درس هاي زندگي در مكتب امام حسن مجتبي(ع)؛
گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»؛ كلمات گوهر بار اهل بيت (عليهم السلام) بالاترين پشتوانه فرهنگ بالنده انقلاب اسلامى است که توصیه‌های فراوان به فراگیری آنها و بکارگیری در زندگی روزمره شده است.
در اینجا چند کلام کوتاه و پرمحتوا از كريم اهل بيت، امام حسن مجتبي(ع) ارائه می‌گردد.
1. امام حسن (عليهالسلام) فرمودند:
إذا سَمِعتَ أحَدا يَتَناوَلُ أعراضَ النّاسِ فَاجتَهِد أن لايَعرِفَكَ؛
هر گاه شنيدى شخصى آبروى مردم را مىريزد، بكوش تا تو را نشناسد.
[بحارالأنوار، ج 74، ص 198]
شرايط احسان كردن
2. امام حسن (عليهالسلام) فرمودند:
اَلمَعروفُ مالَم يَتَقَدَّمهُ مَطَلٌ و لَم يَتبَعهُ مَنٌّ؛
احسان آن است كه تأخيرى در پيش و منتى در پس نداشته باشد.
[بحار الأنوار، ج 78، ص 115]
3. امام حسن (عليهالسلام) فرمودند:
تَمامُ الصَّنِيَعةِ خَيرٌ مِن ابتِدائِها؛
تمام كردن احسان از آغاز كردن آن بهتر است.
[بحار الأنوار، ج 78، ص 111]
4. امام حسن (عليهالسلام) فرمودند:
أحسِن جِوارَ مَن جاوَرَكَ تَكُن مُسلِماً؛
با همسايهات به نيكى همسايگى كن تا مسلمان باشى.
[بحار الأنوار، ج 78، ص 112]
پوشيدن لباس زيبا هنگام نماز
5. امام حسن مجتبى (عليهالسلام) هرگاه مىخواست نماز بپا دارد، بهترين لباس‌هاى خويش را مىپوشيد، بعضى از آن حضرت سبب آن را پرسيدند، حضرت فرمودند:
«إنَّ اللّهَ جَميلٌ يُحِبُّ الجَمالَ فَأَتَجَمَّلُ لِرَبّى وَقَرَأَ الآية: يا بَنى آدَمَ خُذُوا زينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ»؛
همانا خداوند زيبا است(منبع و مجمع همه زيبايي‌ها است) و زيبايى را دوست دارد و چنانچه من در وقت اقامه نماز لباس زيبا به تن مىكنم فقط به خاطر پروردگار و خالقم مىباشد. در آن هنگام آيه شريف ذيل را خواند: اى انسان‌ها به هنگام عبادت خداوند، لباس‌هاى زيبا و زينتى خود (بهترين لباس‌هايتان) را بپوشيد.
[تفسير صافى، ملا محسن فيض كاشانى، ج 2، ص 189، ذيل آيه 31، سوره اعراف]
تاثير شست‌وشوي دست‌ها قبل و بعد از غذا
6. امام حسن مجتبى (عليهالسلام) فرمودند:
«غَسْلُ اليَدَيْنِ قَبْلَ الطَعامِ يُنْفى الفَقْرَ وَبَعْدَهُ يُنْفى الهَمَّ».
«شست‌وشوى دو دست قبل از غذا، فقر و بيچارگى را از بين مىبرد و بعد از غذا، غم و غصه را از بين مىبرد».
[اثنى عشرية، ص55، و نيز حديث فوق از امام صادق(علیه السلام) نقل شده. رك : فروع كافى، ج6، ص290].
چيزهايي كه انسان را هلاك مي‌كند
7. امام حسن مجتبى (عليهالسلام) فرمودند:
«هَلاكُ النّاسِ فىثَلاثٍ: اَلْكِبْرُ وَالحِرْصُ وَالْحَسَدُ، فَالكِبْرُ هَلاكُ الدّينِ وَ بِهِ لُعِنَ إِبْليسُ وَ الحِرْصُ عَدُوُّ النَفْسِ وَ بِهِ أُخْرِجَ آدَمُ مِنَ الجَنَّةِ وَ الحَسَدُ رائِدُ السُوءِ وَ مِنْهُ قَتَلَ قابيلُ هابيلَ»؛
«سه چيز مردم را به هلاكت مىرساند: تكبّر، حرص و آز، حسد. پس خودبينى و تكبر، دين انسان را از بين مىبرد، همان طورى كه شيطان تكبر كرد و دينش نابود شد و منفور گرديد. حرص و آز دشمن شخصيت هر فرد است همانطور كه آدم ابوالبشر (بواسطه حرصى كه در وى به وجود آمد) از بهشت رانده شد. حسد (آرزوى زوال نعمت از ديگران) راهبر بدبختي‌ها و تيرهروزيها است، بواسطه حسد قابيل هابيل را كشت».
[الروائع المختارة، سيد مصطفى موسوى، ص116]
انواع مكارم اخلاق
8. امام حسن مجتبى (عليهالسلام) فرمودند:
«مَكارِمُ الأَخْلاقِ عَشَرَةٌ: صِدْقُ اللِّسانِ وَ صِدْقُاليَأْسِ و إِعْطاءُ السائِلِ و حُسنُ الْخُلقِ وَ الْمُكافاةُ بِالصَنائِعِ وَ صِلَةُ الرَحِمِ وَالتَّذَمُّمُ عَلَى الْجارِ وَ مَعْرِفَةُ الْحَقِّ لِلصّاحِبِ، وَ قِرَى الضَّيْفِ وَ رَأْسُهُنَّ الْحَياءُ»؛
مكارم اخلاق ده چيز است: 1. راستگوئى 2. نوميدى راستين از غير خدا 3. بخشش به نيازمندان 4. خوش خلقى 5. پاداش در برابر خدمات ديگران 6. پيوند و رفت و آمد با خويشاوندان 7. حمايت از همسايه 8. توجّه به حقوق دوستان 9. مهمان نوازى 10. و مهمترين اين‌ها شرم و حياء است.
[تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 215]
9. امام حسن (عليه السلام) فرمودند:
«لَيْسَتِ العِفَّةُ بِدافِعَةٍ رِزْقاً وَ لَا الْحِرْصُ بِجالِبٍ فَضْلاً فَاِنَّ الرِّزْقَ مَقْسومٌ وَ اسْتِعْمالُ الْحِرْصِ اسْتِعْمالُ الْمَآثِمِ»؛
نه پاكدامنى، روزى را از انسان دور مىكند و نه حرص، روزى زياد مىآورد؛ چون روزى قسمت شده است و حرص زدن باعث مبتلا شدن به گناهان مىشود.
[تحف العقول، ص 234]
دختر خود را به عقد چه كسي در آوريد؟
10. امام حسن مجتبى (عليه السلام) فرمودند:
«زَوِّجْها مِنْ رَجُلٍ تَقىٍّ فَاِنَّهُ اِنْ اَحَبَّها اَكْرَمَها وَ اِنْ اَبْغَضَها لَمْ يَظْلِمْها»؛
دخترت را به ازدواج مردى با تقوا درآور؛ زيرا اگر دخترت را دوست داشته باشد، گرامىاش مىدارد و اگر دوستش نداشته باشد به او ظلم نمىكند.
[مكارم الاخلاق، ص 204]
عواملي كه سبب رفاه و بي نيازي مي‌شود
11. امام حسن مجتبى (عليه السلام) فرمودند:
تَرْكُ الزِّنا، وَكَنْسُ الْفِناء، وَغَسْلُ الاْناء مَجْلَبَةٌ لِلْغِناء؛
انجام ندادن زنا، جاروب و نظافت كردن راهرو و درب منزل و شستن ظروف سبب رفاه و بي نيازي مي‌گردد.
ارسال نظرات