«۲۲ بهمن» امسال هم فوتوشاپ بود!

به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، در آخرین به روز رسانی وبلاگ «جلبک ستیز» چنین آمده است:

چه بی‌معرفت هستند کسانی که این سیل خروشان ملت را می‌بینند و برای رزرو صندلی در صف «خائنین ملت» با یکدیگر گلاویز می‌شوند! امروز 22 بهمن بود و همه آمده بودند؛ بی‌توجه به تمام شبکه‌های ماهواره‌ای! بی‌توجه به همه پیامک‌های تخریبی علیه دولت و نظام! امروز همه آمدند تا شرمنده شهدا نشوند. حتی «22 بهمن گرانی باد» هم نتوانست مردم را مجاب کند تا اجازه دهند انقلاب دست نا‌اهلان بیفتد! نه اینکه قیمت‌های سر به فلک کشیده برای مردم مهم نباشد اما این مرام ایرانی است که غیرتش را به حراج نگذارد حتی به بالا‌ترین قیمت‌ها! ایرانی غیرتش را به 2 کیلو برنج و خانه 40 متری در جنوب شهر و 4 بسته تاید و ریکا و 2 بسته مرغ و چند صد دلار و چند گرم طلا نمی‌فروشد! امروز بار دیگر ملت نشان دادند هیچ‌گاه مردم از مسیر «انقلاب تا آزادی» خارج نخواهند شد.

ایرانی اجازه نمی‌دهد انقلاب اسلامی بی‌دفاع بماند. وقتی قرار است هر کس از صندلی خود محافظت کند، ملت هم از انقلابش دفاع می‌کند. هر کس مراقب دارائی‌اش است؛ آقای رئیس مراقب می‌زش است و ملت مراقب انقلابش! چشم امید ملت به پیشرفت‌های چشمگیر نظام است نه به وعده‌های پوخ و تو خالی BBCفارسی و طنازی‌های فارسی1 و VOA و رادیو فردا و رادیو زمانه و رادیو کوفت و زهر مار…

شعاری است اگر بگوئیم این ملت تا آخرین قطره خون پای این نظام ایستاده است؟ چه اشکالی دارد؟ وقتی ملت پای تمام شعر‌هایشان ایستاده‌اند و چشم بر سختی‌های اقتصادی بسته‌اند و بی‌هیچ ادعا و مطالبه‌ای برای سربلندی نظام، مسیر «انقلاب تا آزادی» را به رخ دشمنان می‌کشند چه اشکالی دارد شعار دهیم؟!

ما شعار می‌دهیم و به وقتش نیز عمل می‌کنیم:

خونی که در رگ ماست؛ هدیه به رهبر ماست

امروز روز عشق بود؛ امروز انقلابی دیگر بود در دلهای ملت ایران؛ امروز خس خس نفس کربلا هشتی‌ها و ویلچر خیبری‌ها و بادکنک کودکان و عصای کهنسالان و نی ساندیس لباس شخصی ها… همه و همه آمدند تا در روز روشن شرمنده «احمدی روشن» نشوند.

پی نوشت:

این روز‌ها بیشتر از همیشه با خودم مرور می‌کنم: دست خدا بر سر ماست؛ خامنه‌ای رهبر ماست

بی‌ربط نوشت:

بزرگ‌ترین عبادت، لبحند به پسرک کفاشی است که نان آور خانه است؛ که به جای کیف قاپی کفش آدم‌های پولدار را برق می‌اندازد!