به گزارش خبرنگار علمی«خبرگزاری دانشجو»، دو راه ساده برای ارسال ایمیل وجود دارد، بدون این‌که ردپای فرستنده قابل پیگیری باشد. هر دو راه با داشتن حساب کاربری نزد ارائه‌کنندگان خدمات پست الکترونیک و استفاده از نرم‌افزارهای مجانی قابل اجراست.
راه نخست برای فرستادن ایمیل به صورت ناشناس، روش تقریبا مرسوم و آشنایی است. در این روش حساب کاربری جدیدی ایجاد می‌شود که در مراحل ساخت آن نشانی از هویت واقعی کاربر دیده نمی‌شود.
حال اگر کاربر ایمیل خود را با ورود به سایت سرویس‌دهنده (گوگل، یاهو، وب و ...) چک کند و برای این‌کار از نرم‌افزارهای گیج‌کننده مانند «Jap» یا «Tor» استفاده نماید، ردیابی او تقریبا ناممکن است.
روش دوم؛ استفاده از ریمیلر
با ریمیلرها (سرورهایی که ایمیل را بار دیگر می‌فرستند) هم امکان ارسال ایمیل ناشناس وجود دارد. این برنامه‌ها که نسخه‌های آنلاین آنها نیز در اینترنت وجود دارد، ایمیل کاربر را از سرورهای متعدد عبور می‌دهند و همزمان اطلاعات شخصی ارسال‌کننده را حذف می‌کنند.
در نسخه آنلاین ریمیلرها فرمی وجود دارد که در آن تنها آدرس گیرنده و متن ایمیل وارد می‌شود.
ریمیلرها چه آنلاین باشند و چه به صورت نرم‌افزار با کاربر ارتباط برقرار کنند، ایمیل کاربر را مستقیم به دریافت‌کننده تحویل نمی‌دهند، بلکه آن را برای یک یا چند سرور ریمیلر می‌فرستند. سرور یادشده پس از پنهان‌کردن هویت فرستنده، ایمیل را به دریافت‌کننده‌ی نهایی تحویل می‌دهد.
کاربر می‌تواند انتخاب کند که ایمیلش راه کوتاه‌تری را بپیماید یا با روش پیچیده‌تر و البته زمان‌برتری فرستاده شود. به زبان دیگر، کاربر مشخص می‌کند که ایمیل تنها به ریمیلر فرستاده شود یا تحویل «Mixmaster» شود. استفاده از یک میکس‌مستر امنیت بیشتری دارد.
میکس‌مسترها ایمیل را به صورت تصادفی به 5 ریمیلر می‌فرستند؛ یعنی هویت فرستنده 5 بار پنهان می‌شود. در این روش البته ایمیل بیشتر در راه است و مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا به مقصد برسد.
ارسال نظرات