علی ربیعی؛ دو فتنه و دو نقش

گروه باشگاه دانشجویان «خبرگزاری دانشجو»- محسن علوی؛ فتنه 78 و 88 یادآور دو حادثه تلخی است که آرامش ملت ایران را با اقدامات خرابکارانه با هدف براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران برهم زد. در این بین نقش عناصر خارجی در طراحی عملیات روانی و پی ریزی برنامه های متعدد بدیهی و غیرقابل انکار است.

اما، کارگردانی عوامل خارجی متاسفانه با بازیگری عناصر داخلی همراه بود که به نوعی در روند براندازی نظام جمهوری اسلامی آب به آسیاب دشمن می ریختند.

مع الوصف، شناسایی و ممانعت حضور این افراد در مسئولیت های اجرایی و تصمیم گیری کشور امری خطیر و با اهمیت است که مجریان امر و صاحبان قانون باید بدان توجه کنند.

علی ربیعی 58 ساله معروف به «عباد»، معاونت وزارت اطلاعات و مسئول اجرایی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی در دوره ریاست جمهوری سید محمد خاتمی از آخرین مسئولیت های اجرایی وی محسوب می‌شود.

اما نکته قابل توجه، نقش های اساسی علی ربیعی در فتنه 78 و 88 است:

ربیعی در پروژه 18 تیر چندین نقش ایفا کرد

وقتی در پی شکایت وزارت اطلاعات، روزنامه «سلام» تعطیل شد، از سوی خاتمی به همراه ابطحی به وزارت اطلاعات فشار آورد تا شکایتش را از سلام پس بگیرد که بعد آن از طرف وزارت اطلاعات اطلاعیه‌ای به این مضمون صادر [شد] که «به‌منظور جلوگیری از هر گونه تشنج در جامعه شکایت خود را پس می‌گیریم.»

این اطلاعیه در همان روز (هفدهم تیر) از طریق رسانه‌های گروهی اعلام گردید و از سوی دیگر بنابر خاطرات تاجزاده، ربیعی به همراه دکتر معین (وزیر علوم) و رضاخاتمی (دبیرکل جبهه مشارکت و برادر رئیس جمهور) شب در میان معترضان مانده و مورد استقبال گرم و صمیمی آنها قرار گرفت.

علی ربیعی که مشاور اجتماعی خاتمی و مسئول اجرایی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی بود پس از آن عضو موثر کمیته تحقیق شورای امنیت در خصوص 18 تیر گشت و توانست در کنار تاج‌زاده، ظریفیان و بلندیان دیگر اعضای دولت خاتمی در این کمیته فضای سنگینی علیه نیروی انتظامی به وجود آورد.

ربیعی امین موسوی

ربیعی با توجه به سابقه ای که در زمان وزارت اطلاعات در حوزه جنگ روانی کسب کرده بود، بعنوان حلقه اول مشاورین میرحسین موسوی نقش بسزایی در انجام عملیات روانی داشت.

بنا بر گزارش رسانه های خبری، تیم عملیات روانی موسوی متشکل بود از خسرو قنبری تهرانی، علی ربیعی (عباد)، سعید حجاریان و محمدرضا تاجیک که سرتیم عملیات میدانی این کمیته، «ا. خ»، از نیروهای اخراجی دستگاه امنیتی بود.

برخی اعضای این گروه در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی با بودجه نهاد ریاست جمهوری به انگلستان و برخی کشورهای دیگر اروپایی اعزام و در آنجا دوره های عالی «جنگ روانی» و «بحران» را گذرانده بودند.

نزدیکی ربیعی با موسوی به حدی بود که در اولین کنفرانس مطبوعاتی که موسوی در آن نظام را به تقلب در انتخابات متهم کرد، وی یکی از معدود افرادی بود که با او وارد سالن نشست خبری شد؛ در آن جلسه با وجود آن که هنوز برگزاری انتخابات به پایان نرسیده بود، موسوی پیروزی خود را اعلام کرد و نظام را به تقلب متهم نمود که به این ترتیب فتنه بزرگ کلید خورد.

ربیعی در یک سخنرانی در اردبیل در جمع تندترین دانشجویان وابسته به فتنه گفت: «این را بدانید که حرکت اصلاحی همواره هزینه داشته است و کسی زیر پای انسان فرش قرمز پهن نمی‌کند. حرکت‌های تحول گرایانه همواره با ناآرامی همراه بوده است. نسل ما به دنبال انقلاب بود ... اما امروز وضعیت متفاوت است و نباید این گونه قیاس‌ها صورت گیرد و نتیجه گیری‌های غلط به وجود آید .... مهم‌ترین دارو برای مشکلات جامعه را در اصلاحات می‌دانم و شما باید حلقه تئوریک خود را شرح دهید و خلأهای به وجود آمده را پر کنید ...»

به نظر می رسد با وجود نقش غیرقابل انکار ربیعی در ماجراهای سال 88 و رویکردهای افراطی علی ربیعی در سال های حاکمیت دولت اصلاحات، نه تنها پیشنهاد او به عنوان وزیر کابینه، توجیهی نخواهد داشت، بلکه حاشیه های ایجاد شده از قبل این پیشنهاد، می تواند دامن دیگر وزرای پیشنهادی به مجلس را نیز بگیرد و در رای کلی کابینه تاثیرگذار باشد.

انتشار این یادداشت از سوی «خبرگزاری دانشجو» به منزله تایید محتوای آن نمی‌باشد و آماده انعکاس تمامی نظرات هستیم.