نامه‌ای برای رئیس جمهور؛
باشگاه دانشجویان «خبرگزاری دانشجو»؛
دکتر جان سلام؛
این روزها با دلهره سایت ها را باز می کنیم، عکس هایتان را کنار بعضی ها که می بینیم، کمی سرخ و سفید می شویم و خجالت می‌کشیم. رویم به دیوار؛ اما رویمان نمی شود دیگر شما و برخی کارهایتان را تایید کنیم.
آقای رئیس جمهور، مواظب باشید که دارید به کدام آسیاب آب می ریزید؟ با رفتارهایتان قند را در چه کسانی آب می کنید؟ جناب دکتر، گرگ‌های بیشه خیلی وقت است دندان به طمع اشتباهات شما تیز کرده اند، مگر نمی بینید چشمان از کاسه درآمده را؟ آقای احمدی نژاد ما نمی خواهیم سر و کار ممکلتمان به دست کسانی بیافتد که به بهانه آزادی و تکنولوژی و پیشرفت انقلاب را از ریلش خارج کنند، پس کاش فراموش نکنید که کدام قشر به شما رای دادند و چه کسانی در سال 88، هشت ماه در خیابان ها از شما حمایت کردند!
آقای احمدی نژاد، ما هنوز هم حرف و نامه های بسیاری داریم، فقط دیگر دستی نمی بینیم که به طرف مان دراز شود برای گرفتن شان! ما از جنس کسانی نیستیم که حرف خود را فراموش کنیم و به دنبال پس گرفتن رای هایمان در خیابان ها اطراق کنیم، تا آخر ایستاده ایم هم به پای رای مان و هم به پای رئیس جمهورمان؛ فقط کاش شما هم حرف هایتان را به خاطر آورید!
جناب رئیس جمهورِ منتخب ِبیست و چهار میلیونی! با استغاثه می گویم تا دیر نشده لطفا بدانید مردم حامی شما نبوده اند و به قیافه و لباس و شعار شما رای ندادند؛ بلکه از گفتمان انقلاب اسلامی حمایت کردند و خوشبختانه! شما بودید که بر خط این گفتمان حرکت می‌کردید، سر خود را بالا گرفتیم و گفتیم 75 میلیون با یک نان می سازیم؛ اما می خواهیم انقلاب مان در مسیر خود حرکت کند.
هنوز هم می گوییم، مگر نه همین مردم دشمن را بی آبرو کردند وقتی از مشکلات اقتصادی و مالی کشور دم نزدند، صدای مردم وقتی درآمد که شما در چنان شرایطی کشور را به امان الله رها کرده بودید و مشغول یقه گیری و مچ گیری این و آن شده بودید، آن هم صدای نارضایتی مردم نبود؛ بلکه بغضِ ترکیده و صدای گریه مردم بود که عدالت چه شد؟!
آقای احمدی نژاد، ما نه عباهای رنگین و شکلاتی را دوست داریم و نه کت و شلوارهای چندین میلیونی، همان کاپشن خودتان عشق است. آنتالیا رفتن آقایان و هواپیماهای خصوصی هنوز هم یادمان هست؛ همانطور که پژو قدیمی شما و سرزده سرزدن به معلولین را از یاد نبرده‌ایم.
رئیس جمهورِ محبوب کشور، مطمئنا شنیده اید داستان زاهد یهود که 70سال عبادتش چه شد، لطفا هفت سال خدمت خود را چند صباحی دیگر نگه دارید و تمام خاطرات مثبت خود را به موزه های فکری این مردم نفرستید.
آقای احمدی نژاد، حال و هوای ده ما هنوز هم مثل سابق است، مردم فقط هوای ولایتشان در سر دارند، البته از حال و هوای شما و کاخ پاستور کمی نگرانیم؟! ان شاالله که خیر است...
ارسال نظرات