شورش بی‌سروصدا در اردوی تیم ملی؛ ۳ پرسپولیسی علیه امیر قلعه نویی

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، تیم ملی ایران جهت آماده‌سازی برای دو دیدار پایانی خود در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶، یک مینی کمپ را تشکیل داده است. امیر قلعه نویی ۲۰ بازیکن لیگ برتری به تیم ملی، این اردو را آغاز کرد. در این بین، اما دانیال اسماعیلی فر به دعوت نشدنش به تیم ملی سخت معترض شد و همچنین مهدی ترابی هم دعوت تیم ملی را رد کرد، ترابی در مصاحبه‌ای انتقادی به نحوه دعوت به تیم ملی بسیار تاخت. همچنین باحضور نیافتن مهدی ترابی در تیم ملی، محمدحسین صادقی جایگزین او شد.

ظرف ۲ هفته، ۲ ضربه اساسی به پیکره مشروعیت و اقتدار امیر قلعه نویی وارد شد. اگر هفته گذشته از شنیدن مصاحبه تند و تیز دانیال اسماعیلی فر علیه سرمربی تیم ملی شگفت‌زده شدیم، این هفته شوک بزرگ‌تر را مهدی ترابی به همه وارد کرد. این یکی رسماً طغیان و سرکشی بود و از سنگین‌ترین مدل‌های نافرمانی در فوتبال حرفه‌ای جهان به شمار می‌رود. تیم ملی ایران روز‌های ۱۵ و ۲۰ خرداد در ۲بازی پایانی انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ باید به مصاف قطر و کره‌شمالی برود و اسم مهدی ترابی هم به‌عنوان یکی از دعوت‌شدگان در فهرست به چشم می‌خورد. با این حال او در اتفاقی کاملا غیرمنتظره از حضور در اردو سر باز زد و حتی با انتشار پیامی، رسماً عمدی بودن کارش را تأیید کرد.

با اینکه مهدی ترابی طی این سال‌ها از مؤثرترین بازیکنان لیگ ایران بوده، اما خیلی کم از او مصاحبه‌های تند و بحث‌برانگیز دیده شده. بر همین اساس است که حالا، پیام این بازیکن در مورد غیبت عمدی در اردوی تیم ملی تا این اندازه موجب تعجب می‌شود. به هر حال بعد از خودداری ترابی از حضور در اردو، مصاحبه‌ای به نقل از او منتشر شد که مضمونش این بود: «نیامدم تا صدای اعتراض منتقدان را به گوش کادرفنی برسانم. متأسفانه ملاک‌های دعوت به تیم ملی، فنی و ورزشی نیست. مثلا خود من چرا در اردوی قبلی دعوت نشدم؟ آن زمان در اوج آمادگی بودم و آمار بهترین پاس گل را هم داشتم. چرا آن روز دعوت نشدم و امروز دعوت می‌شوم؟ شرایط با اردوی قبلی چه فرقی کرده است؟» او حتی صراحتا راه را برای توجیه شدن رفتارش از سوی دیگران بسته و گفته: «دیدم بعضی‌ها می‌خواهند نیامدن مرا ماستمالی کنند. می‌گویند ترابی سرما خورده یا در سوگ درگذشت اقوامش است. اینطور نیست و من عمداً نیامدم.»

هت‌تریک شورشیان آرام

همانطور که گفتیم پیش از مهدی ترابی، این دانیال اسماعیلی فر بود که با حضور در برنامه فوتبال برتر به شکلی غیرمنتظره و به تندی علیه امیر قلعه نویی موضع گرفت. او گفت در این سال‌ها، مدافع راست همیشگی تیم‌های قهرمان بوده، اما هرگز به اردوی تیم ملی دعوت نشده و دیگر حتی لیست را نگاه هم نمی‌کند. حرف‌های دانیال مخصوصا از جایی عجیب شد که او در جملاتی تهدیدآمیز از آینده نامعلوم نیمکت تیم ملی سخن گفت: «از کجا معلوم که من در جام جهانی باشم و شما نباشی؟» صد البته پیش از همه اینها، این احمد نوراللهی بود که به نخستین مخالف و منتقد قلعه نویی تبدیل شد. احمد نوراللهی را آبان ۱۴۰۲ و پس از بازی با هنگ کنگ به‌دلیل آنچه «بی‌احترامی به پیراهن تیم ملی» خوانده شد کنار گذاشتند و در طول این مدت هم جزئیات بیشتری در مورد آن ماجرا اعلام نشد. از سوی دیگر درخشش بی‌امان احمد نوراللهی در لیگ امارات هم فشار‌ها را روی امیر قلعه نویی افزایش داده؛ مخصوصا که احمد با وجود همه پادرمیانی‌ها حاضر به عذرخواهی نشده است. با شرحی که گفتیم، روشن است وزن مخالفان امیر افزایش یافته و عجیب‌تر اینکه بازیکنان طغیان‌کننده علیه او، ازجمله آرام‌ترین فوتبالیست‌های ایران بوده‌اند.

امیر قلعه نویی جام جهانی را می‌بیند؟

با وجود صعود آسان و البته قابل انتظار تیم ملی ایران به جام جهانی ۲۰۲۶، در این مدت همیشه زمزمه برکناری امیر قلعه نویی و حضور یک مربی بزرگ خارجی به جای او مطرح بوده؛ شایعه‌ای که هر از گاهی هم از سوی فدراسیون فوتبال تکذیب شده. با این حال طغیان فزاینده بازیکنان مطرح فوتبال ایران علیه کادرفنی تیم ملی، هیچ خبر خوبی برای امیر قلعه نویی به شمار نمی‌آید. حقیقت این است که او از اول هم خیلی افکار عمومی را در اختیار نداشت و حالا موضع‌گیری‌های آشکار برخی از کم‌حاشیه‌ترین ستاره‌های ایرانی علیه این مربی، ممکن است وضع را علیه او وخیم‌تر کند و کار را به جایی برساند که این مربی در نهایت به مرحله نهایی جام جهانی نرسد.

خلاصه بازی ایران ۲-۲ ازبکستان (انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶)