چرا سران فتنه عذر خواهی نمی‌کنند؟

به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، وبلاگ پیکار نوشت: نگاهی گذرا به سیر تحول افراد و ملل و فرهنگ‌ها در طول تاریخ ملل مختلف همیشه بیانگر واقعیت‌های تلخی است که باید از آن‌ها درس گرفت؛ از آغاز تاریخ بشریت تا به امروز، بیشترین ضربه‌ای که بشر خورده است از سوی نفس خبیث اماره و فرزند نامشروع آن منیت است.

به طوری که این نقطه ضعف فراگیر بشر و نقطه قوت و جولانگاه شیاطین، از‌‌ همان آغاز شروع به قربانی گرفتن کرده و امروز نیز در حال قربانی گرفتن است.

به دلیل اهمیت بسیار زیاد این بحث علمای اخلاق در هر جامعه‌ای نگاه ویژه‌ای به این بحث داشته و سعی در رفع آن داشته‌اند؛ اگر کمی دقت کنیم خواهیم فهمید ریشه بسیاری از مشکلات دیروز و امروز بشر نیز از همین ناحیه بوده است.

و بنده قصد دارم در این سیاهه از این زاویه به فتنه 88 و اینکه چرا تا امروز سران فتنه از رهبر کبیر انقلاب، مردم شریف ایران و همه مظلومان جهان، مقدسات، خون شهیدان و خانواده معظم شهدا عذر‌خواهی نکرده‌اند نگاه کنم؛ ظاهراً آن خیال خام معروف باز به سراغشان آمده که می‌شود از آب گل آلود ماهی گرفت.

انشاالله که چنین نیست؛ تمام اصول انسانی، شرعی، عرفی ما را توصیه به خوش‌بین بودن کرده‌اند و قصاص قبل از جنایت را مردود دانسته‌اند.

بحث اصلی را با آیه ظریف قرآن کریم آغاز می‌کنم که می‌فرماید: «ان الله یحب التوابین، خداوند کسانی را که توبه می‌کنند دوست دارد.»

استفاده قرآن کریم از کلمه یحب به جای هر واژه‌ای که معنای علاقه‌مندی و دوست داشتن را به دهد از طرفی نور امید را در دل هر گناهکاری روشن می‌کند و از طرفی این نکته را یادآوری و آموزش می‌دهد که‌ای بشر تو نیز چنین باش و از خطاهای بندگانم بگذر هر چند تعداد دفعات گناه و توبه آن‌ها زیاد باشد.

با نگاهی کوتاه به ماجرای انتخابا

ت 88 و نحوه عملکرد سران این جریانات که خود این سران نیز در جلسات خصوصی خود به آن اذعان دارند، متوجه می‌شویم تصمیمات برخی از این آقایان اشتباه پشت اشتباه بوده است و بحثشان با غرض ورزی‌های عمدی جدا است.

رهبر کبیر انقلاب از‌‌ همان آغاز آغوش توبه و بازگشت را برای این آقایان باز گذاشتند تا برگردند، اما امروز که همه شاهدیم به جز عده‌ قلیلی که توبه کرده و بازگشتند، باز بسیاری هستند که بر خاکس‌تر خاموش فتنه هر از چند گاهی می‌دمند تا شاید آتشی و گرمایی از این خاکس‌تر برای آنان فراهم شود که باید گفت: «زهی خیال باطل.»

موشکافانه‌تر که نگاه کنیم برخی از این خواص بی‌خواص هنوز از تخت سلطانی پایین نیامده‌اند و فکر می‌کنند قحط الرجالی بعد از جنگ دیروز هنوز بر سر جایش باقیست و نیستند جوانان برومند همت گونه و باکری صفت که نظام و آرمان‌های آن را بر دوش کشند.

همین موضوع باعث شده است انقلاب را وامدار خود بدانند و طالب حق آب گل باشند؛ این همه جریانات باز برمی‌گردد به نفس خبیث آدمی و قدرت طلبی و منیت ویرانگر افراد.

بهترین راه چاره نیز برای درمان این بیماری خطرناک همانا توبه کردن است؛ سران نمی‌دانم محترم یا نامحترم فتنه ویرانگر 88 توبه کنید؛ همانا خدا توبه کنندگان را دوست دارد و با آغوش باز منتظر آنان است.