آيا روم دوباره نابود مي شود؟

جریده اینترنتی «خبرگزاری دانشجو»، در آخرین به روز رسانی وبلاگ «کیستی ما» چنین آمده است:

 

«روم» نماد تمدن اومانیستی غرب جدید است. «گلادیاتور» فیلمی است که یکی از مهم‌ترین برش‌های تاریخی را در تحلیل علل سقوط روم باستان به عنوان موضوع انتخاب کرده است: روم از سزار فیلسوف که دغدغهٔ شکوه و عدل دارد به دست جاه طلبانی بزدل و شهوت پرست می‌افتد. فرزند سزار، جوانی است که به گفتهٔ پدرش از تمام خصلت‌های لازم برای فرمانروایی بی‌بهره است؛ او دست آخر سزار را می‌کشد و بر تخت او می‌نشیند...

چرا هالیوود در آغاز هزاره سوم چنین فیلمی را روانهٔ بازار می‌کند؟

گلادیاتور فیلمی است که نارضایتی متفکرین غربی را از جانشینی عده‌ای انسان کوچک و بی‌مایه بجای بزرگانی با اراده‌های بلند، فریاد می‌زند و از میان رفتن فضیلت‌های انسانی را روایت می‌کند. دهه‌های اخیر دهه‌های سیاستمداران بی‌مایه و بی‌همت و جاه طلب است که با بی‌کفایتی خود جهان را به محاق می‌برند: می‌تران، بلر، بوش، کلینتون، سارکوزی، برلوسکونی و... بجای روزولت، کندی، مارشال دو گل، چرچیل و....

سردمداران غرب جدید، شکوه مدرنیته را با بی‌لیاقتیشان تباه می‌کنند و دیکتاتوری لوکس و متظاهرانه را جانشین شعار «دموکراسی برای همه» می‌کنند.

گلادیاتور روایتگر عصر فروافتادگی بشر در ورطهٔ اصالت نفسانیات است. امپراطوری روم ابتدائا خود را میراث دار یونان باستان می‌دانست و بتدریج با گسترده کردن ابعاد نفسانی آن تمدن و از یاد بردن ابعاد حکمی، به عالمی متناسب با حیوانیت بشر بدل شد. در تاریخ از انحرافات جنسی، عیاشی‌های پردامنه، کشتار دینداران و سرگرمی‌های غیرانسانی مردمان روم باستان روایات شگفتی نقل شده است. روم نهایتا در برابر خداخواهی مسیحیانی که مخفیانه رو به تزاید بودند سر خم کرد و در سنه ۴۹۸ میلادی رسما مسیحیت را به رسمیت پذیرفت.

دیالوگ‌های راسل کرو در نقش ماکسیموس که وجدان بیدار تمدن است در نقد تباهی‌های اخلاقی ساکنان روم شنیدنی است. او آن‌ها را سرزنش می‌کند که چرا از خون ریزی لذت می‌برند و...


پ ن ۱: البته این فیلم با تحریف تاریخ امیدوارانه روم را عاقبت بخیر می‌کند! این هم از اعجازات هالیوود است.
 

پ ن ۲: پیشنهاد می‌کنم حتماً به تاریخ مراجعه کنید و تباهی‌های اخلاقی ساکنان روم باستان را مطالعه کنید. بسیار شبیه آن چیزی است که امروز آمریکا و غرب را فراگرفته. به‌خصوص روی کار آمدن سیاستمدارانی شهوت‌پرست و بی‌مایه که بر آرمان‌های بنیانگذاران روم باستان می‌خندیدند و...

پ ن ۳: البته این بحث در یک نوت مختصر جا نمی‌شود. در مقاله‌ای که در کتاب «زمانه‌شناسی» منتشر کرده‌ام به آرای فلاسفهٔ تاریخ مثل ابن خلدون و اشپنگلر در علل سقوط تمدن روم اشاره کرده‌ام. انتشارات دانشگاه امام صادق علیه السلام