دو عنصر خطرناک که عامل گمراهی پیشوای جامعه است

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»، مقام معظم رهبری شخصیتی نادر و برجسته است که بهره‌مندی از دانش و حکمت ایشان برای رهروان انقلابی بسیار کارگشاست.
 

کلاس‌های درس خارج فقه ساعت هفت صبح برگزار می‌شود و ایشان قبل از درس چند دقیقه‌ای بحث اخلاقی دارند که در این سلسله نوشتارها به بیان این نکات می‌پردازیم.
 

از امتیازات درس مقام معظم رهبری آن است که اجازه می‎دهند شاگردان بدون هیچ ترس و یا احساس ابهتی به راحتی سوالاتشان را بپرسند و ایشان نیز با صبوری پاسخ می‌دهند و همچنین در این کلاس حضور و غیاب جدی وجود دارد.
 

ایشان در این جلسه به شرح حدیثی از پیامبر اکرم (ص) پرداختند.

من مواعظ النبی صلى الله علیه وآله وسلّم:

إنّما أخاف على أمتی ثلاثاً: شحّاً مطاعاً و هوىً متبعاً و إماماً ضالاً (1)

«شحّ» حالتى مرکب از حرص و بخل است؛ یعنى حرص‌زدن براى زخارف دنیا و تا وقتى که این حالت در انسان هست ولى به دنبال آن حرکت نکرده، مهم نیست، خطر آن وقتى است که «شحّ» مورد اطاعت، قرار گیرد و انسان براى تحصیل اعراض دنیوى، تلاش کند.

هواى متبع، همان شهوت نفسانى است که انسان از آنها فرمانبرداى کند، و بین آن و «شح مطاع» اعم و اخصّ من وجه است.

امام ضالّ، پیشواى گمراهى است که جامعه را در خلاف حق، حرکت داده و به سوى انحراف و تباهى مى‌کشاند، و این ضلالت ریشه‌اش همان شحّ و هواى نفس است، و لذا با مطالعه تاریخ به روشنى معلوم مى‌شود که انحراف خلفاء بنى‌امیه و بنى‌عباس از همان زمانى آغاز شد که آنان به دنبال ارضاء غرائز شهوانى و هواهاى نفسانى حرکت کردند و از این رو همه تلاش انبیاء و اولیاء این بوده که با این دو عنصر خطرناک (هوى‌ و شحّ) مبازره کنند.

پی‌نوشت:
1- پیامبر (ص) فرمودند: «از سه چیز بر امّتم بیمناکم: بخل و حرص اطاعت شده، و هوائى که پیروى شده و پیشواى گمراه»
تحف العقول ، حسن بن شعبه حرانی: ص 58 و بحارالانوار، علامه مجلسی : ج 74 ص 163