کد خبر:۲۳۰۱۱
در دانشگاه تربيت مدرس بررسي شد

تاثير فعال كننده هاي پليمري در پوشش دهي سطح جزاير لانگرهانس پيوندي در درمان ديابت

نتايج پژوهش محققان بيو تكنولوژي دانشگاه تربيت مدرس نشان داد كه متوكسي پلي اتيلن گلايكول فعال شده با سوكسنيميديل پروپيونيك اسيد، در غلظت پليمري mi/mg 22، پوشش پليمري مناسب تري براي محافظت جزاير لانگرهانس (سلول هايي درون لوزالمعده كه هورمون انسولين توليد مي كنند) در برابر سامانه ايمني فراهم مي كند.

به گزارش گروه علمي «شبكه خبر دانشجو»، سلول درماني روشي منحصر به فرد در درمان بيماري هاي ناشي از نقص عضو يا تخريب بافت ها در اثر عوامل مختلف مي باشد، كه افقي اميدبخش پيش رو دارد چرا كه منشا تمام بافت هاي زنده خود اين سلول ها هستند.

يكي از رويكردهاي نوين براي كاربرد موفق جزاير لانگرهانس سالم در بدن بيمار ديابتي، با توجه به واكنش سامانه دفاعي بدن در برابر اين سلول هاي خارجي، اصلاح سطحآنه توسط فرآيند پگيلاسيون مي باشد در اين فرياند يك پوشش پليمري از متوكسي پلي اتيلين گلايكول فعال شده از طر يق يك پيوند كوولانسي به سطح جزاير لانگرهانس متصل شده و از آنها در برابر سامانه دفاعي ميزبان محافظت مي كند.

در پژوهشي با عنوان بررسي تاثير فعال كننده اي پلي اتيلن گلايكول در پوشش دهي سطح جزاير لانگرهانس پيوندي در درمان ديابت كه توسط ليلا باراني دانش آموخته مهندسي شيمي گراي بيوتكنولوژي در قالب پايان نامه كارشناسي ارشد وي انجام و ارائه شد، متوكسي پلي اتيلن گلايكول با وزن مولكولي 5 كيلو دالتون با دو نوع فعال كننده سوكسينيميدل كربنات و سوكسينيميديل پروپيونيك اسيد فعال شدو از طريق واكنش پيوندي در دو غلظت پليمري mi/mg 7 و 12، براي پوشاندن سطح جزاير به كار رفت سپس تاثير اين دو نوع پليمر فعال شده بر پوشش دهي سطح جزاير لانگرهانس با استفاده از آزمون هاي مختلف بررسي شد.

آزمون زنده ماندن جزاير نشان داد كه جزاير با پوشش پليمري كاملاً زنده مانده اند.

آزمون سنجش عملكرد جزاير با توجه به مقدار انسولين ترشح شده (آزمون انسولين) در محلول انكوباسيونبا غلظت مشخص گلوكز در مقايسه با ميزان انسولين ترشح شده توسط جزاير فاقد پوشش پليمري، نشان داد كه پليمرهاي فعال شده به كار رفته مانعي در برابر ترشح به موقع انسولين ايجاد نمي كنند.

تاثير پوشش پليمري فراهم شده در محافظت در برابر سامانه ايمني، با توجه به ميزان 2 – LL تشرح شده تونسط لمفوسيت ها در مجاورت جزاير لانگرهانس با پوشش پليمري و فاقد پوشش پليمري 50 – 55 درصد كاهش يافته است.

تصاوير ميكروسكوپ الكتروني نشان داد كه پوشسش دهي جزاير لانگرهانس با پليمرهاي فعال شده تاثير نامطلوبي بر شكل ظاهري و مورفولوژي آنها نگذاشته است.

با توجه به نتايج آزمايش هاي فوق در نهايت اين مهم حاصل شد كه متوكسي پلي اتيلن گلايكول فعال شده با سوكسينيميديل پروپيونيك اسيد، در غلظت پليمري mi/mg 22، پوشش پليمري مناسب تري براي محافظت جزاير لانگرهانس در برابر سامانه ايمني فراهم مي كند.

گفتني است، كه اين پژوهش با راهنمايي دكتر ابراهيم واشقاني فراهاني و با مشاور دكتر سميره هاشمي نجف آبادي از اعضاي هيئت علمي دانشگاه در دانشكده فني مهندسي انجام شد./انتهاي پيام/

ارسال نظر
captcha
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
پربازدیدترین آخرین اخبار