لقمان: پسر جان! چون با عدهاى سفر کنى زودرنج نباش و بسیار در رویشان بخند
گروه دین و اندیشه«خبرگزاری دانشجو»؛ پایان فصل امتحانات و شروع تعطیلات تابستانی یکی از بهترین فرصت ها برای مسافرت‌های خانوادگی است؛ مسافرت های خانوادگی با توجه به اقتضائات محیطی سفر سبب خارج شدن از محیط روزمره را برای همه اعضای خانواده فراهم می کند و به همین دلیل می توان از سفر به عنوان بستری برای آموزش کودکان و صمیمیت بیشتر اعضای خانواده یاد کرد.
برخی اوقات افراد هتل های گرانقیمت و مکان های توریستی جذاب را از عوامل لازم و ضروری برای داشتن یک سفر خوش و به یادماندنی می دانند، اما واقعیت غیر قابل انکار آن است که مهمترین عاملی که سفر را بسیار به یاد ماندنی و مفرح می کند داشتن هم سفران خوش اخلاق و به اصطلاح خوش سفر است.
خلق خوش در سفر و آداب مسافرت یکی از مباحث پرداخته شده در میان روایات اهل بیت است؛
رفتار والدین در سفر با یکدیگر و فرزندان می تواند در اجتماعی شدن فرزندان و پختگی رفتاری آنان تاثیر بسزایی داشته باشد. از سوی دیگر بدخلقی همسران با یکدیگر در طول سفر نه تنها خاطره ای تلخ از سفر برای فرزندان به جا خواهد گذاشت، بلکه سبب رفتارهای نابه هنجار آنان در موقعیت های بعدی خواهد شد.
از امام باقر (ع) نقل است که، لقمان در مقام اندرز به پسرش گفته است:
چون با عدهاى سفر کنى بسیار در رویشان بخند
«پسر جان! چون با عدهاى سفر کنى زیاد با آنها مشورت کن. بسیار در رویشان بخند. دعوتشان را بپذیر. اگر کمک خواستند کمک کن. و در نیکوکارى و نماز و سخاوتمندى بر آنان سبقت گیر. مرکب و مال و توشهى خود را در اختیارشان گذار. اگر حرکت کردند حرکت کن. اگر کار کردند کار کن. از بزرگتر اطاعت کن. اگر بتوانى تا از غذا صدقه ندهى، نخور.
پسر جان! زودرنج و بداخلاق و بىصبر نباش
تا سوار مرکبى تلاوت قرآن کن. و مادامى که مشغول کارى هستى تسبیح گوى. و هنگامى که کارى ندارى دعا بخوان». «پسر جان! زودرنج و بداخلاق و بىصبر نباش، که با این صفات هیچ رفیقى برایت نمىماند. خود را به صبر و تأنى در کارها وادار.»
همچنین امام علی(ع) به ابوذر می فرماید: «جوانمردى در شش چیز است سه تاى آن در سفر و سه مورد دیگر در حضر است. آن سه که در حضر است: خواندن قرآن، آباد کردن مسجد و مردم را برادر گرفتن در راه خدا، و اما آن سه که در سفر است بخشیدن زاد و توشه به همراهان، اخلاق نیکو، خوش رفتارى با همراهان.» ارشاد القلوب، ترجمه رضایى، ج1 ،ص 176
داشتن روی گشاده با خانواده و دوستان از سفارشات اکید اسلام است؛ اما خوش خلقی و سخاوتمندی در سفر از مواقعی است که بیشتر و بهتر جلوه دارد.
