- بین الملل
- انرژی هسته ای
- آسیا و اقیانوسیه
- آفریقا
- اروپا
- آمریکای شمالی
- غرب آسیا
- آمریکای لاتین
- سیاست خارجی
- اقتصاد کلان و بودجه
- صنعت، معدن و تجارت
- راه و شهرسازی
- ارتباطات
- نفت و انرژی
- بورس، بیمه و بانک
- کشاورزی و تعاون
- اقتصاد بینالملل
- مبارزه با فساد
- بازرگانی
- اقتصاد سیاسی
- سایر حوزهها
کد خبر: ۲۵۳۴۴۷
کد خبر: ۲۵۳۴۴۷
۰۹:۵۹ - ۰۵ مرداد ۱۳۹۲
به گزارش گروه ورزشی «خبرگزاری دانشجو»، باشگاه کوهنوردی آرش در آخرین اطلاعیه خود از پذیرش مرگ سه کوهنورد ایرانی توسط خانواده هایشان خبر داد.
در متن این اطلاعیه آمده است: «در روز سوم مرداد نشستی با حضور خانواده های بزرگی، جراحی، کیوان و دست اندرکاران برنامه برودپیک، هیئت مدیره باشگاه آرش و گروهی از کارشناسان و نمایندگان گروه ها و باشگاه های کوهنوردی برگزار شد که در آن ضمن گفت و گو در مورد کلیات برنامه و ارزش صعود انجام شده، درباره ادامه فعالیت جستجو نیز صحبت شد.
در این جلسه، گزارش آخرین عملیات جستجو ارائه شد و پس از گفت و گو درباره شرایط منطقه و نظرات کوهنوردان و راهنمایان حاضر در منطقه و دیگران، خانواده های محترم بزرگی، کیوان و جراهی با پذیرش نظر کارشناسان، موافقت خود را با پایان یافتن عملیات جستجو اعلام کردند.
همچنین قرار شد که یک مراسم بزرگداشت و معرفی صعود از سوی باشگاه آرش برگزار گردد و پس از آماده شدن گزارش برنامه و گردآوری تمامی اطلاعات ممکن، در نشستی تخصصی، مسائل و مشکلات فنی این برنامه نیز بررسی گردد.»
برچسب ها
تعداد نظرات: ۱۳
ارسال نظرات
- خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
- لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
- توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
- با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
لعنتي اين جيگر اضافي هميشه کار دست آدم ميده-کاش يه ذره وجوده اين بچه ها رو مسئولين داشتن-که همه چيزو نندازن گردن بچه ها-ولي اينو بگم که بروبچه هاي ما روحشون روز به روز بزرگتر ميشه-چه مسئولين گردن بگيرن چه نگيرن-يا علي مدد
ادامه جستجو جز اينکه خطر تيم امداد را افزايش ميداد حاصل ديگري نداشت.
به نظر شما بعد اين همه جستجو اميدي به زنده بودن هست؟؟؟مگر اينکه معجزه بشه.
و نه هيچيک از مردم اين آبادي...
به حباب نگران لب يک رود قسم،
و به کوتاهي آن لحظه شادي که گذشت،
غصه هم مي گذرد،
آنچناني که فقط خاطره اي خواهد ماند...
لحظه ها عريانند.
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز
براي خانواده اين عزيزان از خدا طلب صبر ميکنيم...
خدا رو چه ديدي ؟ شايد مثل اين فيلما ، تو يه غروب پاييزي زنگ در خونشون به صدا در بياد و ببينن که بچه هاشون برگشتن.
يعني ميشه ؟؟؟ ان شالله ...