سیاست‌هاي کنترل جمعیت در ايران؛ آسيب‌ها و مخاطرات
گروه دين و انديشه «خبرگزاري دانشجو» - ساجده مقدمي؛ از سال‌ها پیش با کاهش نرخ رشد جمعیت، اروپاییان درباره صحت اتخاذ سیاست‌های کنترلی جمعیت خود تردید کردند، صفر یا حتی منفی شدن نرخ رشد جمعیت در برخی کشورها آژیر خطری بود که سیاست‌مداران را از وقوع یک بحران جمعیتی آگاه می‌کرد؛ به نحوی که برخی کشورها خود را در خطر انقراض می‌دیدند.
در نتیجه، به سیاست‌های مختلفی نظير ایجاد تسهیلات برای مادران باردار، مرخصی زایمان و شیردهی، ارائه کمک‌های مالی به خانواده‌های دارای دو فرزند و بیشتر و تامین برخی هزینه‌های نوزادان و غيره روی آوردند.
مشكلات دولت‌هاي اروپايي در افزايش جمعيت چيست؟
اما این اقدامات کفایت نمی‌کند؛ زیرا روند جهانی رو به سوی کاهش جمعیت دارد. در واقع، 2 مشکل اساسی پیش روی دولت‌های اروپایی قرار دارد:
1. کاهش تمایل جوانان به ازدواج و تشکیل خانواده: افزایش فردیت در میان جوامع موجب کاهش تمایل به ازدواج شده است. افراد به خاطر رفاه و آسایش بیشتر و به وجود آمدن انواع مختلف سرگرمی برای پرکردن اوقات فراغت، حاضر به پذیرش مسئولیت‌های ناشی از ازدواج نیستند. در این میان آزادی روابط جنسی نیز به این مشکل بیشتر دامن زده است.
2. افزایش شکل‌گیری خانواده‌های 2 فرزندی و کمتر و همچنین عدم تمایل خانواده‌ها به فرزندآوری: با ترویج سیاست‌های کنترلی جمعیت و تشویق خانواده‌های دو فرزندی، اروپا با کاهش نرخ رشد جمعیت مواجه شد که در ابتدا، امری خوشایند و مطابق با سیاست‌های تشکیل دولت رفاه بود، اما با ادامه این روند نرخ رشد جمعیت رو به سوی صفر و یا حتی منفی شدن نهاد.
حال این سوال مطرح می‌شود که آیا ما نیز با در پیش گرفتن سیاست‌های کنترلی جمعیت پا جای پای غرب می‌گذاریم و آیا مبنای اعتقادی و اهداف ما با غرب یکی است؟
كشورهاي در حال توسعه بايد از سياست‌هاي جمعيتي كشورهاي توسعه يافته درس بگيرند
نکته قابل توجه این است که اغلب کشورهای در حال توسعه در اجرای سیاست‌های جمعیتی، غرب را پیش روی خود دارند، به این معنا که کشورهای توسعه یافته در مراحل جلوتری این سیاست‌ها را اجرا کرده و مزایا و معایب آن را تجربه کرده‌اند.
به طور ضمنی می‌توان گفت کشورهای در حال گذار، اروپا را به عنوان یک تجربه در مقابل خود دارند که ترسیم آینده را برای آنها بسیار سهل می‌کند.
اما تبعیت از راهبردهای توسعه‌ای غرب بدون در نظر گرفتن کمبود‌ها و کاستی‌های آن، مشکلی است که در تمام امور جامعه ما رسوخ کرده است. تنها با کمی درایت می‌توان با حذف معایب برنامه‌های توسعه‌ای غرب و با در نظر گرفتن ویژگی‌های بومی و اسلامی خود، راهبردهای توسعه‌ای جدیدی را طرح‌ریزی کرد.
کارآمدترين و مناسب‌ترین سیاست جمعیتی
اگر بخواهیم مناسب‌ترین سیاست جمعیتی را اتخاذ کنیم باید دو نکته را مدنظر داشته باشیم:
1. رجوع به اسلام به عنوان پایه و اساس هویت خود تا از نظر اسلام درباره تعداد فرزندان و... مطلع شویم.
2. کمک گرفتن از تجربه سایر کشورها تا معایب و نکات منفی آنها را تکرار نکنیم.
در واقع، ما باید یک سیاست جمعیتی اتخاذ کنیم که متناسب با اسلام بوده و علاوه بر اين كه فاقد معایب سیاست‌های جمعیتی سایر کشورهاي غربي است متناسب با ویژگی‌های اقلیمی و جغرافیایی ما باشد.
الگوی اسلامی سیاست‌های کنترلی جمعیت چيست؟
اکنون ما در جایگاهی قرار داریم که با اتخاذ سیاست‌های غرب مبنی بر کنترل جمعیت در سال‌های آینده به رشد منفی خواهیم رسید، اما مسلما الگوی ما با غرب تفاوت بسیار دارد. الگوی ما اسلام است، اسلام نظری یک‌جانبه و یک‌سویه درباره تعداد فرزندان و میزان جمعیت نمی‌دهد، بلکه با اشاره به فواید فرزندآوری و مضرات آن یک موقعیت میانه را برای خود حفظ می‌کند؛ هرچند گرایش اسلام به تعداد فرزندان بيشتر و جمعیت زياد است و آن را مایه اقتدار جوامع می‌داند.
در واقع، با توسل به آیات و احادیث نمی‌توان به طور مطلق به رد یا قبول سیاست‌های کنترلی جمعیت دست زد؛ زیرا برخی آیات و احادیث صراحتا، افراد را به فرزندآوری تشویق کرده و در برخی دیگر مسئولیت‌های ناشی از تربیت فرزندان را به افراد گوشزد نموده است.
در نتیجه، اسلام راه سومی را پیش روی ما می‌گذارد و آن عمل براساس مقتضیات زمان است. در واقع، می‌توان براساس مقتضیات و مصالح زمان، اقدام به کنترل جمعیت كرد یا مانع از کنترل جمعیت شد. البته، این امر برعهده عالمان دینی است که شرایط را رصد کنند و جامعه را به سمت مناسب سوق دهند.
هدف اصلي وهابي‌ها براي افزايش جمعيت
علمايی هم‌چون آیت‌الله العظمی سبحانی و آیت‌الله محمدتقی مصباح‌یزدی به ما هشدار می‌دهند که در شرایط کنونی همه باید خطر نفوذ وهابیت را در کشور جدی بگیریم. در همين راستا دكتر علوي، استاد دانشگاه مشهد تصریح می‌کند در حالی که زوج‌های جوان ما تنها به داشتن دو فرزند و یا حتی یک فرزند اکتفا می‌کنند مفتی‌های وهابی تبليغ افزايش جمعيت براي رسيدن به اكثريت را شعار خود قرار داده‌اند.
امروزه وهابي‌ها به صورت رسمي و غيررسمي تبليغ مي‌كنند كه حداقل دو زن و بيست بچه داشته باشيد. آنها در سخنراني‌هاي خود تصريح مي‌كنند كه با اين كار مي‌خواهند به مرحله‌اي برسند كه مذهب ايران را تغییر دهند.
مقایسه نرخ رشد جمعيت در مناطق شيعه و سني ايران
لازم به ذکر است که این بررسی را می‌توان در زمینه نسبت شیعیان با سایر مذاهب حقیقی اسلامی از جمله اهل تسنن نیز صورت داد.
نرخ رشد جمعيت در برخي مناطق سني 7 درصد اما در مناطق شيعي بين 1 تا 1.3 درصد است. در برخي روستاهاي مختلط‌نشين (شيعه و سني‌نشين) وضع فاجعه‌بارتر است، مثلا روستايي را سراغ داريم كه در گذشته 65درصد آن را شيعيان و 35 درصد را سني‌ها تشكيل مي‌دادند، اما امروزه 86 درصد را سني‌ها تشكيل مي‌دهند.
مهاجرت اهل‌سنت سرريز شده از شهرهاي خود به شهرهاي شيعه‌نشين براي تغيير بافت جمعيتي نيز انكارناپذير است.
با توجه به اینکه همت اهل سنت بر افزایش جمعیت است و شعارهای مبنی بر کاهش فرزند بر فضای جمعیتی آنها تأثیری نداشته است، می توان چنین برآورد کرد که اگر این روند ادامه یابد براساس پیش بینی صاحب نظران ظرف کمتر از 50 سال آینده، رئیس جمهور ایران نیز از میان اهل سنت خواهد بود، لذا جای این دارد خانواده شیعه این نوع تفکرات خود را اصلاح کنند و در این زمینه به صورت جهادی اقدام نمایند.
تعداد نظرات: ۱
ارسال نظرات
ميشه لطف کنيد و بگيد منبع و سند اين آمار از کجاست؟