورکوزن در دوران او به خوبی لمس کرد. بازیکنانی چون فریمپونگ، فلوریان ویرتس و ویکتور بونی‌فیس تحت نظر او به سطحی عالی رسیدند. در رئال مادرید هم شاهد رشد بازیکنانی چون جاکوبو رامون هستیم که می‌توانند رائول آسنسیوی بعدی باشند.

برای بازیکنان جوانی که مدتهاست در تیم اصلی درخشانند، آمدن آلونسو خبر خوبی است. به‌ ویژه گولر و اندریک که پاپا کارلو آنها را آماده کرده بود. در همین حال، شایعات زیادی درباره جذب بازیکنان جدید در رسانه‌ها منتشر می‌شود. مثلاً اکیپ به علاقه رئال به سالیبا اشاره کرده است اما آرسنال قصد ندارد مدافع برجسته‌اش را از دست بدهد.

یکی دیگر از اهداف خرید، جایگزینی برای کروس است. آنجلو استیلر، هافبک دفاعی اشتوتگارت و تیم ملی آلمان گزینه‌ای جذاب است که حتی خود کروس نیز به او توصیه کرده. ناگلزمن هم او را جانشین مناسبی معرفی کرده است. امیدواریم پرس به ظاهر غیرمعمول او اهمیت ندهد؛ همان‌طور که قبلاً در مورد رونالدینیو نیز اتفاق افتاد.

روزنامه آس نیز از علاقه رئال به نیکو پاس، بازیکنی که رئال بند بازخریدش را دارد، خبر داده است؛ هافبکی 20 ساله که هم می‌تواند در میانه میدان و هم به عنوان شماره 10 بازی کند و آمار خوبی در سری‌ A ثبت کرده است.

از طرفی، آلونسو دوست داشت مودریچ یک فصل دیگر در تیم بماند اما این بازیکن رفتنی شد. همچنین کارواخال به پایان دوران ورزشی‌اش نزدیک می‌شود و خودش این موضوع را پذیرفته است اما دنی هنوز یک فصل دیگر فرصت دارد، اگر مصدومیت‌ها او را از پا نیندازد.

رئال می‌تواند از مهاجمی قدبلند با سبک بونی‌فیس بهره ببرد. احتمالاً رودریگو جایگزین خواهد شد، اگرچه شایعاتی درباره نارضایتی او از نقشش در تیم شنیده می‌شود و باشگاه‌های بزرگ انگلیسی خواهان جذب او هستند.

فلوریان پلتنبرگ معتقد است اگر رودریگو برود، رئال به دنبال جذب فلوریان ویرتز خواهد رفت. گزینه‌ای که سابقه همکاری موفق با آلونسو دارد.

در نهایت، اتحاد میان رئال مادرید و ژابی آلونسو بسیار امیدوارکننده است؛ مردی که زمانی در مرکز زمین بازی رئال را در اختیار داشت و حالا دوران مربیگری‌اش رو به اوج است. او در بایر ستاره‌ها را نداشت اما ساخت؛ حالا با یکی از بهترین تیم‌های دنیا چه خواهد کرد؟ پاسخ اولیه را در جام جهانی باشگاه‌ها خواهیم دید.

انتهای پیام/