به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، متن نامه سرگشاده مهدی خوجگی، دبیر جنبش عدالتخواه دانشجویی خطاب به روسای قوا بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
روسای قوه قضائیه و قوه مجریه
جنابان آقایان احمدی نژاد و آملی لاریجانی
در چند روز گذشته، مساله‌ی نامه نگاری بین شما دو بزرگوار، به خبر اول همه رسانه‌های دیداری و شنیداری تبدیل شده است. هرچند اعتقاد بر این است که می‌شد یک بازدید رسمی یا غیر رسمی از یک زندان انجام گرفته و به دور از این حواشی، مساله خاتمه یابد اما ای کاش در این بین باب نامه‌های سرگشاده آن هم بین دو تن از بالاترین مسئولین کشور باز نمی‌شد زیرا آنچیزی که در این مواقع پر رنگتر میگردد نه حل شدن دغدغه‌های ظاهری برای اجرای قانون اساسی بلکه انتقام گیری‌های سیاسی است.
اما حال که ظاهرا بزرگواران به هر دلیلی دغدغه اجرای قانون اساسی پیدا کرده اند باید متذکر شد که اگر اجرای قانون اساسی و پاسداری از عهد ملت و حاکمانشان مطلوب است چرا در موارد دیگر این دغدغه دیده نمیشود؟! برای مثال میتوان از اصول دیگر قانون اساسی که مورد بی‌مهری واقع شده است نام برد همچون:
اصل 3 : سیاست‌های اخیر وزارت علوم در مورد خصوصی‌سازی خوابگاه‌ها و امکانات رفاهی دانشگاه‌های دولتی، موجب افزایش هزینه تحصیلی دانشجویان می‌شود که از نظر ما تبعیضی ناروا و برخلاف اصل 3 قانون اساسی می‌باشد و نهایتا منجر به عدم تحصیل افراد مستعد و افزایش شکاف طبقاتی بین افراد دارا و ندار می‌شود. چرا جلوی این سیاست‌ها که ناامیدی در دانش‌آموزان مستعد محروم را در پی دارد گرفته نمیشود؟
اصل 8(اصل امر به معروف و نهی از منکر): اصل هشت قانون اساسی بیان می‌دارد که «در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه ای است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت. شرایط و حدود و کیفیت آن را قانون معین می کند. “والمؤمنون و المؤمنات بعضهم اولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر”.» اما این اصل برای عملیاتی شدن سالهاست که منتظر طرح‌ها و لوایح مسئولین مانده است. به راستی تا کی آمران به معروف و ناهیان از منکر از جمله طلاب و دانشجویان عدالتخواه باید تاوان کمکاری مسئولین را بپردازند؟!
اصل 30 قانون اساسی: در این اصل آمده است «دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد.» اما چرا این روزها هزینه امکانات رفاهی دانشجویان بر خلاف قانون اساسی(آموزش رایگان تا سر حد خودکفایی) و نیز بر خلاف سایر قوانین کشور(برنامه پنجم توسعه) شاهد رشد و افزایش چشمگیری است. چرا جلوی این اتفاقات خلاف قانون اساسی گرفته نمیشود؟!
اصل 156 قانون اساسی:
- یکی از وظایف قوه قضاییه طبق قانون اساسی «رسیدگی و صدور حکم در مورد تظلمات، تعدیات، شکایات، حل و فصل دعاوی و رفع خصومات و اخذ تصمیم و اقدام لازم در آن قسمت از امور حسبیه، که قانون معین می کند.» است. به راستی قوه قضا برای کاهش طول مدت رسیدگی و معضل اطاله دادرسی چه تمهیدی اندیشیده‌اید؟ برای مردمی که برای احقاق حقوق‌شان باید مدتها در راهروهای دادگستری سرگردان باشند.
- از دیگر وظایف قوه‌ی قضا « اقدام مناسب برای پیشگیری از وقوع جرم و اصلاح مجرمین» می‌باشد. برای پیشگیری از وقوع جرم چه کرده‌اید؟ چرا تنها عملکرد قوه قضائیه به مجازات و نگاه پسینی به جرم محدود مانده است، در حالی که قانون اساسی کنش پیشینی را نیز برای جلوگیری از وقع جرم بر دوش قوه قضائیه گذاشته است. این در حالی است که قوه‌ی قضایی در اموری همچون بحث کاداستر که از بسیاری مفاسد جلوگیری می‌کند و بستری برای شفافیت اطلاعات در کشور است به شدت ضعیف عمل کرده است.
- « گسترش عدل و آزادیهای مشروع» از دیگر مواردی است که قانون اساسی آن را بر دوش قوه‌ی قضا گذاشته است. خوب است مسئولین قوه‌ی قضا پاسخ دهند که برای دفاع از آزادیهای مشروع چه کرده‌اند؟ آیا شیوه‌های برخورد وبلاگ‌نویسان مبتنی بر گسترش عدل و آزادیهای مشروع بوده است؟
- برای تدوین لوایح و تمهید برای تصویت قوانین مناسب چه کرده‌اید؟ متاسفانه خاطره قانون مجازات اسلامی و پایان دوره اجرای آن و عدم تهیه قانون جدید همچنان در اذهان است و کمکاری این قوه در اجرای این وظیفه را به اذهان متبادر می‌کند.
حال اگر هدف حل مشکلات و معضلات مردم و رسیدگی به احوال آنان است، باید خدمت گرامیان اشاره شود به کجا چنین شتابان؟! یا مردم و مشکلات و دغدغه هایشان عوض شده‌اند، یا این‌که قطعا همه مسائل و ناکارآمدی‌ها باید حل شود، اما طبیعتا اولویت‌هایی هم وجود دارد که میتوان اصلی و فرعی کرد؟! آیا مواردی چون مشکلات اقتصادی، بیکاری، تورم، مسکن، کشاورزی، سیاست خارجی و … از دستور کار خارج شده‌اند که چنین مسائلی ضریب گرفته‌اند؟! شاید بهتر باشد که از مردم بپرسید.
در نهایت این‌نکته را خاطر نشان می‌کنیم که، قدر این فرصت خدمت را بدانید و آگاه‌باشید که در دنیا و آخرت باید پاسخ‌گوی این فرصت باشید. نکند که فرصت‌تان تبدیل به محنت شود! شما را به رسیدگی به حال مردم، خصوصا صاحبان اصلی این انقلاب، که این روزها سخت می‌گذرانند.
ارسال نظرات