پوزش طلبی،‌گاه خودش عین بزرگی است + شعر

به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، مجتبی نادری طاهری شاعر جوان کشورمان در وبلاگ نادر‌ترین غزل آورده است: چند کلام حرف حساب خدمت آن‌ها که به اصطلاح در حصر خانگی‌اند و به واقع در حصر اشتباهات خودشان.

سخنان مقام معظم رهبری در دیدار با دانشجویان کشور (92/5/6): «چرا و به چه دلیل مدعیان تقلب در انتخابات 88 برای مواجهه با مسئله، به خیابان‌ها اردوکشی کردند!؟ بار‌ها و بار‌ها این سوال را نه در مجامع عمومی بلکه به شکلی که قابل پاسخ دادن باشد مطرح کرده‌ایم پس چرا جواب نمی‌دهند، چرا عذرخواهی نمی‌کنند؟»

حالت چو اسیری است که با عشق رهایی

از فرطِ غرور، عاشق زندان شده باشد

یا مثل سپاهی است که در اسب تراوا

در قلعه خود یکسره پنهان شده باشد

این چیزِ بدی نیست بزرگی ز قبیله

از کار بد خویش پشیمان شده باشد

بد... کارِ غریبی است که از فرط غریبی

با راهزنان همدل و پیمان شده باشد

از چاه به زندان که بیفتی چه یقینی است

در اینکه عزیزیِ تو اتقان شده باشد

باز است امان‌نامه سلطان بپذیرید

تا آتش این کینه گلستان شده باشد

حیف است که از فتنه بیگانه پرستان

با خاکِ بلا می‌کده یکسان شده باشد

پوزش طلبی،‌گاه خودش عین بزرگی است

اقرار اگر نزد بزرگان شده باشد