
کارشناس حوزه بینالملل:
🔸 از سال ۱۹۴۸ تا ۲۰۲۵، خاورمیانه چنین مقاومت مؤثر و ضربه متقابلی را تجربه نکرده بود.
🔸 ادبیات نیروهای مسلح در پذیرش آتشبس، ترکیبی از احترام به دیپلماسی و تأکید بر آمادگی دفاعی بود.
🔸 جملهی «آتشبس را میپذیریم، اما انگشتها بر ماشه است» نشاندهندهی درک عمیق از شرایط متغیر امنیتی است.
🔸 تهدیداتی که متوجه ماست، ترکیبی و پیچیدهاند؛ پس پاسخ ما نیز باید هوشمند و چندلایه باشد.
🔸 در مقابل تهدیدات نامتوازن، باید مزیتهای نسبی خود را تقویت کنیم.
🔸 حوزههای پدافندی، حفظ نیرو و ساختارهای امنیتی باید بهطور مستمر ارتقا یابند.
🔸 همزمان، دیپلماسی نیز باید با جدیت و پیگیری حرفهای دنبال شود.