کد خبر:۲۵۸۲۸۱
حسین موسویان؛
ماجرای پیشنهاد احمدی‌نژاد به موسویان
موسویان در کتاب هسته‌ای خود نوشته، آقای احمدی‌نژاد پست وزارت خارجه را در ١٣٨۵ ابتدا به اقای موسویان پیشنهاد نمود که وی بخاطر اختلاف دیدگاه در سیاست خارجی با اقای احمدی‌نژاد این پیشنهاد را نپذیرفت.
به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، برخی رسانه‌ها روز گذشته مدعی «بازگشت حسین موسویان به تهران» شدند. برای کسب اطلاع در این مورد، «انتخاب» طی تماسى با یکی از نزدیکان موسویان، صحت و سقم این ادعا را جویا شد.
وی ضمن بی‌اطلاعی از چنین موضوعی گفت «موسویان علاقه‌ای به پذیرش پست و مسئولیتی ندارد.»
وی با اشاره به طرح این ادعا از سوی رسانه‌ها که «هنوز یک سال از دوره محکومیت وی باقی مانده و بنابراین او نمی‌تواند عضوی از تیم مذاکره کننده هسته‌ای حسن روحانی باشد گفت که دادگاه بدوى در فروردین ١٣٨٧ ضمن تبرئه اقای موسویان از اتهام جاسوسی، پنج سال محرومیت از پست دیپلماتیک را برای وی صادر کرد که این محرومیت اردیبهشت امسال پایان یافت.
این منبع مطلع افزود: این محرومیت عملا برای دوره ریاست جمهوری احمدی‌نژاد بود چون نه اقای احمدی‌نژاد به وی پست دیپلماتیک می‌داد و نه أقای موسویان می‌پذیرفت.
همانطور که موسویان در کتاب هسته‌ای خود نوشته، آقای احمدی‌نژاد پست وزارت خارجه را در ١٣٨5 ابتدا به اقای موسویان پیشنهاد نمود که وی بخاطر اختلاف دیدگاه در سیاست خارجی با اقای احمدی‌نژاد این پیشنهاد را نپذیرفت.
وی افزود: بعد از رای دادگاه هم اقای هاشمی علاقه‌مند بود که اقای موسویان مسئولیت دیگری در مجمع بپذیرد حتی اقای روحانی هم وی را به سمت مشاور خود منصوب نمود ولی اقای موسویان علاقه‌ای به ادامه کار در مشاغل دولتی را نداشت و لذا دعوت برای تحقیق و تدریس در یکی از معتبر‌ترین دانشگاه‌های جهان را پذیرفت.
این منبع مطلع در پاسخ به این سئوال «انتخاب» که زمان بازگشت موسویان چه موقع است؟» گفت: هم وى تصمیم دارد امسال کار پژوهشی خود را به اتمام رسانده و به کشورش بازگردد اما تاریخی را مشخص نکرده‌اند.»
منبع: قدس آنلاین
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.