اقبال: دکتر داوری هیچ گاه به کسی اهانت نکرد

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»، جشن هشتاد سالگی دکتر رضا داوری اردکانی فیلسوف برجسته کشورمان با حضور تنی چند از علما و اندیشمندان در فرهنگسرای ابن سینا برگزار شد. در این جشن که به همت نه نهاد فرهنگی و علمی کشور برگزار شده بود دکتر اقبال، خواهر زاده و داماد دکتر اردکانی به ایراد سخنانی پرداخت.

عضو هیت علمی دانشگاه شهید بهشتی گفت: در ماجرای فرهنگستان علوم که در سال 88 پیش آمد و دکتر داوری با نظر شورای عالی انقلاب فرهنگی مبنی بر انتصابی شدن اعضای فرهنگستان مخالفت کردند این ترس وجود داشت که مبادا دکتر نیز جزو کسانی محسوب شوند که منتخب نیستند بلکه منتصب هستند. دو هفته پیش که دکتر به من گفت قرار است این جلسه برگزار شود با شناختی که از ایشان داشتم بسیار تعجب کردم که چگونه این کار را قبول کرده اند که ایشان فرمودند به دلیل اصرار دکتر محمد رجبی رییس کتابخانه مجلس و از شاگردان قدیمی ایشان بوده است.

اقبال بیان داشت: یکی از بزرگترین نعمت هایی که خدا به من داده این است که در خانواده بزرگی به دنیا آمده ام و یکی دیگر از نعماتم همنشینی با دکتر داوری است که دایی من هم می باشند.

وی افزود: برادر بزرگ ایشان معلم من و بسیاری از اردکانی ها بودند. زندگی دکتر داوری هم بسیار تحت تاثیر خانواده و برادر بزرگشان بود. ایشان شخصیت ویژه ای هستند که هیچ گاه به کسی اهانت نکردند. اما این که چرا دکتر داوری، دکتر داوری شد به دلیل این است که ایشان یک استعداد ذاتی و حافظه سرشاری دارند و در هوش و حافظه کم نظیر هستند.

عضو هیت علمی دانشگاه شهید بهشتی بیان داشت: ایشان گفته بودند از کار اضافی برایشان پیش بیاید وقت مطالعه شان ثابت است و از وقت خوابشان صرف آن کار می کنند. تفریح ایشان نیز خواندن شعر است و تمام فکر و ذکرشان مطالعه است و طبیعی است که این گونه برنامه ریزی کردن این نتیجه را هم داشته باشد.