زیارت امام حسین(ع) در شرایط ناامن چه حکمی دارد؟

گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»؛ بمب گذاری ها و شهادت زائران حسینی و عتبات عالیات عمل وحشیانه ای است که در چند ماه اخیر بارها تکرار شده است، به بهانه شهادت 14 زائر ایرانی با حجت الاسلام جعفر پور نویسنده کتاب درسنامه اربعین و اشارات قرآن و سالار شهیدان به گفت و گو پرداختیم تا با دیدگاه روایات و سیر تاریخی نا امنی و ایجاد هول و هراس برای زیارت امام حسین(ع) و عتبات عالیات آشنا شویم. 
 

حجت الاسلام مجید جعفر پور با بیان اینکه ایجاد ترس و نا امنی بر سر راه زائران حسینی اولین بار نیست که رخ می‌دهد گفت: ما بارها در تاریخ شاهد بودیم که دولت های غاصب مانند متوکل عباسی با ایجاد محدودیت ها و ممانعت ها سعی در کم رنگ کردن و محو زیارت امام حسین(ع) داشتند.

وی در ادامه به روایات تاریخی حکومت عباسیان اشاره کرد و گفت: در زمان متوکل شرط زیارت امام حسین(ع) این بود که دست راست زائر را قطع می‌کردند. دلیل این عمل خصمانه تنها کم رنگ کردن فرهنگ زیارت در میان شیعیان بود؛ با این حال مردم باز از رفتن به زیارت و بزرگداشت شعائر کوتاه نمی‌آمدند. تا آن جا که فردی که قصد کرد به زیارت امام حسین مشرف شود، اما دست چپ خود را برای قطع کردن آماده کرده بود مامورین به وی اعتراض کردند که باید دست راست خود را بدهی وی گفت دست راست خود را سال پیش داده ام.

نویسنده کتاب درسنامه اربعین با اشاره به شرایط فقهی برای ایجاب حج ابراز داشت: رفتن به حج برای هر فرد مسلمانی زمانی واجب می شود که اولا استطاعت مالی داشته باشد و در ثانی شرایط امنی برای برگزاری حج وجود داشته باشد اما زیارت امام حسین(ع) متفاوت است پول قرض کردن برای زیارت امام حسین(ع) مستحب است، همچنین روایات بسیاری در ثواب برای زائری که در ترس و عدم امنیت به زیارت امام حسین(ع) می رود ذکر شده است.

در کتاب کامل الزیارات احادیث بسیاری در این باره نقل شده است، به عنوان نمونه یکی از یاران امام صادق (ع) روایت می کند: «محضر مبارک امام علیه السّلام عرضه داشتم من به شهر ارجان وارد شده و در آنجا نازل شدم ولى قلب و دلم آرزوى زیارت قبر مطهّر پدر بزرگوارتان را داشت لذا از شهر به قصد زیارت آن جناب خارج شدم، امّا دلم ترسان و لرزان بود و از خوف و ترس سلطان و ساعیان و عمّال وى و مرزبانان تا زمان مراجعت در وحشت و دهشت بودم. حضرت فرمودند:

«اى پسر بکیر آیا دوست ندارى که خداوند تو را از کسانى که در راه ما ترسان و خائف مى‏باشند محسوب فرماید؟ آیا مى‏دانى کسى که به خاطر خوف ما خائف باشد حق تعالى او را در سایه عرش مکان دهد و هم صحبتش حضرت امام حسین علیه السّلام در زیر عرش مى‏باشد و حق تعالى او را از فزع‏هاى روز قیامت در امان مى‏دارد، مردم به فزع و جزع آمده ولى او فزع نمى‏کند، پس اگر فزع کند فرشتگان آرامش کرده و به واسطه بشارت دادن قلبش را ساکت و ساکن مى‏نمایند».

 
نویسنده کتاب درسنامه اربعین به جایگاه خاص زیارت امام حسین (ع) اشاره کرد و ابراز داشت زیارت امام حسین(ع) تعظیم شعائر است و حتی اگر افرادی جان خویش را در این راه از دست بدهند بنابر روایات اهل بیت شهید محسوب می شوند.

وی در ادامه گفت زائران با زنده نگه داشتن شعائر دین عالم را از جهالت نجات می دهند؛ چرا که موجب زنده ماندن و حیات این نور می شوند و بستر مناسبی را برای فهم آن محیا می کنند.

حجت الاسلام جعفر پور در ادامه به حدیثی از امام باقر(ع) استناد کرد و بیان داشت: حضرت ابو جعفر محمّد بن على علیهما السّلام به یکی از یاران خود فرمودند: «آیا به زیارت قبر حسین علیه السّلام مى‏روى؟» عرض کردم: بلى ولى با خوف و هراس. فرمودند: «هر قدر در زیارتت خوف بیشتر باشد ثواب در آن به مقدار خوف و هراس تو مى‏باشد و کسى که در زیارتش خائف و بیمناک باشد در روزى که مردم براى حساب پروردگار عالمیان به پا مى‏خیزند حقتعالى او را در امان قرار داده و خوف و وحشت او را برطرف مى‏کند و با آمرزش گناهان برگشته و فرشتگان بر او سلام نموده و نبى اکرم (ص) به زیارتش آمده و براى او دعاء مى‏فرمایند و به واسطه نعمت الهى حالش دگرگون شده و فضلى که هیچ مکروه و بدى با آن همراه نیست شاملش شده و به دنبال آن رضوان خدا نصیبش مى‏گردد».